Het lijkt onder lichtwerkers normaal om ruzie te maken met het ego. Boosheid wordt genegeerd als iets dat niet spiritueel is, waardoor de persoon passief agressief wordt. Als dit dan ook geen uitlaatklep heeft, zijn problemen met de ontlasting vaak het gevolg. Boosheid heeft een functie en is een stap hoger dan depressie. Op de werkvloer lijken mensen hun boosheid te moeten negeren voor een paar centen met als gevolg de zogenaamde burn out wat een explosieve manier is om in een depressie te knallen.
Woede heb je nodig voor het maken van grenzen.
Kinderen worden vaak boos als het om eten gaat wat ze niet willen eten en doen hun best een grens te stellen, dit is heel normaal.
Je bent uit de Eenheid gekomen in een lichaam met opeens een afgescheiden bewustzijn. Als je dan in een omgeving wordt geboren kopieer je deze en neem je voorkeuren waar je nooit over hebt kunnen kiezen. Neem bijvoorbeeld fan zijn van dezelfde voetbalclub als je vader of als je een anti karakter hebt, de tegenovergestelde club als je vader. In beide gevallen is het een reactie op je omgeving en niet jouw authentieke keuze.
Zijn die je bent door de keuzes en voorkeuren van anderen, is het onhandige ego en de enige zonde die daadwerkelijk bestaat. Daarom is het vrij zijn van de meningen van anderen de enige manier om jouw ego te centreren in licht waardoor je een lichtwerker in balans kunt zijn. Het licht van je ziel kan werken in jou, zijn in jou, omdat je vrij bent te zijn wat goed voelt voor jou.
❥ Alleen gefocust zijn op je goed voelen is de innerlijke klus.
Meditatie is een medicijn om de brug hiernaartoe te bouwen. Meditatie betekent medicijn en is een manier om de oude, negatieve, gekopieerde gedachtestromen die niet 100% goed voelen voor jou, een
halt toe te roepen. Dan is stilte beter dan op automatische piloot relatief negatief te blijven.
Maar als je helemaal verliefd bent op het leven, jij je 100% goed voelt, dan is meditatie een stap terug.
Het ego is dan eerst als een ongetrainde hond die zenuwachtig is en alleen maar blaft of tegenovergesteld alleen maar stil en bang is. Vaak zijn blaffende huisdieren hier perfecte spiegels van. Maar net als met een hond, is het een kleine innerlijke verandering en de harmonie is weer herstelt.
Boosheid is ook onderdeel van een gezond ego dat bijvoorbeeld een einde wenst te maken aan dieren of mensen leed en een streep in het zand maakt. Maar als je boos wordt door wat je gevoerd wordt door de lamp in de woonkamer, dan is het tijd om van zender te veranderen naar een komedie of naar buiten te gaan om van de natuur te genieten.
Jouw ziel / De Bron roept je altijd in de richting die jij wenst te gaan, maar jij moet relax, happy, chill en zonder weerstand zijn om die roep te kunnen horen. Als je dan aankomt waar je wenste te komen, zal er een nieuw verlangen in jou ontstaan en zal je weer geroepen worden in die richting. Het gaat niet om hard werken maar om je houding, hier en nu.
Mogelijk is er niemand in je omgeving die dat doet of kan. Al deze mensen kiezen voor gedachten die ze niet gelukkig maken en hebben geen idee dat zijn zelf kunnen kiezen wat ze denken. Zij
creëren dat helemaal zelf en hebben mogelijk heel hun leven geen idee dat zij de meester zijn zonder meesterschap.
Het is alsof ze een leven lang in de keuken staan om gerechten klaar te maken maar ze komen niet op het idee om het gas aan te zetten. Moe en gedesillusioneerd worden ze bang voor de buitenwereld en zijn ze vergeten dat ze hier zijn om vol van het leven te genieten.
Ik ben ook een aardige poos van mijn leven tegen de stroom in aan het zwemmen geweest. Tot ik op een dag besloot in de ochtend voordat ik ook maar iets anders ging doen; op mijn bed rand te gaan zitten voor 10 tot 20 minuten. Geduld te hebben tot er gedachten in mij opkwamen die goed voelden en die te voeden.
Eerst dacht ik dat ik moest stoppen met denken maar dat was naïef. Dat is wachten tot je hart stopt met kloppen. Ieder orgaan heeft zijn functie en die te doen stoppen slaat nergens op. Mijn leven veranderde heel snel en verbaast zag ik mijn wensen zich manifesteren in mijn leven, zonder dat ik daar enige moeite voor hoefde te doen.
Hier raakt de lichtwerker het eindeloze minderwaardigheidscomplex kwijt en komt erachter totale controle te hebben en wordt zelfvertrouwen een feit door je eigen ervaring. Dit is geen staat die altijd van je blijft als je die eenmaal hebt. Het is meer als een tuin die je goed in de gaten houdt en waar je onkruid geen kans geeft door je alertheid.
Voor mij voelt dit als een ego geaard in het licht van je ziel of in De Bron en slaat het woord lichtwerker op het werk dat de alertheid je kost in de vorm van meditatie of gewaarzijn en je ego gefocust te houden op dat wat goed voelt voor jou. Dat is het werk van de lichtwerker in een wereld waar licht zijn nog niet de norm is.
De mensen om je heen die hier nog niet voor kiezen doen dat niet bewust, niemand kiest bewust voor leed en leed toedienen aan anderen. Die zijn nog bang en die werken nog onbewust voor het duister en zijn een soort duisterwerkers, wat vroeg of laat hun hefboom wordt naar het licht zoals dat voor lichtwerkers bijvoorbeeld normaal was in vorige levens. Je hebt die ander niet nodig maar zonder die ander ben je niets. En dankzij dit duister kan de lichtwerker zichzelf kennen doordat wat de lichtwerker niet is, is. Een vuurtoren heeft geen nut als iedereen de weg naar huis zou weten.
Liefs,
Davy Diekstra
Lichtwerkers Nederland