Iedere keer als we met afgrijzen naar de wereld kijken is dat een oordeel over “anderen” en een vlucht om maar niet met afgrijzen naar binnen/naar jezelf te kijken. Je zult merken dat je afgrijzen voort komt uit een afgrijzen van jezelf. De eerste stap naar volledige bevrijding is de erkenning in jezelf dat je het allemaal zelf bent.

Het verleden ligt niet vast. Alles vindt in het nu plaats – ook onze vorige levens. Een herinnering is dus in feite een communicatieproces. Herinneren is communiceren. Dit geldt ook voor herinneringen aan vorige levens; ook hier is er sprake van een energetische uitwisseling, een wederzijdse beïnvloeding. Veel mensen hebben last van onverklaarbare angst. En achter die angst zit altijd een roep om hulp.

Jullie zijn degenen in deze tijd die het Christuslicht in jezelf wekken, totdat het als een fontein uit jullie voort sproeit en zich vermeerdert op aarde. Dit is een tijd van voleinding, van een cyclus die rond komt. Ik wil jullie meenemen naar het begin van jullie betrokkenheid bij de aarde.

Maria Magdalena spreekt opnieuw over seksualiteit, maar deze keer zal ze ingaan op wat er gebeurt als jouw seksuele grenzen en waardigheid worden aangetast OF als jij de grenzen van een ander overschrijdt.

Over hoe de astrale wereld ons beïnvloedt en hoe we ons los kunnen maken van die invloed en de cirkel kunnen doorbreken.

De dood is de grootste illusie ter wereld. Het geloof in afscheiding houdt velen nog steeds gevangen in het blindelings accepteren dat levensvormen sterven.

In dit artikel ga ik het hebben over hun rol als dader in de tijd van Atlantis en de slachtofferlevens die daarna plaats vonden. Over de innerlijke conflicten die uit deze tegenstrijdige ervaringen ontstonden en hoe die uiteindelijk leidden tot de geboorte van het Christusbewustzijn.

Ben je in staat om bij tegenslag de weg naar binnen af te leggen op zoek naar antwoorden in jezelf?

Op bezoek bij mijn schoonfamilie voel ik me regelmatig alleen. Zij hebben heel andere denkbeelden dan ik. Ik wil bij mezelf blijven, maar wat betekent dat dan? Spreek ik me uit? Hoe kan ik iedereen – inclusief mezelf – in zo’n situatie respecteren?

In plaats van een slachtoffer te zijn van deze zogenaamde narcisten en hen tot dader te benoemen dienen we eens diep van binnen te kijken hoe het kan dat wij ‘slachtoffers’ het zover hebben kunnen laten komen.