Bijna-doodervaringen

Mijn aardedood vond plaats tijdens de picknick bij mijn afstuderen op de middelbare school in 1955. Ik had geen idee wat ik had meegemaakt. Toen ik 25 jaar later het boek van Dr. Raymond Moody las, “Life after Life”, ontdekte ik dat ik eigenlijk een bijna-doodervaring had toen ik verdronk.

Iedereen sterft, maar sommigen sterven en komen terug om hun verhaal te delen met de rest van de wereld, over de andere kant van de sluier. Deze ervaringen staan bekend als bijna-doodervaringen. Dit is het verhaal van Debbie Ali.

Iedereen sterft, maar sommigen sterven en komen terug om hun verhaal te delen met de rest van de wereld, over de andere kant van de sluier. Deze ervaringen staan bekend als bijna-doodervaringen. Dit is het verhaal van Bubba Herrick.

Iedereen sterft, maar sommige sterven en komen terug, om hun verhaal te delen met de rest van de wereld, over de andere kant van de sluier. Deze ervaringen staan bekend als bijna-doodervaringen. Dit is het verhaal van Nancy Rynes.

Terwijl ik het eekhoorntje probeerde te ontwijken ging het eekhoorntje dezelfde kant op als ik, dus ik draaide me om, ging de andere kant op en knalde recht tegen een boom aan. Ik was dood voor - wat de chirurgen zeiden - zeven minuten. Het duurde 7 minuten voordat ze me konden terug brengen. En tijdens die zeven minuut durende periode, ging ik naar de andere kant.

Ik ben altijd extreem gevoelig geweest voor medicijnen, maar op dat moment dacht ik daar niet aan. Ik was alleen gefocust op het verlichten van de ondraaglijke pijn.