Oude zielen

Ik wil jullie iets meer vertellen over wie jullie zijn als ziel, als zielenfamilie van lichtwerkers.

Ik wil dat doen in termen van zielenleeftijd. Hoewel de kern van iedere ziel goddelijk is en daarom eeuwig en onsterfelijk, is er daarnaast ook een proces van ontwikkeling waarin jij je als ziel bevindt. Ooit ben je begonnen te incarneren op aarde, ooit ben je begonnen überhaupt te incarneren in levensvormen, in lichamen, niet alleen op deze planeet, ook elders in het universum. Je bent bezig met een enorm avontuur, een enorme ontwikkelingsgang. Jouw ziel heeft aan vele werkelijkheden deelgenomen en nu is ze op aarde en neemt deel aan het leven op aarde.

In die ontwikkelingsgang zitten bepaalde fasen. Die zijn vergelijkbaar met de fasen in een mensenleven: jeugd, volwassenheid, ouderdom. Als je jong bent als ziel heb je dorst naar ervaring. Je bent van nature meer naar buiten gericht dan naar binnen. Voordat je op je ervaringen gaat reflecteren, ze gaat integreren en er wijzer van wordt, moet je eerst ervaring opdoen en dus hoort het bij de jonge ziel om zich in vele avonturen te storten en op vele plekken ervaringen op te doen met een bepaalde gretigheid en levenslust. En ook onschuld, net zoals je dat ziet in een menselijk kind op jonge leeftijd. Er zijn vele charmante eigenschappen die horen bij de jeugd: onbevangenheid, enthousiasme, energie. Maar naarmate het leven zijn loop neemt en je ouder wordt, ontmoet je bepaalde uitdagingen. Als de volwassenheid intreedt, ga je je ook als ziel, niet alleen als mens, focussen op bepaalde gebieden, je specialiseert je. Bepaalde talenten en gaven komen tot ontwikkeling. Ook als ziel is dat het geval. Hoewel je heel veel verschillende levens hebt, ervaringen opdoet en dingen uitprobeert, leven er in elke ziel unieke eigenschappen, talenten, gaven en in de volwassenheid ontdek je die en ga je je erop toeleggen. Dit gaat samen met het leren omgaan met uitdagingen, pijn en weerstanden.

En dan komt er op een gegeven moment een breukpunt.

Op zielsniveau wordt de overgang van volwassenheid naar ouderdom vaak gemarkeerd door een crisiservaring. In het menselijk leven kan die optreden tijdens wat men een midlife crisis noemt. Het kan ook eerder (of later) in je leven optreden als je te maken krijgt met een zware, ontwrichtende tegenslag in je leven, met ziekte, pijn, dood of scheiding.

Op het moment dat er sprake is van een crisis is er een noodzaak voor de ziel, voor het bewustzijn om naar binnen te keren, om te doorvoelen, te verteren. Zeker wanneer je in nood bent, heb je behoefte aan wijsheid. De ervaring van oude zielen kan je vaak helpen, van dienst zijn. De ouderdom in termen van de ziel staat symbool voor de fase van wijsheid. Ook in oudere mensen zie je van nature een bepaalde wijsheid verschijnen. Zij hebben meerdere keren tegenslag ervaren, weten wat het is om iets los te moeten laten, om afscheid te nemen. De wijsheid van de ouderdom is een ieder bekend. Niet voor niets werden oudere mensen –niet zozeer in deze samenleving, maar in oudere samenlevingen- gezien als degenen waar je naartoe ging voor advies, voor wijze raad. De ouderdom leent zich voor reflectie, je terugtrekken uit het gewoel van het leven, contempleren, de stilte opzoeken. Er is een gevoeligheid ontstaan in de ziel die vele aspecten van het leven ervaren heeft en die de dingen van allerlei kanten kan bekijken. De onstuimigheid, het enthousiasme van de jeugd heeft plaatsgemaakt voor meer bedachtzaamheid en vaak ook zachtmoedigheid: niet meer zo snel oordelen, de diepte ingaan en onder de oppervlakte kijken, invoelen, willen begrijpen.

