Bindingsangst en verlatingsangst

Bij de geboorte van een nieuw kind begint de onthechting al, het laten zijn van het kind in zijn unieke gedaante. Het scheppen van een moeder is dus tevens een laten gaan, een loslaten, terwijl in het moederschap tegelijkertijd  misschien wel de diepste versmelting van twee zielen plaatsvindt wanneer het kind ontluikt in de buik van de moeder en zij het lichamelijk voedt en omhult.

Terwijl daar dus de grootste versmelting plaatsvindt, is er onherroepelijk ook steeds sprake van een loslaten en het kind zijn eigen weg laten voltooien op zijn unieke wijze.

Moederschap draagt dus twee uitersten in zich: enerzijds hechting en versmelting, en anderzijds loslaten en het voeden van de unieke kwaliteiten in een ander.

In jullie traditie werden vrouwen  vaak gereduceerd tot hun rol als moeder. Ze konden zich op andere terreinen nauwelijks  ontplooien; daar was te weinig ruimte voor. Zij konden hun daadkracht en bezieling, hun mannelijke energie te weinig laten zien. Ze werden eenzijdig in de moederrol  gedrukt en gingen zich daardoor overmatig aan hun kinderen hechten. Zij identificeerden zich zó sterk met de moederrol  dat het voor hen bijna onmogelijk werd de kinderen los te laten en zo hun eigen unieke weg te laten gaan. Dit leidde, kort gezegd, tot een verstikkend moederschap dat de kinderen beknelde.

En de vader was afwezig. Hem werd niet toegestaan een voedende, verantwoordelijke rol te spelen binnen het gezin. Hij werd door de traditie buiten het gezin geplaatst; hij hoorde te werken en presteren. Hij behoorde  een man te zijn die zijn gevoelige aard had te onderdrukken. Kort gezegd: zo ontstond de afwezige vader. Dit had weer zijn weerslag op het kind; dat kan zich binnen goede gezinsomstandigheden met hulp van de vader losmaken van het strikte gezinsverband om zijn eigen weg te gaan.

Die hele gezinsstructuur is in jullie traditie scheef getrokken. Met als resultaat kinderen – zoals jullie en de generaties boven jullie, je ouders – die een onevenwichtig  beeld hebben meegekregen van de vader- en moederenergie, van de mannelijke en vrouwelijke energie. In de relaties met anderen komt dit vroeg of laat naar boven. Als je je heel sterk identificeert met de vaderenergie  – met name met de afwezige vader –  zal je moeite hebben je diep  gevoelsmatig te verbinden met een ander. Je hebt geen goed voorbeeld gehad hoe dat werkt.

 

In mensen met deze bindingsangst leeft angst voor de verstikkende moederenergie, de keerzijde van de afwezige vader. Binnen relaties kan dit leiden tot een zich herhalend patroon van je niet kunnen binden, van angst om verzwolgen te worden, van  binnen een relatie niet je eigen weg kunnen gaan, kortom van bindingsangst.

 

Als je je aan de andere kant sterk identificeert met de moederenergie, als je een te sterke hechting hebt met de moederenergie van het verleden,  dan stort je je in een relatie en ben je bang de ander te verliezen, ben je bang in de steek gelaten te worden, en vormt die ander voor jou het baken waaraan je je vastklampt.

 

In vrouwen en mannen met deze verlatingsangst vormt de ander vaak de afwezige vader, naar wie ze hun leven lang op zoek zijn. Ze zijn op zoek naar een baken van rust en onafhankelijkheid dat ze in zichzelf missen. Als zij dan een ander ontmoeten die dit baken lijkt te vertegenwoordigen, zullen ze zich makkelijk verliezen in hun gevoelens voor die persoon.  Zo ontstaat er een patroon van overmatig willen versmelten met de ander: dit legt een claim op de relatie, en wel een destructieve, die uiteindelijk zal leiden tot conflict en verraad.

 

Zo zie je dat jullie staan in een traditie van scheve verhoudingen tussen mannelijkheid en vrouwelijkheid. Dit lijkt iets abstracts. Het speelt echter heel concreet in jullie persoonlijke  leven.  Ik vraag jullie nu om innerlijk contact te maken met de oer-energie van de vader, met de kosmische vaderenergie. Die oer-energie van de vader is een energie van bescherming, kracht, wijsheid en overzicht. Roep die energie op; ze is beschikbaar voor jou. Ongeacht hoe je biologische vader handelde of in het leven stond, die vaderenergie is nu voor jou beschikbaar. Wat van jou als man of vrouw  gevraagd wordt, is deze te ontwikkelen in je aardse leven. Word je bewust van de vaderenergie, die je nodig hebt om je levenspad op een rustige, doeltreffende manier te bewandelen.

