In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping

De stilte confronteert je des te sterker met je innerlijke wereld. Nu dringen je angsten zich in volle sterkte aan je op. Wat is er eigenlijk aan de hand? Je bent geen meester over je innerlijke wereld. Je angsten zijn de baas.

De wereld is aan het veranderen. Er komt een nieuwe tijd. De tijd waarin de mens zich almachtig waande en als meester van de natuur zag, loopt ten einde. We keren, wijzer geworden, terug naar het paradijs. Terug naar een wereld die niet langer vervreemd is van de menselijke ziel. Wat betekent dat voor de kinderen die geboren worden, wat betekent dat voor de opvoeding?

Hoe kom je erachter wanneer je in de relatie met je kind wordt geleid door angst of controle drang en wanneer door echte liefde? Over het belang van de vader energie, ter ondersteuning van de onafhankelijkheid van het kind en het loslaten van je eigen moeder, voorzover ze jou verstikte of belemmerde door haar angsten, zorg of verwachtingen.

Hoe zit het met mensen die geen idee hebben van de Wet van Aantrekking, die niet eens nadenken over hoe de dingen werken en toch alles krijgen wat ze willen?

Dierbaren, dit mysterie zou als volgt kunnen gaan: Is het mogelijk dat er binnenin de mens een verbinding is met de Aarde? Een verbinding die zo diepgaand is, dat de Aarde je naam kent?

Hoe kan de wetenschap je in de ogen kijken en iets zeggen dat absoluut waar is over DNA, als het zelf niet eens begrepen wordt? Nu openen we de deur.

Je kunt alleen een vervullend leven leiden vanuit keuzes die je zelf maakt, waar ze ook toe leiden, en wel door te voelen dat jijzelf kiest vanuit je gevoel, vanuit je bron van inspiratie op het moment zelf.

Als je niet op de goede plek staat binnen je familiesysteem. Je staat niet op je kindplek, maar op de plek van je ouders. Vanuit je overlevingsmechanisme ben je dit over gaan nemen, omdat een of beiden ouders fysiek of emotioneel niet goed voor je konden zorgen.

Blog: Totalitaire regimes. De laatste tijd lijkt het alsof bepaalde meer totalitaire denkwijzen door de politiek worden voorgesteld als mogelijke oplossingen voor de uitdagingen waarvoor wij onze wereld staan. Daar voel ik me er niet echt prettig bij..