In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping
Als er iets is wat het leven mij tot nu toe geleerd heeft dan is het wel dat het leven (over de eeuwen heen) een voortdurend proces van verandering is..
De oorsprong van pijn is een conflict tussen de levenskrachten die gericht zijn op evolutie en groei én de beschermingslagen of overlevingsmechanismen die de levende wezenskern omgeven. Zowel egopijn als zielepijn veroorzaken ervaringen van pijn en lijden.
We worden ons steeds bewuster van de invloed die emotionele stress op ons fysieke lichaam uitoefent. Pijn dwingt ons onze aandacht naar binnen te richten en beweging te brengen in het onderliggende overlevingspatroon van “lijdzaamheid”.
Als je als een kind zo open en fris naar de werkelijkheid kunt (leren) kijken hoeft er niets meer ongedaan gemaakt te worden! Er hoeft niets meer ingehaald of terugbetaald te worden. Je bent vrij en de wereld ligt iedere dag opnieuw helemaal open...
Als kind was ik zeer gefascineerd door de heilige geest, waarover verteld werd tijdens religieuze vieringen en in oude geschriften. Maar ondanks al mijn vragen over deze heilige geest, kon niemand mij uitleggen wat dat nu precies was.
Aan het herscheppen van deze matrix wordt al heel lang volop gewerkt door vele lichtwerkers en lichtdragers in samenwerking met planetair bewustzijn en Aloude wijsheid.
Ontvankelijk Zijn voor Evolutie en Creatie in een eeuwigdurende beweging. Een vruchtbare bodem en bedding voor nieuwe zaadjes, nieuwe concepten vol beloften.
De crisis bracht me terug bij alle onzekerheid, verwarring en boosheid die ik als heel jong kind ervaren had, omdat ik me zo anders en onbegrepen voelde.