Vrijdag 8 november 2024. Sterven is een van de belangrijkste gebeurtenissen in het leven. Als stervensbegeleider, dierbare, naaste, mantelzorger of rouwverwerker kun je de stervende en de nabestaanden in en rond deze laatste levensfase bijstaan en een belangrijke en “verlichtende” rol spelen. Het symposium is voor deze hulpverleners en alle andere geïnteresseerden een dag waarop je elkaar kunt ontmoeten en verrijken met kennis, inzichten en ervaringen over de begeleiding van het stervensproces.

Het verleden ligt niet vast. Alles vindt in het nu plaats – ook onze vorige levens. Een herinnering is dus in feite een communicatieproces. Herinneren is communiceren. Dit geldt ook voor herinneringen aan vorige levens; ook hier is er sprake van een energetische uitwisseling, een wederzijdse beïnvloeding. Veel mensen hebben last van onverklaarbare angst. En achter die angst zit altijd een roep om hulp.

De Wind van Geboorte is een interessant concept omdat het twee elementen bevat die ik nog nooit aan jullie heb beschreven. De Wind van Geboorte vind plaats wanneer je aankomt, maar ook wanneer je “sterft”. Want wij beschouwen aankomst en “sterven” als hetzelfde.

“Ik ben de aarde beu. Moet ik hier echt terugkomen?” Dit is een vraag die oude zielen stellen. En hoe langer je op deze planeet bent geweest, hoe meer levens je op de planeet hebt gehad, hoe vaker je deze vraag zou stellen. Ik ga dat zo volledig mogelijk beantwoorden en misschien op een manier die je niet verwachtte.

De laatste tijd heb ik het meermalen gehoord: regressietherapie cliënten die hun levensverhaal doen, en verzuchten: ”Ik moet wel iets erg verkeerds hebben gedaan in een vorig leven, dat ik nu zo’n zwaar leven heb. Het is zeker mijn karma.”

Mijn ervaring als therapeut is dat ons lichaam een routekaart is naar de toestand van compleet aanwezig zijn. Om uit te leggen hoe dat werkt, gebruik ik vaak het beeld van de zon als metafoor voor de ziel.

De profetie - zou je kunnen zeggen - is dit: Dat oude zielen en lichtwerkers die door de verschuiving gaan afgestudeerde Akasha werkers zijn.

Als we wakker worden, verwijzen we dergelijke ‘nachtmerries’ het liefst zo snel mogelijk naar de prullenbak van het onbewuste. Maar eigenlijk is dat jammer want nachtmerries hebben ons niet alleen belangrijke zaken...

Hoe vreemd het misschien ook klinkt, lijden heeft een plaats in het Universum.

Het oude beeld dat mensen nog hebben van incarneren kan beperkend werken op ons begrip van wie en wat we zijn. Het kan ervoor zorgen dat we vanuit een vernauwd perspectief naar onszelf en onze missie als geïncarneerd deel van onze ziel op aarde kijken.