Goddelijk Bewustzijn is alwetend, alomtegenwoordig, almachtig en drukt Zich oneindig uit in, als - en door jou en al het leven heen. Alwetendheid betekent dat God, de Bron alwetend is, zich volledig bewust is van Alles wat is. Wanneer dit gekend, begrepen en aanvaard wordt en dit de gerealiseerde staat van bewustzijn wordt, elimineert het elke behoefte om te smeken, te pleiten of God te vertellen wat er nodig is.
Het verleden ligt niet vast. Alles vindt in het nu plaats – ook onze vorige levens. Een herinnering is dus in feite een communicatieproces. Herinneren is communiceren. Dit geldt ook voor herinneringen aan vorige levens; ook hier is er sprake van een energetische uitwisseling, een wederzijdse beïnvloeding. Veel mensen hebben last van onverklaarbare angst. En achter die angst zit altijd een roep om hulp.
Er zijn veel energieën in de maatschappij die lijnrecht indruisen tegen de oorspronkelijke aarde energie. Jou is verteld dat je in de toekomst moet kijken, dat je moet anticiperen op wat er mis kan gaan, dat je niet zo maar je gang kunt gaan en je zelf kunt zijn, dat er gevaren dreigen. Maar het grootste gevaar zit in deze manier van denken, omdat het je oorspronkelijke creativiteit wegdrukt en je bang maakt voor jezelf. Je wordt dan gespleten in je zelf.
Stel dat je als jong kind de gave hebt om je omgeving te scannen met je gevoelige zintuigen, dan zul je die als eerste inzetten om je gezinssituatie te screenen op gevaar als er bijvoorbeeld huiselijk geweld is. Wanneer je dit over langere tijd moet doen ontwikkel je een krachtige ‘scanner’, een sub persoonlijkheid in je psyche die je voortdurend helpt om je omgeving te screenen op mogelijk gevaar.
Mathieu stelt vragen die vooraleerst ingaan op de basis principes van de ons meest bekende psychologische begrippen. Vandaaruit ontvouwt zich een gesprek wat de luisteraar uitnodigt om mee te exploreren in (o.a.) de daadwerkelijke rol van het onderbewuste en het multidimensionale aspect van familie-opstellingen of innerlijk kind-werk.
Voor de meeste mensen blijkt de allereerste entree in de fysieke wereld lastiger dan gedacht. Vaak is de schok van de overgang en alles wat erbij komt kijken zo groot, dat je kunt spreken van een oertrauma.
Mannen raakten vervreemd van hun eigen gevoelsleven; dat raakte op slot. Vrouwen gingen zich steeds meer onzeker voelen, vroegen zich af: Wie ben ik? Wat kan ik? In beide seksen leidde de mannelijke dominantie tot verwondingen.
Alles dat tot nu toe in mijn leven is geweest, was allemaal op basis van voorwaardelijkheid. Ik had iets van hen nodig en zij van mij. Meer niet. Klinkt niet erg romantisch terwijl ik wel heel mooie en romantische gevoelens heb ervaren...
Veel mensen zitten met een beschadigd innerlijk kind zonder daar weet van te hebben, en hierdoor kan het innerlijke kind niet zijn natuurlijke functie vervullen. Het goede nieuws is dat we ons innerlijke kind kunnen helen.