Een oprechte, zuivere relatie
Ik kan jullie hier niets over vertellen want ik ken deze relatie niet. Ik zou niet weten hoe het voelt. Ik kan er alleen over dromen en me enigszins voorstellen hoe het zou voelen maar meer ook
niet.
Alles dat tot nu toe in mijn leven is geweest, was allemaal op basis van voorwaardelijkheid. Ik had iets van hen nodig en zij van mij. Meer niet. Klinkt niet erg romantisch terwijl ik wel heel
mooie en romantische gevoelens heb ervaren.
Maar mooie, bijzondere en zelfs euforische gevoelens zijn geen garantie voor het ervaren van een oprechte, onvoorwaardelijke, liefdevolle verbinding.
Ik heb herkenning ervaren. En hiermee het gevoel van thuiszijn. Want in het herkennen van jezelf in de ander en andersom, is er even die bevestiging. Even dat echte samen-zijn en gelijk-zijn.
Maar ook herkenning in de zin van “iemand al kennen vanuit andere tijden en plaatsen” anders dan dit leven. Dit gaat dan ook dieper en hierom weer -even- dat gevoel van samen-zijn en gelijk-zijn.
Ik heb aantrekkingskracht ervaren. Soms zo ontzettend heftig dat het voor euforie maar ook voor verscheurde, intens pijnlijke gevoelens zorgde. Aantrekkingskracht die zo heftig is gaat over een heel diep stukje leegte of gemis in jezelf dat je via de ander even op kan vullen maar al snel volgt de uitnodiging om hier zelf te gaan zijn. Het wordt zichtbaar en voelbaar via de ander en hierdoor ontstaat de kans om het te bevrijden.
Ik heb versmelting ervaren. Oh wat voelde dit heerlijk. Maar 'o zo naar als het even werd verbroken. Altijd onbewust bezig om elkaar vast te houden en het uiteindelijk kunnen loslaten van de ander heeft veel tijd nodig.
Ik heb veiligheid ervaren. Op het moment dat ik deze nog grotendeels in mezelf miste en ik een stabiele aardse basis vond in een ander. Dit voelde veilig en vertrouwd maar was hier ook liefde?
Ik denk het niet.
Ik ben bang dat ik het gewoonweg niet ken.
En nu zou ik kunnen zeggen dat ik dit mogelijk zou kunnen ervaren wanneer ik een bepaalde rust in mezelf zou vinden. Wanneer ik in het proces van alleen zijn mezelf vindt en vervolgens pas de ander.
Toch geloof ik niet dat dit altijd opgaat. Want ik ken genoeg mensen waar ik iets heel moois, zuivers en oprechts zie en die tegelijkertijd bijvoorbeeld nog moeite hebben met alleen zijn of met het geluk in henzelf vinden.
Ieders pad is anders en we weten gewoonweg niet welk pad er voor ons ligt. Welke ervaringen we zullen hebben. We kunnen niets “doen” om een bepaalde wens te vervullen. We kunnen alleen maar beter gewoon zoveel mogelijk genieten van wat er nu is en dealen met wat er niet is.
Mirella Suurhof
Facebook: EarthAngels