Boosheid, een weggestopt kindje

Boosheid, een weggestopt kindje Ook zo'n - voor velen ongemakkelijk - thema.

 

Zelden ben ik boos. Maar als ik boos ben vinden anderen dat ongemakkelijk, confronterend, te krachtig en dus te heftig en niet gewenst. Elke keer, als dat al eens gebeurd, is dat de boodschap. Misschien omdat men het niet gewend is van me. Eerder definiëren mensen mij veelal als “te lief”, wat niet wegneemt dat er ook “krachtig” is. En ik ben slechts zelden echt boos.

 

Mijn boosheid uit ik niet zo vaak naar buiten toe. Eerder trek ik me namelijk terug en borrel en bruis ik er zelf doorheen, alleen, zonder een ander daarmee lastig te vallen. Het is immers van mij die boosheid, en dus ook mijn proces van groei in wat die boosheid te vertellen heeft.

 

  

Slechts zelden uit ik mijn boosheid met mijn stem of anderszins in menselijke uitdrukkingen. Meestal probeer ik het constructief, opbouwend, in te zetten als het onderliggende proces verhelderd.

 

Dit in tegenstelling tot degene die er blijkbaar last van hebben als ik me die ene keer wel eens in boosheid uit. Meestal zijn dat mensen die ongenuanceerd hun boosheid rondstrooien of projecteren op anderen of op mij. Of zij, die boosheid onder een spiritueel sausje gieten, dat dat niet gepast is. Dat je licht liefde en non duaal moet zijn. Eigenlijk altijd is dan (gewond) ego aan het woord.

 

Natuurlijk niet, een grens aangeven is niet gewenst als dat je (ook) confronteert met jezelf. “Dat mag niet en is dus niet oké”.

 

Opvallend is ook dat wanneer ik geraakt of verdrietig ben deze zelfde personen (en typen verbindingen) mij niet kunnen “lezen” en denken dat ik boos ben. Terwijl dat dan geenszins aan de orde is. Een interessant gegeven wat natuurlijk niet alleen over mij, maar ook veel over de ander zegt, daar we allen spiegels van elkaar zijn. En een gegeven wat ik binnen mezelf door het leven heen een aantal keren onder de loep heb genomen door dergelijke ervaringen.

 

Een emotie die deel is van het emotiepalet van de mens.

 

Echter boosheid is een emotie die deel uitmaakt van een lange rij aan emoties die het menselijk bewustzijn rijk is. Boosheid kan een explosieve emotie zijn, maar dat hoeft niet. Het kan een momentopname zijn waarbij het emmertje overloopt, het kan een langdurig gloeiende emotie zijn die onder de oppervlakte blijft sudderen.

 

In spirituele kringen lijkt er vaak een taboe te rusten op boosheid en mag je dat vooral niet zijn of uiten. Er rust veel oordeel op, wat in feite niets anders is dan ontkenning van iets wat er is en wat we allemaal wel eens tegenkomen in ons zelf.

 

❥ Boosheid is niet per definitie iets destructiefs, maar kan ook constructief zijn.

 

Het kan namelijk een heel grote kracht zijn die balans kan herstellen, die bergen kan verzetten en dat wat vast geroest zat los trillen. Boosheid kan helpen om je weer te centreren en energie die je hebt laten versnipperen bij je terug te halen.

 

Boosheid kan aangeven dat je energie hebt laten weglopen en niet bij jezelf hebt gehouden. Door boosheid haal je die energie in één klap terug.

 

De positieve kracht van boosheid

 

Boosheid kan helpen om zelf de regie en leiding over je eigen energie weer terug te pakken. Je hebt ook daarin een bewuste keuze: wat doe ik met die boosheid? Zet ik deze destructief of constructief in?

 

Dat is de Sekhmet kracht in ons die vraagt om bewustwording en het leren hanteren van zo'n enorme vuurkracht, wat boosheid in essentie is.

De situatie of de ander die de boosheid in je triggerde is slechts een spiegel of hulpmiddel om weer bewust te worden waar je je energie hebt weg gegeven of weg laten stromen, waar je bij jezelf weg bent gegaan. Maar ook een trigger om die immense power weer in je (op) te wekken.

 

Boosheid kan wijzen op het verlaten van je centrum

 

Misschien eenmalig (door een persoon of situatie) of structureel (aangeleerd overleef patroon). Boosheid is dan nodig om te resetten, om terug te kunnen keren naar jezelf en je midden.

 

Boosheid kan ook een teken zijn van veel te lang onderdrukken of ontkennen van allerlei emoties en je eigen kracht. Op het moment dat het kosmische timing is om dat stuk te helen kunnen er dus triggers voorbij komen die de kracht in je wekken, en dat komt veelal eerst als en via boosheid in beweging.

 

Boosheid wordt vaak als vervelend of negatief gezien wanneer men liever een sausje van licht en liefde over zichzelf of de ander uitgiet. Daarin past deze emotie niet en is ongewenst. Omdat het confronterend is en niet past in het denkbeeld van licht en liefde.

 

Veel mensen zijn in feite bang voor boosheid van de ander, maar ook die van zichzelf.

 

De destructieve kracht van boosheid

 

Onderdrukte emoties die explosieve boosheid kunnen veroorzaken kunnen als gif werken. Voor jezelf of de ander. Deze kunnen als een ongeleid projectiel afgevuurd worden en kunnen zeer destructief zijn. Vernietigend en kapotmakend.

