Wie ben je? Wie ben je werkelijk? Het lijkt een simpele vraag maar we zijn gewend om een antwoord vanuit automatisme te geven.
Je bent niet zomaar je naam, je bent niet je leeftijd, je bent niet je werk, je bent niet je opleiding, en je bent niet de dingen die je doet.
Het zijn slechts details maar achter de JIJ zit zoveel meer dan je je beseffen kan. Wie ben je? Wat speelt er binnen in je hart? Wat heb je meegemaakt waardoor
je nu bent wie je bent?
Wat zou je anders willen doen?
Wat wil je worden? En herinner jij het je nog?
Wie je was voordat alles om je heen veranderde, de tijd voordat er je verteld werd wie je bent, wat er van je verwacht wordt en wat je zogenaamd moet doen om in een plaatje te passen waarin je diep van binnen weet dat je er nooit in zal passen.
Als je terug denkt aan je kindertijd, is er vast wel een tijd die je je herinnert dat je je eigen wereld creëerde. Je was vrij, al die verwachtingen van anderen en jezelf waren er niet, er waren
geen rollen, hokjes of plaatjes, jij was aanwezig en dat was meer dan genoeg. Weet je nog dat je kon zijn wie je maar wilde in je wereld? Je had geen zorgen over morgen, er was alleen vandaag. Je
leefde in het moment en vanuit verbeeldingskracht waren er geen beperkingen. Alles was mogelijk en de horizon was zo breed en kleurig.
Onder al die lagen spreekt je hart. Onder al die lagen is er zoveel schoonheid en lichtheid. Onder al die lagen bestaat er een mooie bloem die wilt groeien, de ziel die wilt stromen en naar buiten komen, de ziel die de taal van onvoorwaardelijke liefde en vreugde spreekt. Onder al die vervuilingen van angsten, chaos en stress in de wereld, en ga zo maar door, onder alle vertroebelingen van de mens is er de kern, waar licht door heen wilt schijnen, en samen zouden we zo sterk zijn als we vanuit oprechte liefde en aandacht naar binnen gaan en vanuit daar elkaar ondersteunen en bekrachtigen in wie we werkelijk van binnen zijn.
Er zijn zoveel tijdelijke uitvluchten, voor heel even lijk je te zijn gevoed maar vervolgens ontstaat er een diepe leegte. Aan uitvluchten kun je denken aan drugs, seks, elke vorm van verslaving. In de diepe leegte kom je jezelf tegen, de pijn, het deel in jezelf wat om heling vraagt schreeuwt om liefde! En alleen jij, alleen jijzelf kan diep naar binnen gaan en de pijn omarmen, jezelf liefhebben en de delen in jezelf weer helen.
De leegte en de pijn, daar zijn veel mensen bang voor, maar het is niet iets om er bang voor te zijn. Als je er door heen gaat, het laat komen zoals het komt, alles voelt en doorleeft tot het diepste van je ziel. Als je je tranen laat stromen, je de pijn welkom heet, dan transformeert alles sneller. Je kropt niets meer op maar je gaat de eigen pijn aan vanuit je eigen kracht. Vanuit een perspectief dat je accepteert dat je niet perfect bent, en dat maakt je juist perfect, menselijk en echt. Je komt erachter wie je werkelijk bent als je ook je pijn toelaat, als je durft los te laten en je kwetsbaarheid laat zien. Je komt erachter hoe sterk en mooi je bent als je telkens weer opstaat, herrijst van de dood (je oude jij) en als een krachtige adelaar opstijgt onderweg naar nieuwe avonturen in het leven.
Dan wordt je wakker en voel je je opeens zo nieuw, alles stroomt weer, er zijn nieuwe mogelijkheden! Vanuit vertrouwen ga je verder in het leven en laat je achter wat niet meer bij je past. Je kijkt niet meer achterom, soms denk je terug maar je denkt dan..het heeft mij gemaakt tot wie ik ben en alles is zo gelopen zoals het moest lopen. Alles moest zo zijn. Wie jij bent kan een ander niet voor je bepalen. Ze zien slechts een deel maar ze zien vaak niet wat er in jouw hart leeft. Alleen jij weet en voelt wat goed voor je is. Anderen kunnen nog zoveel zeggen, oordelen en je uit balans proberen te brengen (vaak is dit uit angst, onwetendheid of onzekerheid).
Blijf staan! Blijf bij jezelf en blijf jezelf! Alle antwoorden liggen in jezelf al geborgen, je weet meer dan je denkt, je bent zoveel mooier dan dat je laat zien. Je mag er zijn. Je mag stralen op aarde en laten zien wie je bent. Nu is de tijd gekomen om onze ware ik, alle talenten, alle wijsheden naar buiten te brengen. De juiste situaties en mensen zul je aantrekken, en voor wie het niet begrijpt, maakt het niet uit, hun hebben nog andere lessen te leren en jij bent al aan de overkant aan het zwemmen.
Je wordt verwelkomt door zielsfamilie die je de weg op jouw pad zal wijzen, je eigen pad. Je hart en alle beweegredenen, woorden, keuzes, daden vanuit liefde, dat maakt tot wie je werkelijk bent, wie je wilt worden en wie je uiteindelijk zult zijn. Omarm jezelf, het leven, omarm datgene waarin je geloofd, omarm de delen die geheeld mogen worden in jezelf, omarm alles dat weer mag stromen, nieuw en heel mag zijn binnen in jezelf. Jij bent jij en mooier kan je niet zijn dan gewoon jezelf te zijn. Ook al laat de wereld je iets anders geloven, heb vertrouwen en geloof in de diepe wijsheid van het alleswetende hart dan zal je altijd weer de weg naar huis vinden.
Mandy Marlisa