Wilhelm Reich kwam tijdens zijn onderzoek tot de conclusie dat mensen met emotionele en psychische problemen ook chronische spanning hadden in hun spieren (in feite in het bindweefsel).
Reich werd daardoor een van de pioniers van de neuropsychologie en de mind-body geneeskunde.
Zijn verder onderzoek leidde hem tot de ontdekking dat de chronische spanning te maken had met een langdurige verstoring van het autonome zenuwstelsel.
Onze stressrespons (vechten en vluchten) is bedoeld voor een acute reactie, niet als een langdurige staat.
De stressrespons mobiliseert het hele systeem en is dus ook zeer energie vretend. Langdurige stress put effenaf ons lijf uit.
Chronische spanning en pijn zijn in wezen terug te leiden tot het niet meer kunnen ‘afzetten’ van het sympathische zenuwstelsel (dat aanzet tot vechten en vluchten bij bedreiging).
Daar waar het sympathische zenuwstelsel leidt tot spanning (‘aanspannen voor actie’), heeft het para sympathische zenuwstelsel te maken met ontspanning en expansie.
Je hebt het para sympathische zenuwstelsel nodig om te kunnen ontspannen maar het is paradoxaal genoeg ook in het para sympathische systeem dat de bevries respons gebeurt wanneer je niet kunt vechten en vluchten (de invloed van de dorsale vagus).
Er is dan vecht- en vluchtenergie die onderdrukt wordt. Dat is de energie die voor chronische pijn en spanning zorgt.
Boosheid bijvoorbeeld hoort bij de vechtreflex
Boosheid is een emotie die tot actie aanzet, Wanneer ze onderdrukt wordt blijft ze tegen het systeem duwen want ze wil expressie.
Zo ontdekte Dr. John Sarno bijvoorbeeld dat de meeste rugklachten te maken hebben met onderdrukte boosheid, zelfs nog uit de kindertijd (zie zijn boek ‘Healing Back Pain’).
Niet alleen boosheid, maar alle onderdrukte emoties verstoren de spontane stroom van de levensenergie doorheen het lichaam.
Iemand die depressief is bijvoorbeeld heeft ook veel onderdrukte emotie (vaak boosheid maar ook verdriet of onmacht).
Zo iemand kan zijn (haar) emotionele staat niet veranderen door alleen maar positieve gedachten te denken.
Het lichaam zal eerst oude stress moeten loslaten
Chronische stress in het lijf is de oorzaak van de meeste fysieke maar ook van veel emotionele en psychische problemen.
Meer en meer ‘externe’ ingrepen zijn dan (schijnbaar) nodig, maar ze lossen nooit het fundamentele probleem op: de verstoring van het van nature zelf organiserend organisme door opgehoopte stress (weerstand).
Jan Bommerez