 

Destructieve boosheid ten opzichte van jezelf kan flink ondermijnen. Het eet je van binnen op en verteerd alle vormen van vreugde, lichtheid en liefde.

 

Boosheid gericht op de ander kan veel stuk maken, zoals we ongetwijfeld allemaal weten. Van vriendschappen tot relaties. Het werkt uiteendrijvend en uit verbinding trekkend.

 

Daar waar boosheid ontkent (niet erkend) wordt of lang weggestopt en opgepot wordt vanwege “licht en liefde” denkbeelden of als aangeleerd gedrag of overtuiging, kan boosheid energetisch zeer heftig ervaren worden. Het kan letterlijk energetisch een bom plaatsen of vuurpijlen afschieten.

 

Boosheid is ook een krachtig verdedigingsmechanisme om verdriet, pijn, angst, kwetsbaarheid niet te laten zien of zelf(s) te hoeven voelen. In die zin houdt het je weg bij jezelf.

 

Boosheid kan ook een muur om je heen bouwen om anderen op afstand te houden, zodat je niet geconfronteerd wordt met jezelf en de pijnlijke emoties of onmacht die aan de basis van boosheid liggen of die stukjes van jezelf die je liever nog niet aan kijkt.

Zo hou je mensen, die op die knopjes in jou zouden kunnen drukken, op afstand. Het geeft daartoe een schijn gevoel van veiligheid.

 

Boosheid als verdedigingsmechanisme kan zowel tegen de ander, de buitenwereld als jezelf ingezet worden. Waarbij je hoe dan ook de verbinding met je ware Zelf verliest of vertroebeld.

 

De constructieve kracht van boosheid

 

Maar boosheid transformeert in feite ook, het verbrand de opgestapelde emoties die te lang zijn blijven liggen of weg gestopt.

Het ontlaad dat wat misschien al wel langere tijd scheef stond.

 

Het brengt je terug in je midden, balanceert uit waar je jezelf verlaten hebt, haalt je energie terug naar jezelf, geeft grenzen aan en kan een zeer grote kracht van doorzettingsvermogen, weer opstaan en doorgaan opwekken. Het kan ook moed wekken of ongekende stappen in groei realiseren wanneer daar een enorme kracht voor nodig is die nog niet (anders) opgewekt kon worden.

 

Gezonde boosheid

 

Boosheid is soms nodig om een gezonde grens te trekken. Waar energieën verstrengeld of vertroebeld zijn, klaart de lucht weer en keert het zicht mogelijk terug. Als de zon die doorbreekt na een fikse onweersbui.

 

Gezonde boosheid is als het laten stromen van energie. Het niet binnen houden of opkroppen, maar juist laten stromen.

 

Dan is boosheid niet heftig maar vind een uitdrukking in gezonde grenzen aangeven, leiderschap over je leven en jouw keuzes nemen en gecentreerd in je kracht, dicht bij jezelf blijven. Feitelijk spreken we dan al niet meer over boosheid, want dan is het geen emotie meer die opspeelt. Maar een effect van groei waarvoor boosheid misschien eerder nodig was (om grenzen te ontdekken en te stellen), je eigen kracht te (h)erkennen, etc. omdat je het eerder nog niet kon toelaten.

 

Gezonde boosheid is ook soms op je grenzen gaan staan en de kracht van boos gebruiken om daar te blijven staan. In kracht, je grens bewaken wanneer iemand deze disrepectvol overtreed.

 

Leren omgaan met boosheid

 

Om leren gaan met je eigen boosheid is een essentiële in je bewustwordingsgroei. Verdringen, ontkennen, wegwuiven of verstoppen is niet langer een optie meer in deze veranderende wereld.

 

Ongenuanceerd boosheid spuien, afreageren of projecteren evenmin.

 

Het heeft ons menselijk bewustzijn niet verder gebracht in de afgelopen eeuwen.

 

Ook ons bewustzijn op en omgang met boosheid mag bewust herzien worden.

 

Leren omgaan met de boosheid van de ander is ook een belangrijk proces.

Daar waar je nog ruimte open laat (niet je energie volledig “in bezit” neemt) kan de boosheid van de ander explosief binnen komen en je volledig uit je veld slaan. Daar waar je gronding stevig is, je bewust in jouw veld aanwezig bent, biedt dat een natuurlijke bescherming om (ook geprojecteerde) boosheid ook buiten je te laten zonder dat het je ontregelt of om blaast. Je kunt het dan (leren) laten waar het hoort, bij de ander, of een constructieve manier zien te vinden hoe deze kracht de groei of juist verbinding kan dienen.

 

Ik denk dat het tijd is om onze boosheid eens dieper onder de loep te nemen, aan te kijken, te omarmen, erkennen dat het er (soms of vaak) is en er eerlijk naar kijken wat het ons te vertellen heeft en het vanuit een ander licht te gaan zien.

 

Boosheid kan helpen je eigen kracht te hervinden en je hebt altijd de bewuste keuze hoe je boosheid tot uitdrukking brengt. D.w.z. dat er ook bewustzijnsgroei mee gemoeid is.

 

En zelfs als dat even niet lukt, elk uitglijertje brengt je ook weer meer ervaring en kan leiden tot nieuw inzicht en verdere groei. En is dus helemaal niet erg!

 

© Willemien Timmer

www.apofyliet.nl