Het taboe op individualiteit

 

Als je incarneert, is dat weliswaar een sprong in het diepe, maar je blijft wel verbonden met een team van vrienden aan de andere zijde. Sommige daarvan zijn verder in hun ontwikkeling en overzien jouw levenspad met een ruimere blik dan voor jou mogelijk is. Zij zijn wat jullie je gidsen noemen. Maar er zijn ook anderen, gelijkgestemden; die zijn als jullie naasten, als goede familie of vrienden. Voel hun aanwezigheid, ook al weet je niet om wie het gaat. je wordt gehoord en gezien. Er is eerbied voor wie je bent en voor wat je opbrengt om die sprong in het diepe te wagen.

 

Het leven op aarde, elk leven op aarde is belangrijk en vormt een waardevolle bijdrage in de reis van je ziel.

 

Ook negatieve ervaringen hebben veel te bieden. Je beleeft ze nu, op dit moment. Je ervaart de pijn. Die pijnlijke ervaringen kun je zien als een steen die in het water valt en aan de oppervlakte veel rimpelingen veroorzaakt. Die rimpelingen kun je zien als het effect van een pijnlijke of traumatische ervaring door tijdsperioden heen. Op andere tijden en plaatsen zul je die rimpels gewaarworden. Dan zul je die ervaring uit het verleden gaan begrijpen en op waarde schatten, en zul je heling sturen naar het punt van pijn in jouw geschiedenis.

 

Alle tijdstippen, alle nu-momenten in de reis van je ziel, in het leven van je ziel, zijn met elkaar verbonden en beïnvloeden elkaar. Wanneer je dus door de tijd heen naar een vorig leven reist, activeer je andere punten, andere tijdsmomenten, en ontstaat er een stroom die twee kanten op gaat: van het verleden naar het heden en van het heden naar het verleden. Zo verrijk je jezelf. Door dit te doen wordt voor jou ook steeds duidelijker dat jij veel meer bent dan deze ene persoon, man of vrouw, oud of jong, in deze tijd en op dit nu-moment. Deze persoon, de persoon die je nu bent, vormt slechts een ingang tot je ziel. Er zijn vele andere ingangen mogelijk.

 

Voel hoe immens rijk jouw ziel is. Hoeveel ervaringen ze heeft opgeslagen. Die kun je zien als puzzelstukjes die deel uitmaken van een groot geheel. Ik vraag je: heb respect voor de grootheid van wie je bent. Dat kun je niet bevatten met je menselijk verstand. Zeg er diep vanuit je hart ja tegen. Voel dat er een wijsheid is die alles draagt en die zin geeft aan afzonderlijke puzzelstukjes waar je met je menselijk verstand niet bij kunt. Voor alles is er een tijd en een plaats. Soms moet je door diepe ervaringen heen zonder te begrijpen waarom. Later zul je het begrijpen. Ik vraag je: heb eerbied en respect voor jezelf: voor het feit dat je geblinddoekt in het diepe bent gesprongen, dat je ja hebt gezegd tegen het leven hier. Zeg ook nu ja tegen jezelf, ook tegen alle pijn, negatieve ervaring, angst en twijfel in jezelf als deel van de menselijke ervaring.

Verwerp dit niet, want dan ontstaat er strijd in en tegen jezelf; die kan je alleen maar opbreken en verder van huis brengen. Accepteer gewoon wat er in je is. Ook je angsten en twijfels.

 

Nu neem ik je mee naar het begin van je leven, naar je kindertijd.

 

Stel je maar voor dat je lichaam verjongt, kleiner wordt … let eens op wat er gebeurt wanneer het de grens van de pubertijd overschrijdt, maar dan terug in de tijd, hoe het feit dat je een jongen of meisje bent minder belangrijk wordt, wanneer je je tijd als kind binnengaat … onder de tien jaar… Herinner je hoe het was om nog niet zo bepaald te zijn door de stempels man of vrouw, jongen of meisje. Herinner je je onbevangenheid.

 

Ga nu nog verder terug in de tijd, tot voorbij de grens waar je taal aanleerde, begrippen kweekte en daarmee ook labels, classificaties, oordelen.

Als je teruggaat naar die hele vroege kindertijd, wordt je bewustzijn opener, ontvankelijker. Het oordeelt niet, het neemt vooral in zich op. Probeer dat weer te voelen: dat open gewaarzijn van invloeden om je heen; je komt nog vers uit de hemel om het maar zo te zeggen, je bent nog niet zo bepaald door de aardse sfeer. Je bent nog open voor het bereik van je ziel. Doordat je er nu naar teruggaat, vanuit jouw heden naar dat verleden, kun je invloed op uitoefenen op dat moment, op wie jij toen was.

 

Stel je voor dat jij je in je huidige gestalte buigt over dat hele kleine kindje dat je toen was … Zie maar welke leeftijd er in je opkomt als een geschikt moment. Voel vooral het bewustzijn dat je toen had en je verbinding met het rijk van de ziel. Je stond nog een beetje buiten het leven hier; je bezat nog de frisheid en openheid van een nieuwkomer.

