In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping

Waarom verlies je dit zelfgevoel, dit gevoel van wie je eigenlijk bent? Omdat je onder de indruk bent geraakt van overtuigingen en ideeën die je hebt ingeslikt, waarmee je jezelf hebt laten voeden in het leven op aarde. Je raakt daardoor verward over je identiteit, over wie je bent.

Lichtwerkers worden vaak wakker(der) als ze beseffen dat het GGZ ze niet kunnen helpen of omdat ze het zat zijn om alleen en niet begrepen te zijn. De wortel van het probleem is hier maar al te vaak dat de lichtwerker uit angst is gaan handelen. “Ja”, zeggen of pleasen in de hoop dat je leuk of soms zelfs rein wordt gevonden, is het geloofssysteem dat de lichtwerker onderuit haalt.