Als jij je onveilig voelt, heb je ook stevige muren om je heen opgetrokken en een mechanisme aangewend om dit in stand te houden. Je zoekt dan namelijk voortdurend bevestiging van buitenaf, soms vraag je er letterlijk om. En als het dan tegenvalt wat je te horen krijgt, ga je je heel onveilig en angstig voelen. Als je je hier nog niet helemaal bewust van bent, dan creëer je eigenlijk je eigen spiraal naar beneden.

In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping

Veel mensen schieten in mechanismes of ongezonde patronen als het spannend wordt of als er zich uitdagingen voordoen. Dat kan een keer gebeuren, mijn verhaal geeft dat al aan. Echter als dit structureel zou gebeuren heeft dit negatieve gevolgen voor lichaam, geest en ziel. Er ontstaat afgescheidenheid met het ‘zelf’, jouw lichaam, jouw geest, jouw ziel. Dit uit zich in fysieke klachten en hierdoor krijgt het mentale huis ook een opdonder.

De comfortzone werkt als een filtersysteem. Allereerst worden alle dingen die te pijnlijk, angstig en beschamend zijn, gecensureerd. Ze worden ontkend, genegeerd of gecanceld. Ze worden diep in het onderbewuste begraven, waardoor het lijkt alsof ze er niet zijn. We noemen het de comfortzone, maar als je goed kijkt, is het een gevangenis.

Het verleden achter je laten is als het opruimen van een rommelige zolder. Als elke doos wordt geopend, beginnen de emoties en ervaringen die bij de inhoud horen zich te manifesteren. Verzet je niet tegen de emoties van liefde, haat, spijt, verdriet, vreugde, depressie of zelfs afkeer die naar boven kunnen komen, maar laat ze tot uitdrukking komen in het besef dat de ervaringen die bij deze herinneringen horen je hebben geholpen om te evolueren tot waar je nu bent.

Wanneer de eigen innerlijke schaduw dieper transformeert, transformeert ook de collectieve trilling en dus de uiterlijke realiteit waarin we leven. Hoe meer mensen de innerlijke schaduw transformeren en het onbewuste bewust maken, des te meer en sneller wijzigt het collectieve veld en de schepping die daaruit voorkomt (in de manifestatie op aarde). Om die bereidheid te gaan toelaten, dient er bewustzijn te komen op wat schaduw is...

Het is één grote, intense reis naar ontwaken en bewustwording, die we met velen aan het maken zijn. We zijn een hardnekkige 'tussenlaag' aan het ontdekken, met de bedoeling om onszelf van alle overbodige velden van lagere frequenties te ontkoppelen.

Wanneer je je in een conflictsituatie bevindt is het waardevol jezelf af te vragen wat het in jou is dat dit conflict creëert en in stand houdt. Niet vanuit schuld maar vanuit bewustzijn. Wat hier dan gebeurt is op zijn zachtst gezegd magisch.

Het betekent dat je niet op de goede plek staat binnen je familiesysteem. Als kind wordt je dan heel snel volwassen en neemt de zorg over, puur uit nood en onbewust voor je interne veiligheid.

De aarde heeft geen behoefte aan heiligen en wijzen, die het licht onderwijzen vanaf een lessenaar of spreekgestoelte, maar aan mensen van vlees en bloed die het donker en het licht in zichzelf hebben ervaren en beide zonder oordeel kunnen omarmen.