 

Misschien zie je een beeld van een vaderfiguur voor je. Elk beeld is goed.  Vraag om een beeld – of een gevoel of een energie – waar je ja tegen kunt zeggen. De vader zorgt voor grenzen. Hij maakt onderscheid waar onderscheiden moet worden. Hij helpt je tegen overmatige versmelting, tegen verbinding met anderen waarbij je jezelf teveel verliest of jezelf weggeeft. De vaderenergie helpt je om je individualiteit te omarmen. Jij bent, als jezelf,  een uniek persoon. Je bent niet zoals iemand anders. En die eigenheid is goed; die hoort bij jou en wil door jou gezien worden, zodat je die respecteert en zodat je op die manier je eigen beslissingen en eigen keuzes kunt maken, keuzes die bij jóu passen. De vader binnenin je weet dit en begeleidt je hierin. Hij zorgt voor jou.

 

Nu vraag ik je om contact te maken met de moederenergie. Niet zozeer met de energie van je biologische moeder, maar met de kosmische moederenergie, die aanwezig is in het universum en waarmee jij, hoe dan ook, verbonden bent, want je bent deel van de schepping. Je komt voort uit een moeder- en vaderenergie. De wezenlijke moederenergie is liefdevol en ondersteunend in zachtheid, maar laat je gaan. Die wil jou niet binden of terughouden, maar laat je los, terwijl ze je wel steeds begeleidt en bevestigt in alles wat je doet. Voel of je deze zachte liefde kunt ervaren in je hart.  Het is alsof je steeds wordt vastgehouden door een hand van liefde die openstaat. Het is een geopende hand. Je mag ook uitvliegen en weggaan, maar die hand is er steeds voor jou. Louter om je lief te hebben, zonder dwang, zonder overmatige hechting. Kijk of je deze moederenergie in je kunt voelen. Misschien in de vorm van een beeld van een vrouw of een vrouwelijke gids,  of anders via een kleur of een gevoel. Sta jezelf toe deze energie te ontvangen. Je hebt die nodig om je veilig te voelen, geborgen, geaccepteerd, gevoed door de liefde van het universum. Voel je omringd door de oorspronkelijke vader- en moederenergieën en besef dat jullie in een traditie staan waarin deze energieën beschadigd zijn geraakt.

 

Je bent echter niet slechts een slachtoffer daarvan. Je bent zelf een schepper. Je komt iets nieuws brengen op aarde. Dat betekent o.a. dat je komt bijdragen aan het herstel van de balans tussen mannelijke en vrouwelijke energieën. Je bent een ziel die beide energieën omvat. In het bewustzijnsproces dat nu op aarde plaatsvindt is het onder meer de bedoeling dat je als ziel de oorspronkelijke energieën van de vader en de moeder en de liefdeskracht daarin in jezelf wekt. Dit ondersteunt jou zelf, helpt je om je ten volle te ontplooien, je ziel met de aarde te verbinden. En tegelijk helpt het anderen. Hoe meer jij oude, scheefgetrokken energieën binnen in je in balans brengt, hoe meer licht je uitstraalt naar anderen.

 

Het innerlijke proces is het meest wezenlijk. Daar vindt de echte magie plaats. Wat er uiterlijk uit voortkomt, wat je rol is in deze wereld, hoe je leeft, met wie en op welke manier: dat is allemaal secundair. Waar het echt om gaat in dit leven, dat is het innerlijke proces, de alchemie, waarin je oude, scheefgetrokken energieën transformeert tot een nieuwe werkelijkheid. Jullie verlangen er allemaal naar om een stap voorwaarts  te zetten. Dat zit in de tijdgeest. En het zat ook in je voornemen als ziel toen je begon aan deze reis,  aan deze incarnatie. Vóel dat je over de krachten beschikt om nieuw bewustzijn voort te brengen in deze wereld. Vóel hoe je zelf een kiem bent van vernieuwing.

 

Ja, je draagt oude energieën bij je: angsten, littekens en pijn uit dit leven, en ook uit voorgaande levens. Besef dat er nu innerlijk zo veel kracht in je aanwezig is, dat het nieuwe kan winnen, dat het nieuwe de overhand krijgt. In zekere zin word je dan opnieuw geboren. Eerst ben je een ontvanger van de traditie. Je absorbeert die als kind in je jeugd en ook later nog. In zekere zin ben je op die manier slachtoffer van dat verleden, want je bent niet meteen bij machte dat in zijn geheel te verwerken, te doorzien, te belichten vanuit je bewustzijn. In bijna elk mensenleven komt er een crisis waarin je voor keuzes wordt gesteld; waarin je wordt uitgedaagd en het leven pijn doet. Maar dit kan een constructieve pijn zijn, omdat de ziel jou door de pijn heen roept. Ze wil jou wekken en met je samenwerken, zodat je meer in balans komt, zodat je hemel en aarde verbindt, en op die manier helpt om een nieuwe aarde vorm te geven.

 

Ik dank jullie voor je aanwezigheid, hier en in deze tijd op aarde. Jullie maken een verschil.

 

Ik groet je.

 

© Pamela Kribbe

www.pamela-kribbe.net