Irene Verweij
Dit nieuwe jaar 2022 gaat een jaar worden, waarin de huidige maatschappij zal gaan afbrokkelen; zowel op maatschappelijk als persoonlijk vlak. Zowel fysiek, emotioneel, spiritueel als mentaal. Alles wat voorwaardelijk was, zal onder vuur komen te liggen.
Aan de gebeurtenissen die op aarde plaatsvinden, kunnen we vaak niet zoveel doen. Het enige wat we er wel mee kunnen, is onderzoeken welke gevoelens er door het bericht in ons getriggerd worden.
Spijt, wie kent deze emotie niet? Je hebt iets gedaan, waarvan je achteraf beseft, dat het niet goed is wat je gedaan hebt. Je voelt je als het ware een slachtoffer van je eigen keuze.
Ze voelt zich overduidelijk niet goed, maar wil haar focus op iets positiefs houden. Wat je aandacht geeft groeit,’ zegt ze stellig. En dat wil ze niet; haar trilling moet tegen de klippen op ‘hoog’ gehouden worden. Het is juist onze schaduwzijde die de trilling verlaagd.
“Weet je wat ik nu zo erg vind?”, fluisterde ze moeizaam. “Ik heb zo weinig gelachen in mijn leven.” Ik pakte haar magere hand vol rimpels en streek zacht over de dunne huid. “Ik heb zo’n spijt dat ik mijn lach, mijn lichtheid ergens onderweg ben kwijtgeraakt” ging ze zacht verder. “Ik heb het niet doorgehad.” Ze zucht en kijkt me aan met tranen in haar ogen: “Ik was te druk met lijden onder een leven dat niet werd zoals ik vond dat het moest zijn.”
De eerste maanden samen zijn vaak intens: je wilde alles van elkaar weten, mekaar aanraken op ieder vlak. Jaren later kan er soms nog maar weinig van deze intense aandacht voor de ander over zijn.
Dit kompas zal je helpen veilig te laveren in de golven van deze transformerende periode. Alleen in het hart kun je diep en werkelijk vertrouwen voelen.
In deze intense overgangstijd van de derde naar de vijfde dimensie is alles, werkelijk alles aan het verschuiven. Wat betekent dit voor lichtwerk? Wat ga je zelf merken of merk je misschien al?
Liefdesrelaties; ze maken ons diep gelukkig, maar kunnen ook intens lijden teweeg brengen. Is strijd per definitie zinloos? Wat mij betreft niet. Een relatie waar het bij tijd en wijle schuurt, is vaak gezonder en levendiger dan een relatie waar het altijd pais en vree is. Door een conflict ben je weer even helemaal betrokken bij de ander en de relatie. Je ontmoet jezelf op een krachtige manier. Hierdoor kunnen die stukken doorgeprikt worden, die nog niet vrij in je zijn.
Er zijn twee manieren van kijken naar je kind: vanuit je rol als ouder of vanuit een gelijkwaardig mens-zijn. Wat vaak gebeurt in ‘opvoeden’ is dat een kind gecorrigeerd wordt vanuit het ego van een ouder.