Je geliefd voelen – een stappenplan

Om je geliefd te voelen, moet je je verbonden voelen: met je medemensen, met de natuur, met de wereld waar je in leeft,  met de bron – met jezelf. En daar is iets fout gegaan. De verbindingen werden verbroken, één voor één. Het begon met een God die los stond van de wereld en zelfs boos was op de mens. De mens is volgens de meeste religies slecht en zondig. En een mens die slecht en zondig is, voelt zich bepaald niet geliefd. Zonder verbindingen zijn er geen kanalen waardoor de liefde naar jou toe kan stromen.

 

Weg ging de innerlijke eenheid tussen mens en Bron, tussen mens en God. Mensen verloren zichzelf en vervreemdden steeds verder, werden steeds meer gezien als een radertje in een machine, deeltjes zonder innerlijk leven. Alle natuurlijke verbindingen raakten verbroken: met de natuur, met de medemens, met de Aarde, met de kosmos, met het verleden en de toekomst.

 

Het gevolg: angst, eenzaamheid, depressie en een gevoel van zinloosheid. Het enige wat overblijft is meedoen in de prestatiemaatschappij: een race die je zeker zult verliezen.

 

De oplossing: je opnieuw verbinden, je opnieuw openstellen voor liefde.

 

Je geliefd voelen, leven en je gedragen voelen door liefde.

 

Maar… hoe doe je dat? Als je al meegesleurd wordt door de energieën – de angsten – van deze wereld, hoe stap je er uit? Hoe ga je weer in het licht van de liefde staan?

 

Hier een stappenplan, maar eerst nog een kleine uitleg over mens en kosmos om dit proces te kaderen.

 

Mens en kosmos in het (heel) kort

 

We hebben vaak gehoord dat een mens een lichaam, ziel en geest heeft. Het lichaam kennen we en dat er iets meer is dan het lichaam is voor de meesten ook wel duidelijk. Toch is het totaalplaatje niet altijd even helder. Daarom even wat verduidelijking. Dat maakt het hierna volgende stappenplan helderder.

 

Het universum bestaat  – sterk gesimplificeerd – uit twee lagen en een kern, die tezamen een soort kosmisch ei vormen. Van buiten naar binnen is er:

 

❥ 1. De uiterlijke laag: afgescheidenheid en verdeeldheid

 

Dit is de fysieke laag. In die fysieke laag draait alles om ruimte en tijd. Die twee zorgen dat alles verdeeld is; alles is gelabeld met een plaats en een tijd.  Als je bijvoorbeeld ergens naar toe moet –  je huis, je werk, een afspraak, je huwelijk – moet je altijd weten “waar” en “wanneer.” Deze variabelen bepalen een groot deel van je leven. Als je niet op tijd kunt zijn of op de verkeerde plaats bent, gaat er van alles mis in je leven. Deze laag correspondeert met je fysieke lichaam. Je lichaam verblijft in de wereld van waar en wanneer, van tijd en ruimte.

 

❥ 2. De innerlijke laag: verbondenheid

 

Gaan we naar binnen toe, dan zijn we geneigd te denken dat we in nog steeds in een hokje zitten: ons hoofd. Dat is niet zo. Innerlijk zijn we verbonden met alles en iedereen. We voelen anderen aan, hebben voortdurend telepathisch contact met hen. Pikken werkelijk van alles op. Ook al denken we vaak van wel, tijd en ruimte spelen geen rol. De gedachte dat dit wel zo is, kan de het stromen van liefde blokkeren. Velen denken bijvoorbeeld dat de dood hen scheidt van hun geliefden terwijl de dood op de innerlijke laag helemaal niet bestaat. De liefde tussen twee zielen kan altijd vrijuit stromen.

 

De laag van verbondenheid is de laag van de ziel. Door die laag te ontkennen, verbreken we verbindingen en onderdrukken we onze ziel.

 

❥ 3. De kern: onvoorwaardelijke liefde

 

Dit is het punt van de totale eenheid, de kern van het kosmische ei. De Bron, de God in ons. Hier zijn we niet langer verbonden, hier zijn we alles. Hier is totale onvoorwaardelijke liefde voor alles wat is.

 

Het onderstaande stappenplan is gebaseerd op dit model. Het doel van het plan is om de identificatie van het bewustzijn met de fysieke laag, de hokjes-laag, los te koppelen en om je bewustzijn weer te verbinden met je ziel. Vanuit de ziel kan zowel de eenheid van de innerlijke laag als de afgescheidenheid van de uiterlijke laag beleefd worden. Een bewust mens is in alle drie de lagen thuis.

