Alle energie zat boven in het lijf en daarmee is er dus ook geen gronding. Zo ben ik lange tijd spiritueel ontsnapt aan de werkelijkheid door te verdwijnen in spirituele (bypass)
Het gevolg van ontmanning is heel goed zichtbaar in het aangeleerde gedrag wat je nu vaak ziet bij mannen, wat in mijn beleving een pijnlijke oorzaak (onvrijheid) heeft die vaak niet gevoeld kan worden.
Het gaat helemaal niet over 'samen' en ook niet over 'gelijkwaardigheid'. Het zijn schaduwstukken waar een diepe angst voor doodgaan en tekort onder zit.
Intellectuele 'verbinding' gaat vaak gepaard met alertheid, oppassen, schuw zijn, op je hoede zijn enz. Want het onbewuste verhaal speelt mee op de achtergrond. De herinnering wordt gevoed en het projecteren van die herinnering ligt op de loer.
Ik kom in het mannenwerk regelmatig tegen dat mannen weg willen bij de moederwond en daarmee doen ze precies dat waar de wond over over gaat.
Het uitsluiten (weg bewegen) van emoties en gevoelens, want doordat ze op de plek van de afwezige vader zijn gaan staan, zijn ze veel gaan dragen wat niet bij hen hoort.
Een aanwezige vader doet zijn eigen innerlijke werk en daarmee geeft hij een groot cadeau mee aan de zoon. Hij is het voorbeeld voor de zoon over hoe je als man in het leven kan staan en hoe je je verhoudt met je emoties in contact met een ander. Ook met vrouwen.
De geaarde daadkracht van de familielijn wordt voelbaar als jij op je plek gaat staan. Waar het uiteindelijk over gaat is of je bereidt bent om naar de werkelijkheid te kijken want in de werkelijkheid neem je ook je voelbare lijf mee, wat onderdeel is van het bestaan hier op aarde. Dus niet spiritueel ontsnappen waardoor je het lijflijke voelen omzeilt, maar juist in je lijf wonen waardoor je de spiritualiteit naar de aarde haalt (gronden).