Als je van binnen weet, dat je niet doet wat je te doen hebt, ervaar je stagnatie. Terwijl intuïtie je haar touw toewerpt, laat jij de afslag liggen. Nog even niet.. Je kunt nog niet loskomen van het vertrouwde, durft niet los te laten, vrij te geven.
Voor mij is het belangrijk om écht contact te hebben met de mensen die belangrijk voor me zijn. Zonder écht contact (met mezelf en anderen) voelt het leven voor mij niets waard. Tóch zal ik ook om moeten kunnen gaan met het gebrek aan verbinding. Want het leven is nu eenmaal een golfbeweging waarin verbinding kan ontstaan, bestaan en weer kan verdwijnen.
Vind je dit lastig? Dat 'steeds maar weer niet worden gezien' en 'steeds weer worden weggeduwd'. En niet volledig kunnen worden ontvangen? Wanneer we hier moeite mee hebben, verdrietig van worden of teleurgesteld van raken, dan is dit natuurlijk iets in ons dat nog niet vrij is. Het is een ervaring die 'wij' hebben.
Laten we de Bron-energie liefde noemen. We willen de frequentie van geen weerstand uitleggen. Het gevoel van liefde is, dat jij en je innerlijke wezen het helemaal met elkaar eens zijn. Dat is wat liefde is. Jij en je innerlijke wezen in totale overeenstemming. Als je niet van jezelf houdt, heb jij jezelf getraind in het niet-in-overeenstemming-zijn met je innerlijk wezen.
Met alle relaties waar je je in begeeft, is er een constante wisselwerking, waarin je geeft en ontvangt, geïnspireerd wordt of pijn ervaart. Er is doorlopend verbinding en uitwisseling. Tegelijk is er een kind in jou dat zich alleen voelt, niet verbonden. Het kind wil thuiskomen; het kan het niet langer alleen.
Zonder dat je het beseft ben je zwaarte gaan dragen die niet van jou is. Je bent niet naar de Aarde gekomen om andermans problemen en pijn te gaan dragen. Het is zeker niet aan jou om de pijn van je geliefden over te nemen.
Ken je dat? Word je gemakkelijk verliefd, maar ben je tegelijkertijd bang voor intimiteit? Of heb je al besloten dat liefde voor jou als hooggevoelige niet is weggelegd?
Lichtwerkers in gesprek met een E.T. Een wervelende dialoog tussen podcaster en publiekspreker Niels Lunsing en Arjun van de Yahyel gechanneld door Wieteke Koolhof