 

Het stappenplan

 

❥ Stap één: geef liefde een kans

 

Om te beginnen: maak een keuze. Zeg tegen jezelf: er is onvoorwaardelijk liefde voor mij, en ik ga me vanaf nu openstellen voor die liefde. Sta die gedachte toe in je systeem. Je hoeft al je twijfels en angsten niet te onderdrukken. Open je voor de mogelijkheid dat er liefde voor jou is, geef liefde een kans.

 

Sta het gewoon toe. Laat die gedachte zijn en herhaal die regelmatig. Die keuze is stap één, en door het maken van die keuze komt er een gaatje in je mentale afweerschild, waardoor liefde naar binnen kan stromen.

 

Door allerlei op angst gebaseerde overtuigingen, bijvoorbeeld dat het universum een koude, dode plaats is, dat er een strijd van allen tegen allen heerst, dat tijd en ruimte je in een hokje opsluiten waaruit je nooit kunt ontsnappen, sluit je je af voor de liefdesstroom die alles verbindt in het universum. Die gedachtes vormen een pantser om je heen. Je duwt jezelf door die gedachtes onder in de uiterlijke laag, waar je stikt. Jouw ziel is niet bedoeld om daar permanent te zijn.

 

Door andere gedachtes toe te laten, maak je een gaatje in dat pantser. Je bewustzijn begint dan weer te functioneren in de laag van verbondenheid.

 

Ja hebt ongetwijfeld wel eens mensen ontmoet die zo zeker van iets zijn dat ze onbereikbaar zijn geworden; alle argumenten ketsen op hen af. Wees niet zo iemand, wees bereid open te staan voor de mogelijkheid dat er heel veel liefde voor jou is, onvoorwaardelijk liefde.

 

Natuurlijk is er dan twijfel; twijfelen is menselijk. Besef wel heel goed wat twijfel werkelijk is: twijfel betekent dat je het niet weet, en dat dus ook het goede en het mooie echt kunnen bestaan. Geef dat mooie, geef liefde, dus een kans, want dat is het meest logische om te doen. Sluit je niet af voor de mogelijkheid dat er liefde voor jou is, dat wel doen is geen twijfel maar dodelijk cynisme.

 

Laat de gedachte toe dat onvoorwaardelijke liefde de kracht is die alles in het universum verbindt, het universum tot een liefdevol geheel maakt. Dat er dus in alles wat bestaat liefde voor jou aanwezig is.

 

Kijk zo eens rond en stel je voor dat er overal liefde voor jou is. In de sterren boven je, in de aarde beneden je, in de bomen en planten, in de dieren.

 

Alles is deel van het web van onvoorwaardelijke liefde, het stroomt overal. Ga in de natuur wandelen en open je hart voor die gedachte, ga even weg van alle hokjes van de drukke stad met zijn jachtige energieën. Zo begin je. Zo geef je liefde een kans. Zo begin je met uit je hokje te kruipen, geef je de ziel weer een kans en gaat liefde stromen in je leven. Zie alle schoonheid die je ervaart als een teken van liefde van de kosmos voor jou.

 

❥ Stap twee: de engel

 

Liefde is een kracht achter de schermen, deze is niet fysiek. Liefde bestaat niet op het fysieke vlak zoals bijvoorbeeld zwaartekracht. Om het echt te voelen moet je daarom naar binnen toe. Je fantasie helpt daarbij.

 

Er is een taboe op fantasie. Dat begon al op school: fantaseren was fout, je moest bij de les blijven. Later leerde je dat fantasie een vlucht uit de werkelijkheid is. En toch: alle grote menselijke scheppingen, literatuur, muziek, schilderkunst, zelfs wetenschappelijke ontdekkingen – ze komen voort uit de fantasie. In fantasie ontdek je je eigen goddelijkheid, je scheppingskracht.

 

Waarom dit taboe op fantaseren? Van binnen is een mens vrij, de sleutel tot die innerlijke vrijheid is fantasie. Als je een mens wijsmaakt dat fantaseren kwalijk of onzinnige is, ontneem je hem dus ook zijn innerlijke vrijheid. Iedereen die macht over anderen wil uitoefenen, heeft er belang bij dat mensen niet gaan dromen of fantaseren.

