Gast: Kan ik nog iets vragen over het niet-fysieke? Mijn moeder is heengegaan, en ik zweer dat ze de lampen laat knipperen. Overal waar ik kom laat ze me weten dat ze bij me is.
Abraham: En?
Gast: Ik vind dat gewoon cool. Kan het niet-fysieke dit doen?
Abraham: We horen verbazing in je stem.
Gast: Nee, dat is plezier.
Abraham: Maar we horen verbazing in je stem en een vraag. Is ze het of is ze het niet? Wat denk jij zelf? Je zei dat ze is heengegaan. Waar naartoe? Naar het niet-bestaande?
Gast: Nee! Naar, naar....
Abraham: Waarom dan geen beter woord gebruiken dan heengegaan.
Gast: Oké, ze heeft het loodje gelegd.
Abraham: We vinden ‘het loodje leggen’ leuk, want het is disrespectvol over de dood, die er niet is.
“Mijn moeder is heengegaan en ik denk dat ze met de lampen knippert.” Dat klinkt alsof ze is heengegaan en nu iets heel vreemds doet. [lol]
Gast: Oké.
Abraham: Je geeft ons de kans om iets te zeggen wat we altijd graag zeggen, en dat is dat JE NOOIT OPHOUDT TE BESTAAN. En dat de mensen, die je in fysieke vorm gekend hebt - die teruggekeerd zijn in het niet-fysieke - samen met jou voorwaarts gericht zijn.
En wat we vooral willen benadrukken is dat je dierbare overledenen NIET WEG ZIJN, maar dat ze samen met jou voorwaarts gericht zijn en nooit meer terugkijken.
En heb je gemerkt dat soms - als je hen bespeurt - dit licht en luchtig voelt? Maar dan denk je weer terug aan hoe ze waren en verlies je de connectie, want dat is niet meer wie ze zijn.
Als jij in gedachten terugkijkt naar hoe ze waren, verlies je de verbinding tussen jou en Wie-Ze-Nu-Zijn, want Wie-Ze-Nu-Zijn is niet meer wie ze ooit waren.
Toen ze terugkeerden in het niet-fysieke lieten ze ALLE weerstand achter: alle twijfels en angsten en zo ook, alles waar je ooit aan dacht, alles waar je ooit bezorgd om was, alles waar je niet mee overweg kon.
Alles wat ooit weerstand bevatte is niet langer deel van hun vibratie
Dus jij dient je vibratie op te ruimen wat hen betreft, om een relatie met hen te kunnen blijven houden.
En daarom ‘besluipen’ ze je als je niet oplet. Ze besluipen en overvallen je en daarom ben je ook zo verrast. Je bent er verrukt over, maar dan ga je twijfelen. En op het moment dat je begint te twijfelen, begint de verbinding wat af te nemen.
En we snappen het wel, je wilt dat je realiteit uit vaste dingen bestaat. Dus, als iemand eerst een ding was en nu veranderd is in het etherische of wat dit niet-fysieke dan ook zijn mag - dan verwacht je hen niet meer te zien, te horen, te ruiken en aan te raken. Maar het is alleen maar perceptie, zie je.
Abraham Hicks