Als je een keuze maakt met ingehouden adem (of zelfs leeft met ingehouden adem) kan het zijn dat je een belangrijk aspect van het leven afsluit: en dat is voelen. Het lichaam is een wonderbaarlijk instrument wat precies aanvoelt of iets klopt of niet en wat het nodig heeft is ademhalen. Want ademen is voelen.
Als de levensenergie in het lijf niet kan stromen ga je reageren, acteren en leven vanuit het hoofd en in het hoofd zitten vaak herinneringen die angst of onzekerheid oproepen.
Het angstige verhaal wordt dan steeds weer gevoed, en vanuit dat verhaal ontstaan overtuigingen en aannames die ware verbinding (in eerste instantie met jezelf) in de weg staan.
Intellectuele 'verbinding' gaat vaak gepaard met alertheid, oppassen, schuw zijn, op je hoede zijn enz. Want het onbewuste verhaal speelt mee op de achtergrond. De herinnering wordt gevoed en het projecteren van die herinnering ligt op de loer.
Dit is geen werkelijke situatie en zegt meer over je eigen verleden / ervaringen dan dat wat er werkelijk plaatsvindt
Dan komen we dus uit bij het trauma (een blokkade die voelbaar is en waardoor de werkelijke gefundeerde rust om helder te kunnen zien/voelen/waarnemen ontbreekt) want de herinnering zit ook in het lichaam opgeslagen, en dit wordt vaak ontkent.
De overtuigingen en aannames houden je dan in een Bypass want het voelen van de pijn/verdriet/boosheid slaan we liever over, want daar zorgt het sterke dominante denken wel voor.
Dit put je uit in de onderlaag want door alertheid/wantrouwen is je verdedigingssysteem intern constant aan het werk. Dit heeft ook effect op je natuurlijke kracht (immuunsysteem) en houdt je weg bij ontspanning.
Het lichaam heeft ontspanning nodig om tot rust te komen.
Het komt er op neer dat er nog wantrouwen zit naar je eigen gevoel en dat je jezelf daarin nog niet hebt leren dragen, in je emoties. Als je ademhaling hoog zit is dat een mooie graadmeter van de mate hoe jij kan ontspannen, zeker als je in contact bent met een ander.
Je lichaam kan en wil die emoties dragen, want daarmee zak je steeds dieper in je lijf. Hierdoor ge je je lijf bewonen. Deze emoties/gevoelens zijn namelijk onderdeel van jou en alles wat je uitsluit komt via een andere weg (vaak via het hoofd) toch wel naar buiten.
Geef ze dus ruimte en leer weer te vertrouwen op je lichaam.
Als je een keuze maakt vergeet dan niet je voelende lijf mee te nemen, want de antwoorden van je lijf zijn puur / eerlijk en geven het denken ook een andere betekenis.
Het denken kalmeert doordat het lichaam ontspant.
Je kan je hart een vraag stellen en er komt een antwoord.
Je kan je lichaam een vraag stellen en er komt een antwoord.
De kunst is om de projecties van het denken er niet in te laten vermengen en je te laten leiden door je diepste waarheid
Dat vraagt ook om moedig zijn.
Als je leeft vanuit die waarheid, leef je in vrijheid en verbinding met jezelf.
Give it a try :-)
Ralph Nelissen