Er is een kracht in het stil bewaren van wat nog aan het groeien is. In een wereld die hunkert naar delen, aankondigen, vooruitlopen vraagt het moed om iets kostbaars eerst met jezelf te houden. Om het in de luwte te laten rijpen, zonder ruis, zonder meningen, zonder projecties. Niet uit angst, maar uit wijsheid.
Want alles wat nog in wording is, is gevoelig. Puur. Open. Het draagt de trilling van een pasgeboren idee, een zachte droom, een vonk die net tot leven komt...