Ik schets deze ontwikkelingsgang in heel grote stappen. Waar ik naartoe wil, is dat jullie als lichtwerkers op zielsniveau in de fase van ouderdom zijn aanbeland. Jullie geven je niet zo makkelijk meer aan de wereld. Er is een natuurlijke afstand die je ervaart en ook een neiging om te willen doordenken, nadenken waartoe iets leidt, wat de betekenis ervan is, wat de zin ervan is. Het zo maar je ergens instorten en meedoen is voor de oudere ziel niet aantrekkelijk.

Lichtwerkerszielen hebben allemaal ervaring met diepe crisis, levens-ontwrichtende crisis. Ik praat op zielenniveau, dus die crisis kan ook in een ander leven hebben plaatsgevonden of in je vroege jeugd.

Het praten over jeugd, volwassenheid en ouderdom is een beeldspraak, een metafoor. Velen van jullie worden oud geboren. Je draagt vaak een bepaalde pijn, een bepaalde melancholie en zwaarmoedigheid zelfs met je mee van al die levens hiervoor, waarin je naast geluk, voorspoed, vrolijkheid ook de diepte van pijn, haat, afscheiding, verlies, eenzaamheid hebt gezien.

In veel oude zielen is er een verdriet aanwezig, niet over iets bijzonders, maar een lading, een stemming op de achtergrond. En juist omdat die lading er is, omdat het niet vanzelfsprekend meer is je in het leven op aarde te storten, is er ook ruimte voor een ommekeer en dat is waar de ouderdom van nature toe leidt. Een inkeer naar binnen, een je openen naar het hart toe. Waar de jeugdige ziel meer geneigd is om zich te willen onderscheiden en daarom van nature meer de energieën van het ego verkent, wordt het in de tweede helft van het leven natuurlijker om terug te zoeken naar de eenheid, naar dat wat je verbindt met anderen, verbindt met het leven, naar de onderliggende betekenis, de eenheid die alles draagt. Er is een verlangen in het hart om terug te keren naar huis, er is een zeker heimwee. De meesten van jullie zijn geboren met dit heimwee en dat hoort bij je zielenleeftijd. De trilling op aarde zoals die nu is, komt niet overeen met de trilling die in jouw hart leeft en waar je naartoe wilt, waar je naar terug wilt.

Dit is een pijnlijk gegeven, maar er schuilt ook een belofte in.

Jullie zijn namelijk degenen die de brug vormen naar de Nieuwe Aarde, de voorlopers van een hart-gedragen trilling in deze realiteit. En die brug gaan jullie vormen in opperste zachtmoedigheid: door rustig je licht te laten schijnen, niet meer de strijd aan te gaan met deze werkelijkheid, wat je eerder vaak gedaan hebt, maar werkelijk het pad van de wijze te kiezen.

Wat is dat pad dan, waar leidt het heen? De eerste stap die je hierop zet, is erkennen en begrijpen  wie je bent. Schat jezelf op waarde. Zie dat je een oudere bent in termen van zielenleeftijd. Erken je eigen wijsheid. We hebben vandaag eerder gesproken over hooggevoeligheid en de valkuilen die dat met zich meebrengt: het meeslepen van andermans problemen of emoties. Maar zie ook even heel duidelijk de gave daarin, het talent.

Leven na leven heb je tot in de diepte menselijke emoties ervaren en waargenomen. Zie de rijkdom waartoe dit in je ziel heeft geleid. Dat maakt dat je zo makkelijk emoties in anderen kunt lezen en begrijpen; omdat je die rijkdom hebt vergaard.

Je hooggevoeligheid is een teken van ontwikkeling, ziele-ontwikkeling. Erken dat! Schat jezelf op waarde.

Nog te vaak zien jullie jezelf als mislukkelingen, om het maar even bot te zeggen. Jullie schatten jezelf onvoldoende op waarde. De diepte die er leeft in je ziel en die maakt dat je ook pijn en gevoeligheid intens kunt ervaren, is een teken van volwassenheid, van rijpheid in je ziel. En als je die rijpheid werkelijk op waarde schat, ga je beter voor jezelf zorgen, je gaat erkennen dat bepaalde dingen die andere mensen misschien heel leuk en spannend vinden voor jou niets zijn, dat je behoefte hebt aan stilte, je terugtrekken, je centrum vinden en dat dat geen teken is van zwakte, maar een teken van een behoefte die past bij jouw ontwikkeling.

