Het wordt wat mij betreft tijd dat we een gerelativeerder beeld krijgen van de rol van lichtwerkers. Het is allemaal niet zo zwart / wit als wel eens gesteld wordt.
Vaak lees je dat lichtwerkers naar de Aarde zijn gekomen om licht en liefde te brengen. Dat ze zich vrijwillig hebben aangemeld om hier te incarneren nadat er door Moeder Aarde een noodoproep het universum in werd gestuurd met een verzoek om hulp.
Maar in werkelijkheid is het niet zo eenvoudig.
Lichtwerkers, of lichtbrengers, of liefdeswerkers, hoe je het noemen wilt, zijn hier niet alleen gekomen om licht en liefde te brengen.
Toegegeven, technisch gezien, vanuit één laag bekeken, zijn zij gekomen om het Licht op Aarde te vergroten, en hebben zij inderdaad met behulp van hun bewustzijn en transformatiewerk als kanaal gefungeerd om toenemend licht te realiseren, en zo, in samenwerking met Moeder Aarde, het licht op Aarde te vergroten.
Maar dat is slechts één laag.
Er zijn in deze complexe, multidimensionale werkelijkheid altijd vele lagen tegelijkertijd aan het werk, en het draagt bij om inzicht in deze lagen te krijgen, om meer begrip te krijgen, om zo de dualiteit te relativeren, om te voelen dat alles en iedereen “grijs” is in plaats van zwart of wit, en dat grijs eigenlijk de kleur van eenheid is.
Dit begrip werkt neutraliserend en leidt tot meer liefde en compassie.
De lichtwerkers hebben zich niet in een lopend verhaal gemengd waar ze eerder geen deel van uit maakten. Vele lichtwerkers zijn hier, naast dienstbaar te willen zijn aan Moeder Aarde en aan de
Schepping, ook gekomen om karma in te lossen. Dit karma bestaat in vele, verschillende hoedanigheden. Er is niet slechts het karma van andere levens op Aarde.
Karma loopt door de hele Schepping heen, van de hoogste dimensies tot aan de laagste dimensies.
Het is het voortdurend balanceren van de duale rollen en non-duale rollen die we allen afwisselend spelen in het Scheppingsverhaal, teneinde het verhaal vooruit te brengen, en ondertussen te
ervaren, te leren, te groeien, en verantwoordelijkheid te ontwikkelen om op een steeds meer verantwoorde wijze te leren scheppen.
Dit geldt dus niet alleen voor onze levens op Aarde, maar voor al onze ervaringen door ons eeuwige bestaan heen.
We hebben allen vele rollen gespeeld, op andere planeten, in andere Galaxy's, in andere universa. Soms bijdragend aan dualiteit, soms bijdragend aan eenwording. En alles wordt exact bijgehouden in Akasha bibliotheken op vele niveaus.
En voor de duidelijkheid en volledigheid, karma gaat niet over oordeel, schuld of boetedoening, maar over herstel van balans en groei door ervaring.
We krijgen steeds te ervaren wat we zelf geschapen hebben, en zo beweegt het universum stapje voor stapje voort naar een nieuw, hoger equilibrium, en groeien we allen uit tot verantwoordelijke, doorleefde creators.
Er zijn momenteel lichtwerkers aan het werk op Aarde die hebben bijgedragen aan de val van Atlantis.
Er zijn lichtwerkers aan het werk die hebben bijgedragen aan de explosie van Maldek.
Er zijn lichtwerkers die in andere levens op Aarde het verhaal van de Aarde twists en turns hebben gegeven door misbruik van hun vrije wil..
Er zijn lichtwerkers aan het werk die hebben deelgenomen aan galactische oorlogen.
Je kunt er zeker van zijn dat bijna alle sterrenrassen in deze omgeving binnen deze Galaxy op die één of andere manier een karmische verstrengeling hebben met de mensheid en de dualiteit op Aarde
en daarom de verantwoordelijkheid hebben én nemen, om hun aandeel te verrichten in het opheffen van de dualiteit hier.
Er zijn ook lichtwerkers op Aarde wiens ondeugende 4D aspecten chaos hebben geschapen in deze Galaxy, en bezig zijn deze aspecten van zichzelf in de ogen te kijken, (zichzelf) te vergeven, en te verenigen, samen te smelten in liefde, wat ook een onontkoombare voorwaarde voor hun eigen evolutie voorbij 4D is.
Maar het gaat nog veel verder dan dat.
