Bestaan andere dimensies écht?

 

We praten voortdurend over een multidimensionale wereld. Multidimensionaliteit is altijd het uitgangspunt geweest dat ik jullie onderwezen heb en het gaat als volgt:

Je weet niet wat je niet weet of wat je niet hebt ervaren, dus als iemand jou vertelt over iets dat je niet kunt zien, of over iets dat niet bestaat en waarvan je niet gelooft dat het bestaat omdat je het nooit hebt gezien, dan wordt het een fantasie genoemd, misschien zelfs een sprookje. Ook al zeggen wetenschappers, “Nou.. ja ze bestaan.. ze zijn hier.. en daar...” - tenzij je er ervaring mee hebt, lijkt het nog steeds een fantasie.

 

Ik wil een beeld schetsen, zodat je een indruk krijgt van wat er werkelijk aan de hand is, niet alleen in de fysica maar op de planeet in het algemeen.

Zoveel jaar geleden was het nog niet zo, dat licht gewoon licht was. Het licht wat je ziet. Als je een vuur aansteekt, krijg je licht. Later is het dat wat je ziet wanneer je een gloeilamp aandoet. Je krijgt licht. De uitleg van de regenboog in de lucht was licht dat door regendruppels ging, een prisma-effect. Het gaf je alle kleuren, maar was nog steeds licht, en dat is wat je ziet als licht.

Maar de wetenschap begon je te vertellen dat er licht is dat je niet kunt zien, bepaalde soorten licht die alleen beginnen te werken omdat er een technische verbetering is die het mogelijk maakt, maar pas toen je de gereedschappen kreeg werd dat duidelijk, infrarood licht is slechts één van de vele soorten licht. Je kunt een laserlicht zien, maar het gedraagt zich zoveel anders dan elk licht dat je ooit eerder hebt gehad.

 

Manipulatie van licht, verschillende soorten licht werd de norm. Tegenwoordig wordt het op school onderwezen. Je kunt het zien met de instrumenten die het laten zien. Je kunt er tegenwoordig zelfs mee spelen in bepaalde soorten speelgoed. Dus licht werd uitgebreid, zou je kunnen zeggen, vanwege dat wat technisch is, de vooruitgang, de evolutie van de wetenschap die het mogelijk maakte.

 

Zo is het ook met dimensionaliteit. Ik ben hier om jullie te vertellen dat er een oneindig aantal dimensies zijn, een oneindig aantal. En dat gaat veel verder dan wat wetenschappers je vandaag de dag zullen vertellen omdat ze alleen op hun eigen manier, in de wiskunde misschien, misschien maar tot twaalf dimensies hebben ontdekt. Als ik zeg dat ze oneindig zijn, dan meen ik dat.

 

Wat is een dimensie? Dat is een moeilijke vraag, als een kind je zou vragen: “Wat is een dimensie?”

Het is moeilijk omdat het deel uitmaakt van de realiteit die je hebt. Je zou kunnen zeggen dat het een eigenschap is van wat je als ziet als écht. Een ééndimensionaal ding zou bijvoorbeeld een foto op een pagina zijn, één dimensie op een pagina. Je ontwikkelt dimensies met hoogte en breedte en diepte. Je hebt een 3D object. Waar denk je dat 3D vandaan komt? Drie dimensies: hoogte, breedte en diepte. Maar toen kwam er een vierde, en die kwam er vooral door perceptie en wiskunde met Albert Einstein, die je het idee gaf dat snelheid eigenlijk tijd kan veranderen, de perceptie van tijd. En zo werd tijd opeens een dimensie. Dat is nummer vier. Alles wat een variabele is in jullie realiteit wordt dan een dimensie. Je leeft echt in 4D. Het opwindende van de vierde dimensie was dat je plotseling het idee kreeg dat tijd op de een of andere manier variabel zou kunnen zijn, afhankelijk van hoe snel je gaat. Denk er niet te veel over na.

 

Hoe zit het met vijf?

Wat denk je van zes, zeven of acht?

Ik heb al eerder gezegd dat wanneer je - deze vier dimensies waarin je leeft - passeert, het niet zo is dat nummer vijf verschijnt. In plaats daarvan gaat het zo: een, twee, drie, vier, alles. Dat is echt de manier waarop het wordt waargenomen wanneer je er bent, wanneer je het kunt zien.

 

Ik zal beginnen om je enkele waarheden te geven en deze waarheden zullen zich vanzelf tonen met technologie, want de technologie komt eraan.

Ik zal het de lens noemen. Een lens die jullie in staat zal stellen om erdoorheen te kijken en vaag - voor het eerst - andere dimensies beginnen te zien, binnen de vier dimensies waarvan jullie denken dat het jullie realiteit is.

