In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping

Overvallen door angst merkte ze op dat ze volledig verkrampt was. Ze maalde en ze maalde en in het contact met andere mensen kon ze totaal niet in verbinding zijn omdat ze zoveel met zichzelf en haar angsten bezig was. Dit was niet langer de bedoeling. Dit was niet langer haar weg. Ze hoefde niet te vechten en ze hoefde ook niet beter te presteren. Ze begreep dat de angsten die ze voelde juist bedoeld waren om gevoeld te worden.

Waarom verlies je dit zelfgevoel, dit gevoel van wie je eigenlijk bent? Omdat je onder de indruk bent geraakt van overtuigingen en ideeën die je hebt ingeslikt, waarmee je jezelf hebt laten voeden in het leven op aarde. Je raakt daardoor verward over je identiteit, over wie je bent.

Gast: Ik ben heel gevoelig. Ik voel sterk de energieën van anderen. Meestal ben ik in lijn, maar omdat ik gedurende de dag eruit getrokken wordt door de dagelijkse dingen die ik doe en vanwege de energie van de meeste mensen - zodat ik niet op die hoge vibratie ben, ben ik zo gevoelig dat ik dat voel.

Lichtwerkers worden vaak wakker(der) als ze beseffen dat het GGZ ze niet kunnen helpen of omdat ze het zat zijn om alleen en niet begrepen te zijn. De wortel van het probleem is hier maar al te vaak dat de lichtwerker uit angst is gaan handelen. “Ja”, zeggen of pleasen in de hoop dat je leuk of soms zelfs rein wordt gevonden, is het geloofssysteem dat de lichtwerker onderuit haalt.