 

Ga nu in je huidige gestalte naar dit kindje toe, en bezie het met ogen van bewondering. Zie de hemelse energieën, in dit kind aanwezig. Kniel neer bij het kind dat je was, en vraag het: wat kom jij hier brengen? Wat neem jij mee vanuit de sfeer voorbij het aardse, iets wat echt bij jou hoort.

 

Vertel het: ik help jou, ik kom vanuit de toekomst om jou te ondersteunen en te begeleiden. En kijk of het kind jou voelt en ziet. Raak het anders even aan en kijk het in de ogen.

 

En als je de ware kracht en de originele bijdrage van dit kind voelt en ziet, leg dan een hand op de schouder van dit kind, en vertel het: ik bescherm jou, ik sta achter jou en ik zorg dat jij zult slagen in je doelstelling.

 

Voel hierbij je eigen kracht, je kennis van het aardse leven, en je ervaring, opgebouwd in de vele jaren achter je. Voel je wijsheid van nu, en stuur die terug naar het jonge kind dat je was. En terwijl je dit kind geeft van jouw wijsheid en doorleefde ervaring, ontvang je ook iets terug: de oorspronkelijkheid, de spontaniteit, het echte en waarachtige in het kind; dat stroomt recht je hart in. Voel in je hart weer de ziele- energie die bij jou hoort. Het is jouw ziele-energie.

 

Roep nu de verzamelde kracht en wijsheid in jezelf op die je in dit leven hebt vergaard; die vormen een mantel van bescherming rondom jouw hart. Het jonge kind in jou droeg de wijsheid van de zielesferen in zich mee: de zuiverheid, de oorspronkelijkheid, de onschuld, maar ook de kwetsbaarheid. Het heeft jouw aardse wijsheid, jouw levenservaring nodig om zich hier te kunnen ontwikkelen, om het licht hier te kunnen laten schijnen.

 

Nu wil ik je iets vertellen over de menselijke geschiedenis: waarom het moeilijk is geworden je ziele-energie energetisch te laten indalen vanuit je hart, de zetel van de ziel, tot aan je buik, de zetel van je aardse zelf en persoonlijkheid.

 

In de geschiedenis op aarde is er een taboe geweest op individualiteit. Er zijn krachten werkzaam geweest die zich onder andere sterk hebben gemanifesteerd in de officiële godsdiensten. Die krachten waren gericht op het onderdrukken, zelfs wegvagen van individualiteit. In de collectieve sfeer op aarde zijn er sterke angststromingen geweest. Veel speelde zich af tussen de polen macht en onmacht. Machthebbers willen dat hun onderdanen gehoorzamen. Daarom onderdrukken ze individualiteit, anders zijn, oorspronkelijkheid, het hebben van een eigen wil en vrije zelfontplooiing.

Zo zag, kort gezegd, vele eeuwen lang de geschiedenis van de mensheid er uit: de machtigen tegenover de machtelozen. Vergeef me dit enigszins karikaturale beeld, maar het helpt me om je de werkelijkheid van toen duidelijk te maken.

Er werd macht uitgeoefend over mensen, en dat gebeurde via denkbeelden over de essentie van de mens. Zo zou de mens in wezen zondig zijn, slecht, minderwaardig. Alleen iets buiten hem, alleen iets buiten de mens dus, zou hem kunnen bevrijden van aangeboren zonde en schuld. Wat de mens zou kunnen redden was een autoriteit, die hoger stond dan die mens zelf, bijvoorbeeld een God die regels voorschreef. Menselijke vertegenwoordigers van die God zouden een speciale toegang tot die regels hebben, een geprivilegieerde kennis van de moraal. Die moraal werd mensen opgedrongen, en mensen lieten dit toe doordat er eerst veel angst onder hen was gezaaid: angst voor overleving, voor honger, voor dood, voor ziekte, voor geweld.

 

Dit heeft diepe sporen getrokken in de menselijke geschiedenis.

 

Nu breekt er op aarde geleidelijk een nieuw hoofdstuk aan, waarin een tegenovergestelde energie geboren wordt. Dus niet een energie waarbij het individu wordt ontkend en de nadruk ligt op aanpassen en uniform worden, maar een energie waarin juist waarde wordt gehecht aan individualiteit en daarmee ook aan de oorspronkelijke ziele-energie. De reden dat het leven op aarde in veel opzichten ontspoorde en gewelddadig is geworden – zowel mensen tegen elkaar als mensen tegen de natuur – is dat het contact met de ziel verloren ging, het hart raakte gesloten, de angst regeerde.

 

Voel het gewicht van deze geschiedenis.

Hoewel haar invloed tanende is, heeft ze nog steeds effect op de wijze waarop mensen denken en voelen. Het is niet vanzelfsprekend om contact met je ziel te maken, om echt te geloven in je individuele gaven en talenten. Het vraagt om een diepe innerlijke kracht achter jezelf te gaan staan en ja te zeggen tegen je oorspronkelijke zelf.

