Als je kijkt naar de reis van je ziel op Aarde, je zielsplan, dan kun je daarin een aantal fasen onderscheiden, die te maken hebben met de verhouding tussen de twee werelden. Deze fasen verlopen voor ieder mens anders, omdat de één beter het contact met de ziel weet vast te houden dan de ander. Toch is er voor iedereen schematisch sprake van vier fasen in het aardse leven.

In de eerste jaren van ons leven leren we geloven wat onze omgeving over ons zegt en vindt. Daardoor wordt een zelfbeeld opgebouwd wat vooral gebaseerd is op de mening en normering van anderen, ouders, familie, cultuur, geloof, omgeving. Dat opgebouwde zelfbeeld is gekoppeld aan hun positieve en negatieve emoties, aan hun goedkeuring en afkeuring. Omdat de onbevangen puurheid, het wezen van het kind, vaak niet (h) erkend wordt ontstaat hier een emotioneel inprentings-patroon van verwerping

Iedereen sterft, maar sommigen sterven en komen terug om hun verhaal te delen met de rest van de wereld, over de andere kant van de sluier. Deze ervaringen staan bekend als bijna-doodervaringen. Dit is het verhaal van Bubba Herrick.

Het verleden achter je laten is als het opruimen van een rommelige zolder. Als elke doos wordt geopend, beginnen de emoties en ervaringen die bij de inhoud horen zich te manifesteren. Verzet je niet tegen de emoties van liefde, haat, spijt, verdriet, vreugde, depressie of zelfs afkeer die naar boven kunnen komen, maar laat ze tot uitdrukking komen in het besef dat de ervaringen die bij deze herinneringen horen je hebben geholpen om te evolueren tot waar je nu bent.

Wanneer de eigen innerlijke schaduw dieper transformeert, transformeert ook de collectieve trilling en dus de uiterlijke realiteit waarin we leven. Hoe meer mensen de innerlijke schaduw transformeren en het onbewuste bewust maken, des te meer en sneller wijzigt het collectieve veld en de schepping die daaruit voorkomt (in de manifestatie op aarde). Om die bereidheid te gaan toelaten, dient er bewustzijn te komen op wat schaduw is...

Voor sommigen van jullie is het een vreemd concept. Voor velen van jullie is het hetgeen je geleerd hebt. Je hebt iets niet helemaal goed gedaan in de context waarin het je werd verteld en daarom zit je ziel vast en wordt je niet alleen gestraft, maar nog erger: je zit vast! En dat is wat jou is verteld. De constructies van een mens die een sjabloon van het menselijke bestaan nabootst, geen goddelijk bestaan.

We leven een beetje in twee werelden tegelijk, en dat is nogal hectisch. We oefenen nu in het dicht bij dat prachtige ZELF te blijven, in het afleren van oude neigingen, in het weg laten stromen van alles wat ons in krapte en beperkingen gehouden heeft en in het onszelf toestaan om alleen maar te doen wat ons vreugde en energie geeft!

Atheïsten worden gestimuleerd om zo materialistisch mogelijk naar de werkelijkheid te kijken. Religieus gelovigen worden gestimuleerd om zoveel mogelijk het goddelijke buiten zichzelf te plaatsen. En de spirituelen die wel aanvaarden dat de goddelijkheid zich in hen bevindt, worden gestimuleerd zoveel mogelijk te twijfelen of zij zichzelf wel goddelijk mogen noemen.

Tijdens de komende weken zullen we ons nog meer bewust worden dat ‘de imperfecties’ in oorsprong nooit bij ons als mensen gehoord hebben. De illusies van onvolkomenheden komen voort uit het gemanipuleerde DNA (o.a. ontstaan tijdens experimenten op Atlantis, en deze zetten zich nu in andere vormen voort bij diegenen die zich nog niet op het Licht richten).

Het betekent dat je niet op de goede plek staat binnen je familiesysteem. Als kind wordt je dan heel snel volwassen en neemt de zorg over, puur uit nood en onbewust voor je interne veiligheid.