Eveline van Dongen

Van oudsher wordt op 25 december de terugkeer en geboorte van het licht gevierd. Rondom deze viering zijn vele vertellingen ontstaan. Zowel in religies als vanuit de meer heidense hoek. De symboliek echter is bij beiden hetzelfde en werkelijk prachtig voor de tijd waar we nu in leven. Zeker nu ook vele profetieën opduiken.

Vanuit welke hoek we het ook bekijken, aanvliegen of proberen te kaderen, hoe hard we er ook tegen strijden, in proberen mee te bewegen, het in te dammen, dan wel te versnellen, we voelen het diep vanbinnen. Het raakt, wringt, schuurt, trekt aan en stoot af. Het houdt ons bezig, misschien zelfs vast, in een wurggreep met 'the only way out, is in: The dark night of the soul.

Het is ook iets dat ik vooral van mannen te horen krijg als ik me ergens (terecht) druk om maak. 'Doe maar rustig.' Het is mijns inziens een manier om het vrouwelijke vuur te temmen. Het is dit vuur dat verwarmend is en tegelijkertijd vernietigend, net als de verhalen over vroegere godinnen.

Veelal is men bang om kwetsbaar te zijn als men een persoonlijk proces deelt. Hoe apart is het, dat als je jouw ware zelf toont, je diepste zielenroerselen deelt en jouw waarheid uitspreekt over dat wat er vanbinnen leeft, je kwetsbaar bent, misschien zelfs wel zwak?

We zijn allemaal wel eens in de ban van iets of iemand geweest. Zonder dat we er bewust van waren, bepaalde dat iedere seconde van de dag onze gedachte. Met als gevolg obsessievelijk gedrag, een verstoorde focus en een totaal onjuiste en vooral vaak rigide visie op de werkelijkheid.

‘Velen weten niet dat Lucifer ‘lichtbrenger’ betekent. Hij is een engel die niet gevallen is uit zonde, schande of schuld. Hij is gevallen om weer op te staan vanuit de connectie met wie hij werkelijk is.

Je kunt marionetten wel vervangen, maar het zal de vorm van het theater niet veranderen.

Door deze pandemiewet wordt voor een steeds groter aantal mensen duidelijk dat hun belang niet wordt behartigd in de politiek en dat we collectief ons lot in handen van een ander hebben gelegd.

Ben je in staat om bij tegenslag de weg naar binnen af te leggen op zoek naar antwoorden in jezelf?

Deze pot is zo vuil als de pan en dus maakt het niet meer uit wie er regeert. En mocht iemand toch buiten de pot pissen, dan wordt diegene direct afgeserveerd. De waarheid over de werkelijke plannen lijkt namelijk potdicht te zitten.