 

We denken vaak dat fantasie in een hokje in ons hoofd zit. Dat is niet zo: onze innerlijke wereld zit niet in ons hoofd, die is verbonden met al onze medemensen, ja zelfs het hele universum. Hokjes, grenzen, scheidingen, ze zijn iets van de buitenkant. Innerlijk zijn wij allen verbonden. Op het diepste niveau van ons innerlijk is er totale eenheid, daar zijn we de bron, god, het universum. Nogmaals, dit zijn de drie delen van het universum: uiterlijke wereld: afgescheidenheid; innerlijke wereld: verbondenheid; de kern: eenheid.

 

Fantaseer dat er regelmatig een engel naar jou toekomt vanuit de hemel. Die engel is een symbool voor alle onvoorwaardelijke liefde die er in het universum is voor jou. En als jij dat symbool creëert, zal het universum dat symbool gaan gebruiken, het zal dan werkelijk een kanaal worden van liefde.

 

Ook is die engel een symbool van je eigen ziel. Door die engel innerlijk op te roepen, geef je jezelf een boodschap: ik mag weer mijn ziel zijn, ik mag weer zijn wie ik ben.

 

Die engel slaat vervolgens haar armen om jou heen en zet jou in een veld van licht en liefde, haar licht en liefde – onvoorwaardelijke liefde. En ze zegt tegen jou al die dingen waar je zo aan twijfelt: het komt goed, wees niet bang, je wordt geholpen, wij zijn bij je. Als je die liefde toelaat, komen de woorden wel, woorden die jij nodig hebt om te kalmeren, woorden die jou wegtrekken uit de stroom van onrust en angst, de drukke energie van deze wereld.

 

Stel je dan voor dat die Engel omhoog vliegt met jou, je meeneemt naar een hemelse sfeer. En dan zie je de mensen met al hun angsten, hun gejaagde levens vanuit een hemels perspectief. Ze maken zich zo druk – om niets. Ze leven in de onwerkelijke wereld van angst.

 

In jou worden verbroken verbindingen hersteld; eenheid neemt onzekerheid weg. Je gaat steeds minder op basis van angst handelen, steeds meer op basis van rust, vertrouwen en liefde. Er gaat dan geleidelijk aan ook een verschuiving plaatsvinden, de wereld van angst laat je los en je treedt een wereld van liefde binnen; de echte wereld.

 

❥ Stap drie: wees dankbaar

 

Dankbaarheid is nodig om het contact met het centrum van eenheid weer te herstellen.

 

Zijn we ons van dat centrum bewust, dan is er een totaal geluk, totale liefde. We voelen ons dan één met alles; we zijn dat alles. Verliezen we ons in de uiterlijke laag, dan is er eenzaamheid en afgescheidenheid. We proberen ons hokje dan zo groot mogelijk te maken door het verwerven van bezit, macht en aanzien. Dit werk niet, het is een schijnoplossing die uiteindelijk alleen maar meer ongeluk geeft. Macht en bezit geven nooit werkelijke hartsverbindingen met anderen.

 

Wat heeft dit met dankbaarheid te maken? Hoe werkt dankbaarheid?

 

Dankbaarheid is een alchemistische kracht die dingen van de uiterlijke laag verheft naar de innerlijke wereld. Je integreert daardoor iets in je innerlijke universum waardoor je groeit. Als je sterft neem je niet je fysieke bezit mee of je maatschappelijke status, wel alles waarvoor je dankbaar bent. Ben je dankbaar voor de ouders die je gehad hebt, dan neem je hun liefde, hun warmte, hun wijsheid met je mee, voor eeuwig. En je zult je altijd bewust zijn van de liefdesband tussen jou en hen; ze zullen voor altijd bij je zijn. Ben je dankbaar voor het huis dat je hebt; je zult voor eeuwig een plaats hebben in het universum. Ben je dankbaar voor de schoonheid van de natuur, overal en altijd zul je schoonheid ontmoeten.

 

In diepste zin is dankbaarheid een bewustwordingsproces. Er is altijd een plek, een woning voor jou in het universum, dat volgt uit jouw bestaan. Door dankbaarheid word je je daarvan bewust. Er is voor jou in het universum een altijd aanwezige moeder- en vaderenergie, door dankbaar te zijn voor je ouders word je je daarvan bewust.