Nu weet ik dat zodra ik praat over het op waarde schatten van jezelf het woord ‘ego’ om de hoek komt kijken. “Want”, zeg je “iedereen is toch hetzelfde en gelijk? Wij zijn toch niet beter dan anderen?” Nee, natuurlijk niet, een kind is ook niet beter of slechter dan een volwassene of oudere en andersom. Elke leeftijdsfase heeft haar eigen kracht, waarde en charme. En alle zielen gaan door alle fasen heen. Maar op het gebied van bewustzijnsontwikkeling ben je gewoonweg een senior. Eigen je dat toe. Door je bewust te zijn van je innerlijke kracht, je wijsheid, je leraarschap ga je je veel minder aantrekken van de disharmonische trillingen om je heen. Je realiseert je dat dat hoort bij deze werkelijkheid die alle leeftijdsfasen omvat. Je wordt sterker in en met jezelf, trekt je minder aan van wat er wel of niet in de wereld gebeurt, van of mensen je wel of niet begrijpen.

Schat jezelf op waarde. Durf groot te zijn, durf anders te zijn, niet mee te lopen, af te wijken. Dat hoort bij je pad.

Ik vraag je in jezelf het beeld op te roepen van een oude wijze man of vrouw. Laat deze persoon maar aan je verschijnen. Het is de gestalte van wijsheid in jezelf. Er zit diepte in de ogen van die persoon, hij of zij heeft veel gezien en ervaren. En er leeft ook vitaliteit in die ogen, humor en relativeringszin. De ouderdom kan vol vreugde en plezier zijn, juist omdat je meer onthecht raakt van de wereld om je heen - en dat is nou juist wat de wereld nodig heeft. Die onthechting, het bezien van de dingen in een weidser perspectief, het niet meer zo snel oordelen. Die vreugde en onafhankelijkheid kun jij ervaren op aarde; neem de energie uit het beeld dat je ziet in je op.

Sommigen van jullie verkeren nog in een strijd met de wereld.

Het stemt je verontwaardigd of boos of teleurgesteld dat er zoveel pijn en lijden is in deze wereld, zoveel lelijkheid en onrecht. Wanneer je je daar als oude ziel in verdiept, voel je niet alleen vechtlust en boosheid, maar ook een diep, zwaar verdriet, omdat het jou als gevoelig mens zo enorm aangrijpt, omdat je alle nuances van pijn en verdriet in anderen zo intens, zelfs lichamelijk aanvoelt.

Zolang je verwachtingen koestert over hoe de wereld zal of moet gaan veranderen, maak je je afhankelijk van iets buiten jezelf. Doe dat niet! Eigen je de wijsheid van de ouderdom toe. Kijk met een mild oog naar de wereld om je heen. Lijd niet met alles mee. De wereld heeft baat bij jouw aanwezigheid, niet omdat je vecht en strijdt tegen onrecht, maar omdat jij in je wezen een wijsheid en een trilling belichaamt die toewijst naar de toekomst, naar een nieuwe aarde en een andere werkelijkheid. Hoe onthechter je bent van deze wereld, des te zuiverder je die trilling verspreidt. Dat brengt verandering teweeg in deze wereld, in mensen, maar je kunt niet voorspellen hoe. Je kunt het niet vastpakken, niet controleren, het is geen project waar je je op stort. Je laat het los, je laat deze wereld los en toch ben je er helemaal.

Het is mijn wens vandaag jullie op het hart te drukken hoe mooi je bent, hoeveel kracht en wijsheid en diepte je in jouw wezen hebt verzameld over zo vele levens heen. Wees trots op wie je bent, wees in vrede met jezelf. En ook de angsten, de emoties mogen er zijn, maar erken tegelijk wel je eigen statuur, je kracht en waardigheid.

Je bent in deze fase van je zielsontwikkeling een leraar aan het worden. Niet een die predikt en duwt en trekt, maar een die laat zien waar de energie van het hart om draait. Gewoon door jezelf te zijn.

Heb respect voor wie je bent.