Er zijn lichtwerkers die in andere, veel hogere dimensies specifieke, geometrische constructies hebben verstoord en verdraaid die bouwstenen vormden voor hele zonnestelsels, en dit hier en nu op
Aarde aan het herstellen zijn.
Er zijn lichtwerkers die eonen geleden in de allerhoogste dimensies, waar vorm nog nauwelijks bestaat, subtiele dualiteiten hebben geschapen in de infrastructuur van de Schepping. Soms bedoeld, soms per ongeluk, soms vanuit naïviteit, soms vanuit experimentele inzet, en heeft dit een groot ripple effect geschapen in de doorwerking en condensering naar vorm in de vele dimensies eronder, waarmee met die ene minuscule handeling hele universa kunnen zijn beïnvloed.
Veel lichtwerkers zijn dus naast lichtkanalen te vormen, tevens hun eigen bijdragen aan duale scheppingen aan het neutraliseren.
En dat is wat het project Aarde ook is: Een bedoeld concentratiepunt van dualiteit, waar alle “veroorzakers”, op welke dimensionale niveaus dan ook, zelfs vlak onder de Bron van dit universum, naar toe gekomen zijn om te gronden, te transformeren en in eenheid te komen met andere velden, die worden vertegenwoordigd en verankerd door andere lichtwerkers, als de geïncarneerde aspecten van die velden.
Daar waar New York de “melting pot” van de Aarde wordt genoemd, is de Aarde de grote “melting pot” van DNA uit alle hoeken van het universum.
Deze grote verscheidenheid aan DNA levert tegelijkertijd een prachtige diversiteit én een grote, duale spanning op. En tevens een enorm potentieel van éénwording, wanneer op dit kleine, microkosmische puntje, die de Aarde is, alle DNA tot harmonie weet te komen, met een doorwerking naar het hele universum.
Dat is altijd het Plan van project Aarde geweest en het is met vlag en wimpel aan het slagen, ook al is dat nog niet zichtbaar in de uiterlijke wereld.
Het is in deze context ook goed te beseffen dat er een zekere ordening bestaat in het Scheppingsverhaal. Een strakke organisatie van rollen die wezens op zich hebben genomen, die zekere specialismes bezitten die zowel bekrachtigend als ontkrachtend worden ingezet gedurende de descensieweg en de ascensieweg door de dimensies van het universum heen.
Alle bekende thema’s die aartsengelen bijvoorbeeld vertegenwoordigen, kennen zowel een zonzijde en schaduwzijde, en deze worden beiden ingezet om het Grote Verhaal vorm te geven. En zij die in de hoogste dimensies een rol hebben gehad in het begin van de Schepping, dragen een karmische verantwoordelijkheid om het Scheppingsverhaal tot een goed einde te brengen, en zullen er tot het einde in verstrengeld zijn.
Dit is mijn perceptie wat de tekst “De eersten zullen de laatsten zijn” werkelijk betekent.
Duidelijke, bekende voorbeelden hiervan zijn de aartsengelen Michaël en Lucifer. Dit betekent echter niet dat zij gedurende dit eonen durende verhaal continu één witte of zwarte rol spelen, maar zijn hun vele afgedaalde, opgesplitste zieleaspecten in al hun incarnaties door de Galaxy's op alle plekken van het eenheid/dualiteit spectrum terug te vinden.
Zo hebben wij in onze meditaties met lichtende aspecten van Lucifer en met donkere aspecten van Michaël te maken gehad. En dit geldt uiteindelijk voor alle wezens in de Schepping. Zowel de lichtwerkers als de elite, elk mens op Aarde, wakker of niet wakker, hebben de meest prachtige lichtwezens als het hoger zelf van hun hoger zelf van hun hoger zelf, maar hebben ook eigen afgesplitste, ondeugende zelfdelen verspreid over de Galaxy's, die misschien nog wel ondeugender zijn dan de huidige elite op Aarde.
Wanneer je dit allemaal beseft en overziet, wordt het moeilijker en moeilijker om nog te oordelen over de duale spelers op dit moment op Aarde.
Wanneer je het heel scherp wil stellen, is er dan ook helemaal niet veel verschil tussen liefhebbende mensen en de huidige “selfserving” elite. Dit is gewoon een moment in de tijd en ruimte waarin de stenen op het bord nu even staan zoals ze staan, terwijl in een ontelbaar aantal andere verhaallijnen in het eeuwige NU de stukken omgekeerd staan.
Daarom is het zo belangrijk om uit te zoomen, groter overzicht te krijgen. Dit draagt bij aan onthechting en neutraliteit, en neutraliteit is een kerncomponent van onvoorwaardelijke liefde.