 

Dankbaarheid is in liefde uitreiken naar iets buiten je en zeggen “kom bij mij, jij hebt voor eeuwig een plaats in mijn innerlijke wereld”. En daardoor word je je ervan bewust dat het er altijd geweest is. Dankbaarheid is een weg van zelfontdekking. Dankbaar zijn voor alles is alles WORDEN, ontdekken dat je alles BENT.

 

Mensen doen van alles om geestelijk te groeien. Dankbaar zijn is de meest eenvoudige weg.

 

❥ Stap vier: geniet van het geluk van anderen, het is ook het jouwe

 

Als alles met elkaar verbonden is, op het diepste niveau één is, dan is het geluk van een ander ook jouw geluk. En door je daar tegen af te zetten, verwijder je jezelf van de eenheid, verlies je het contact met de bron in je. Het gevolg: depressie, angst, eenzaamheid en boosheid.

 

Dit klinkt simpel, maar het is één van de grootste problemen voor de mens: we zijn jaloers. Veel mensen gunnen de ander het licht in de ogen niet. We zijn blijkbaar zo geprogrammeerd dat het gras aan de overkant altijd groener is en wij dat niet leuk vinden. Dit is een van de voornaamste redenen waarom mensen zo vaak zo ongelukkig zijn. Wat zou het een heerlijke wereld zijn als we allemaal blij waren als een ander iets goeds overkwam, zelfs mensen waar we een hekel aan hebben.

 

Verbind je met anderen door te genieten van het goede dat hen overkomt. Zolang je afgunstig bent op het geluk van een ander, verbreek je de eenheid. Als je de eenheid verbreekt, kan de liefde niet stromen.

 

Stel je eens voor dat je altijd blijdschap zou voelen als een anders iets goeds overkomt. Zou je dan geen gelukkig mens zijn? Kies dan daarvoor! Het is een keuze, een besluit dat je kunt nemen.

En als je die keuze maakt, hoe ga je dan om met al die gevoelens van jaloezie, leedvermaak en afgunst? Laat die gevoelens zijn, maar voed ze niet. Neem bewust de tijd om je in die ander te verplaatsen. Verplaats je in de angsten, de onzekerheid, het verdriet van de ander. Kijk naar het kind achter het masker. En dan ineens is er iets moois, een vreugdevolle gebeurtenis: een financiële meevaller, een fijne relatie, een mooi huis, de geboorte van een kind. Voel de vreugde daarover. Het genieten van die ander. Voel die vreugde in jezelf. En zeg dan tegen jezelf: ik geniet mee, dit is goed voor het universum, dit is goed voor mij. Dit is erkenning van je verbondenheid met de ander.

 

En voel op dat moment je bewustzijn groeien, voel je uitstijgen boven al die negatieve gevoelens. Voel wie je werkelijk bent.

 

Maak die keuze. Zo breek je de muur tussen jou en je medemensen af.

 

Tot slot

 

Ooit had ik een droom. Ik was met andere mensen opgesloten in een kamer zonder deuren. Op een gegeven moment besefte ik dat ik aan het dromen was en ik zei: “dit is een droom, deze muren zijn niet echt.” Toen ik dat zei verdwenen de muren en waren we vrij.

 

We zijn individu, verbonden en één. Lichaam, ziel en geest. Problemen ontstaat als we gaan geloven dat we alleen individu zijn. We duiken dan helemaal in de wereld van tijd en ruimte, identificeren ons met onze lichamen en vergeten dat we verbonden zijn, dat we één zijn met het geheel.

 

We verkeren dan in een situatie die vergelijkbaar is met die in de droom en leven in een mentale gevangenis. We beperken ons mens zijn en vroeg of laat geeft dat zowel psychische als fysieke problemen. De sleutel is je weer geliefd gaan voelen; liefde bevrijdt de mens uit de mentale gevangenis waarin hij zit. Eenvoudig, maar ook moeilijk als je opgegroeid bent in een wereld waarin je geleerd hebt dat liefde iets is dat je moet verdienen. En je verdient dat door keurig in het hokje te blijven waarin je wordt gestopt door anderen. Dit is met recht een Catch 22: we hebben liefde nodig om ons uit de mentale gevangenis te bevrijden waarin we zitten, maar we geloven eigenlijk dat we alleen liefde krijgen als we erin blijven. Trap daar niet in. Open jezelf voor onvoorwaardelijke liefde. Liefde die er is voor de persoon die werkelijk bent, niet de rol die je speelt.

 

Omarm je eigen oneindigheid weer.

 

© Gerrit Gielen

www.gerrit-gielen.net