 

Jullie zijn degenen die een opening creëren naar de sfeer van de ziel. Dit betekent dat je uiterst gevoelig bent geworden! Je hart is geopend, en je hebt geleerd af te dalen in je emoties en naar je intuïtie te luisteren in plaats van naar de stemmen van angst en dwang in je hoofd. Je hebt die opening binnen in je gecreëerd. En niet alleen in dit leven, ook in vorige levens. Je bent een lichtwerker of bewustzijnswerker. Nu is de tijd gekomen om op aarde de zaadjes van dit licht, van deze opening die jij soms in levens van afzondering hebt gecreëerd, te laten ontkiemen: in je omgeving, tussen mensen, in de maatschappij waarin je functioneert.

 

Dit roept bij velen van jullie oude angst op door herinneringen aan tijden die door angst en machtsmisbruik werden gedomineerd. In die zin zetten jullie de eerste stappen op onontgonnen terrein. Daarom heeft het zoveel voeten in de aarde, kan het stofwolken van angst en twijfel opwerpen, zelfs doodsangst in jezelf oproepen, wanneer je vanuit je ziel opstaat om te gaan spreken en handelen. Dan is het nodig een beroep te doen op de kracht van je buik en je ziele-energie te laten indalen, niet alleen tot in je hart, maar verder, tot in de kern van je aardse zijn, van je lichamelijke mens zijn, dus ook van je vrouw of man zijn, en die energie daar te laten landen.

 

Hierover wil ik een paar dingen zeggen.

 

De energie in je buik, de oorspronkelijke energie die daar in balans is, is heel geaard. Wanneer je met je bewustzijn volledig in je buik aanwezig bent, ben je goed geaard. Je voelt je dan stevig, je voelt dat je mag zijn die je bent. je voelt je veilig, gerespecteerd. Vanuit die basis luister je naar de boodschappen van je hart en je ziel, en je integreert die boodschappen.

 

Nu is het vaak zo dat je boodschappen van je ziel of van je intuïtie opvangt, maar niet goed weet hoe die te aarden. Het is alsof je de toegang tot je buik is ontzegd. Dit heeft zeer zeker te maken met een geschiedenis, waarin je niet voor jezelf mocht denken, mocht handelen, mocht afwijken, waarin je niet anders mocht zijn. Juist in dergelijke situaties heb je mannelijke energie, mannelijke kracht nodig om los te breken uit de traditie, om nee zeggen tegen ‘wat hoort’, om nee te zeggen tegen het in hokjes passen, om je vrij te voelen en een vrijbuiter te zijn. De mannelijke energie helpt je om buiten de regels te handelen en vrij te onderzoeken, die helpt je om dieper in te dalen in je buik. Zo springt de mannelijke energie in de bres voor jouw oorspronkelijke zielelicht. Ze creëert ruimte voor jou.

 

De mannelijke energie is in dit soort aangelegenheden enorm belangrijk. Voel dat deze energie jou dient. Dit is een geaarde mannelijke energie, in tegenstelling tot de mannelijke energie die in het verleden dwang uitoefende en angst zaaide. Dat was een autoritaire, niet geaarde mannelijke energie. Deze losgeslagen energie voelt zich ontheemd, en wil van daaruit het leven controleren en beheersen. Maar de ware mannelijke energie is als een schild, een krachtige bescherming

 

Voel je gedragen door de aarde zelf. Dan ga je ook het ritme aanvoelen dat past bij jouw levenspad. Werkelijk intuïtief zijn heeft te maken met ritme aanvoelen. Je gaat dan aanvoelen wat goed voor je is, waaraan je werkelijk, wezenlijk behoefte hebt. Dit kun je niet slechts vanuit je hart voelen. Het vraagt om een bijna lichamelijke, instinctieve afstemming op het niveau van je buik, om geaard zijn en van daaruit beslissingen nemen.

 

Ik vraag je ter afsluiting om je voor te stellen dat het jonge kindje dat je in het begin zag, nu in je buik aanwezig is met een ontvankelijke open energie en dat het rechtstreeks verbinding maakt met je hart en je ziel.

Voel dat er nu ook een stevig schild van bescherming om je heen is. Dit schild creëert ruimte voor het kind zodat het zichzelf niet vergeet, bij de eigen energie blijft, niet opgaat in prikkels van buitenaf, en niet ingaat op invloeden van buiten die behept zijn met oude ideeën en moraal van vroeger. Dit schild in jou is je mannelijke energie die nee zegt tegen deze wezensvreemde invloeden, en die je helpt om te luisteren naar de bron van wijsheid in jezelf. Voel die diepe bescherming van een geaarde mannelijke energie in je stuitje, in je benen en je voeten. En ook in je rug en je handen.

 

Nu kan het kind in jou wortelen, beschermd opgroeien, en de eigen natuurlijke ziele-energie ontplooien. Voel hoe het binnen deze bescherming gaat stralen en spelen in je buik.

 

Jullie zijn de fakkeldragers van de nieuwe tijd. Bescherm jezelf, zodat je het licht kunt laten doorstromen en de kiemen kunt zaaien. Zo breng je jouw levensdoel tot vervulling.

 

© Pamela Kribbe
www.pamela-kribbe.net