Collectieve vergeving wordt extreem belangrijk in de nabije toekomst op Aarde, en de lichtwerkers dienen daarin voorop te gaan en het voorbeeld te geven.
Een gerelativeerder beeld van de werkelijkheid en van de eigen duale rollen die men zelf heeft gespeeld door de galactische geschiedenis heen, vergemakkelijkt de vergeving naar jezelf en
anderen.
Het maakt het bestaan luchtiger en speelser, waarin je realiseert dat er in werkelijkheid eigenlijk geen verlies bestaat, en er voor eenieder altijd een oneindige hoeveelheid nieuwe avonturen en
kansen in het vooruitschiet ligt.
Het enige dat we hoeven te doen is onze identificatie los te laten met de rollen die we in dit hier en nu even spelen, zodat we onszelf er niet in verliezen.
Ik heb net als vele andere lichtwerkers ook een rol gespeeld in de val van Atlantis. Onmiddellijk na het moment dat ik in dit leven hoorde over mijn rol erin, kwam Lord Melchizedek binnen met de mededeling: “Het moest gebeuren”. Ik bleek dit leven diepgewortelde zelfveroordeling in mijn bewustzijn erover aanwezig te hebben, ontstaan in dat leven na de daad, na het zien van het leed als gevolg van de val. Die zelfveroordeling van toen is nu geheeld en vervangen door zelfliefde. Inmiddels heb ik voldoende geleerd over de mechanica van ascensie en descensie, om te begrijpen dat Atlantis moest vallen. Ik hoor vaak over wat er in Atlantis zou zijn “misgegaan”. Maar dat is slechts één perspectief.
Om een vrije wil universum te scheppen is er een verhaal nodig, waarin de actoren vanuit vrije wil handelingen verrichten die leiden tot afdaling, tot destructie, tot frequentieverlaging.
Planeten exploderen, beschavingen vallen. De val van Atlantis was de laatste, bedoelde stap van een langdurige descensieweg, om rockbottom te bereiken, om de fysieke dimensie te scheppen. Om de
omstandigheid te scheppen waarin de zuivere geest in de diepste materie kon afdalen, om de ziel in het vlees te brengen, en om vervolgens de ommezwaai te maken de ascensieweg in, de inademing van
God, terug naar de Bron.
In deze ommezwaai zitten we nu, en het verhaal is op schema.
Geen lichtkrachten die de val van Atlantis konden tegenhouden, en geen duistere krachten die de opkomst van het Gouden Tijdperk in het heden kunnen tegenhouden
En door dit te bespreken, zonder oordeel, op een manier waarin men erkent dat iedereen eigenlijk grijs is, en niet zwart of wit, ontstaat herkenning, erkenning, acceptatie en heling.
Uiteindelijk zijn we, bewust of onbewust, ALLEMAAL bezig om het Scheppingsverhaal een stap vooruit te helpen en in deze periode het Licht exponentieel te versterken, en hebben we ieder onze eigen karmische rollen daarin te spelen. Sommigen door in een wat meer directe zin het Licht in zichzelf te versterken, en sommigen in een indirecte zin door trigger rollen te spelen, om anderen in de gelegenheid te brengen zichzelf te spiegelen en te transformeren, om zo hun Licht te kunnen versterken.
Heel eenvoudig hadden de kaarten in deze tijd ook andersom geschud kunnen worden.
Al onze zielen zijn eeuwig bezig om de twee grote krachten van het universum, liefde en macht, in een oneindige reeks van ervaringen afwisselend tot in de diepste diepten te verkennen.
Tracht daarom te allen tijde mild en vergevingsgezind te zijn naar hen die nu even de macht rollen spelen, en houd in gedachten dat het heel goed zo kan zijn dat je eigen duale bijdragen in een ver verleden, of je ze nu herinnert of niet, voedend kunnen zijn geweest aan de duale situatie zoals die nu op Aarde bestaat.
Neem de verantwoordelijkheid voor je eigen schaduw, en kijk deze met liefde in de ogen aan.
Zonder schuld, zonder oordeel, zonder projectie, zonder bypassing, én zonder identificatie. Niet als slachtoffer van andermans daden, niet als slachtoffer van je eigen daden, maar als een vreugdevolle medeschepper van het bijzondere, avontuurlijke project dat dit vrije wil universum is.
PS. Overigens wil ik hiermee niets afdoen aan de liefdevolle en dienstbare intenties waarmee de lichtwerkers deze pittige incarnatie zijn aangegaan, en ook niet aan het monumentale werk dat zij hebben verzet.
🙏❤️
Maxim Lazet