Vind je dit lastig? Dat 'steeds maar weer niet worden gezien' en 'steeds weer worden weggeduwd'. En niet volledig kunnen worden ontvangen? Wanneer we hier moeite mee hebben, verdrietig van worden of teleurgesteld van raken, dan is dit natuurlijk iets in ons dat nog niet vrij is. Het is een ervaring die 'wij' hebben.

Alles dat tot nu toe in mijn leven is geweest, was allemaal op basis van voorwaardelijkheid. Ik had iets van hen nodig en zij van mij. Meer niet. Klinkt niet erg romantisch terwijl ik wel heel mooie en romantische gevoelens heb ervaren...

Zonder deze bepaalde openheid en dus ingang naar de diepgang in onszelf zullen we niet werkelijk kunnen verbinden...