In het begin zal het beangstigend zijn. Ze zouden het zelfs de spooklens kunnen noemen, omdat je dingen in die lens zult zien, die misschien zelfs bewegen, en je zult zeggen: “Waar kijken we in? We kijken naar de andere kant van de sluier. We kijken in het geestenrijk.” Dit wordt een cultus of wat dan ook, totdat je begint te beseffen dat het gewoon natuurkunde is. Je krijgt gewoon te zien wat je nooit eerder zag, omdat er zovele dimensies zijn.

 

Eén van de dingen die je gaat zien, als je die lens op je eigen lichaam richt, zijn meerdere delen van jezelf die er eerder niet waren, delen die niet gerapporteerd werden in de biologische delen van het lichaam, die niet werden bestudeerd in de medische school. Je begint een multidimensionale celstructuur te zien en je begint de patronen te zien. En de patronen beginnen hints te geven over wat ziekte wel of niet zou kunnen doen en waarom.

Wat als ik jullie zou vertellen dat het multidimensionale lichaam een heel nieuw onderdeel van de geneeskunde zal worden?

Hoe vaak hebben we je niet verteld dat je DNA multidimensionaal is? Wij spreken over lagen DNA, maar dat zul je niet horen in de wetenschap. “Er zijn geen lagen DNA” - totdat je er een lens op zet en ziet wat je niet hebt kunnen zien, onder welke microscoop dan ook - die je vandaag de dag hebt.

 

Niets heeft jou ooit zo DE PRACHT van het menselijk lichaam kunnen laten zien als die lens. Je zou het zelfs een multidimensionale kijkpoort kunnen noemen. Richt hem op de natuur. Richt hem op de natuur en kijk wat de lens aan je zal onthullen, en je zult dingen zien die tot nu toe alleen tot de mythologie behoren. De elementalen zullen zich stukje bij beetje tevoorschijn komen. Je zal zien dat de elementalen zich tussen de dimensies in heen bewegen.

Dus, in deze lens van jou, vooral in het begin, zul je alleen bepaalde soorten of typen zien, als je het zo wilt noemen, van dimensionaliteit. En als de elementalen zich bewegen tussen - degenen die je nog niet kunt zien - zullen ze verschijnen en niet verschijnen, en verschijnen en niet verschijnen totdat het instrument beter wordt, totdat de lens er meer dan een paar begint te laten zien. Dan zul je de elementalen veel duidelijker zien en zul je een heel ander idee hebben over wat er op deze planeet zou kunnen zijn, dat je nooit eerder hebt gezien.

 

Wat alles zal herschrijven is, wanneer je naar een rots begint te kijken, gewoon een rots, en je zult niet kunnen ontkennen dat er iets is, zelfs niet in het graniet van de aarde. Het vuil van de aarde zal een multidimensionaal deel hebben dat daadwerkelijk beweegt. En er zullen redenen zijn voor die beweging, redenen die ik jullie nu nog niet eens kan beginnen uit te leggen. Dat kan ik niet, want totdat je de lens krijgt en hem begint te begrijpen en te gebruiken, zal dit helemaal nergens op slaan. Je probeert dan iemand - van honderd jaar geleden bijvoorbeeld - uit te leggen wat het internet is. En voordat je internet hebt, moet je allerlei dingen hebben die op het internet lijken om het te kunnen beschrijven en die je nog niet hebt. Het is dus moeilijk om die dingen in de toekomst te beschrijven, die een reeks uitvindingen hebben die erbij komen die helemaal nergens op slaan. Maar je komt er wel, want de lens komt eraan.

 

Een deel van het draaien van die lens - in zijn elegantere vorm - op de mens, kan jullie uiteindelijk de dingen laten zien waarover we altijd al metafysisch hebben gesproken: aura-energie, aangeboren energie. Dingen die in de mensheid en in je lichaam bestaan, die er altijd al zijn geweest en die energiewerkers altijd hebben aangeraakt en waarmee ze altijd al hebben gewerkt, en nu kun je ze plotseling zien.

 

Zijn extra dimensies en andere dimensies écht? JA.

Vier wat komen gaat. Een revolutie in de fysica, een openbaring voor jullie allemaal, dat er zulke dingen kunnen zijn die je nooit had gedacht, in jezelf, op deze planeet. Het zal zelfs dat wat spiritueel is herschrijven en herdefiniëren, en je zult een patroon beginnen te zien ontstaan, een groter patroon dan je ooit dacht dat er was, in alle dingen om je heen, alsof je een licht aansteekt, alsof je kleur begint te zien in een zwart-witte wereld.

Ohhh ja, dimensionaliteit is écht. HET IS VAN JOU en je zult het snel genoeg weten.

 

Ik ben Kryon, verliefd op jullie allemaal.

 

En zo is het.

 

Kryon