Jezelf zijn

Vanuit de wereld van het spirituele of vanuit de geest kunnen banden en verbintenissen heel echt zijn, ook al zijn ze niet in materiële vorm aanwezig, niet zichtbaar voor het oog, niet voelbaar met je hand. Toch kunnen die contacten heel veel voor je betekenen als je je ervoor openstelt.

 

Stel je maar open voor het wonder van liefde. 

 

Toen je op aarde kwam heb je een stap in duisternis gezet, ben je gaan leven in een sluier. Je ziet de wereld door je zintuigen. Soms raak je verblind door alle input die je via je zintuigen en het verstand krijgt. Je vergeet dat wie je echt bent een zuiver intuïtief voelend wezen is, niet afhankelijk van ogen om te zien, oren om te horen en handen om te voelen. Je bent Bewustzijn, levend bewustzijn dat elke vorm kan kiezen die het wil om zich te manifesteren. Vanuit dit levende bewustzijn dat je echt bent en dat nu tijdelijk dit lichaam bewoont, kun je contact maken door ruimte en tijd heen. Je bent niet door ruimte en tijd beperkt.

 

Probeer het maar even: Stel je voor dat je, terwijl je hier in dit lichaam zit, even contact maakt met familie. Laat dat woord maar tot je doordringen: familie, zielsverwanten, geestverwanten. Stel je voor dat ze hier bij je zijn, dat ze zich om je heen verzamelen. Er zijn geen barrières van ruimte en tijd. In de geest wonen jullie heel dicht bij elkaar.

 

Voel die gestaltes, die stralende gestaltes maar om je heen. Ze zijn hier om je aan te moedigen en te steunen. In een kring staan ze om je heen! Je bent niet alleen!

 

Groet hen en sta open voor hun energie. Heel veel Licht stroomt nu de kamer binnen. Het doet deze zielsverwanten enorm deugd als ze jou tot steun kunnen zijn en een beetje troost en bemoediging kunnen geven. Jullie bevinden je allen in een diep en heftig proces van ontwaken: een wakker worden voor wie je eigenlijk bent. Dat gaat soms met horten en stoten. Je wordt wakker uit een langdurige slaap. Steeds meer kom je te weten over wie je bent. Dan vallen vaste gewoonten die je in het verleden hebt opgebouwd, weg: gewoonten waarvan je dacht dat die jou definieerden. Maar wie jij bent is zo veel groter dan dat, zo veel wonderlijker, zo veel dieper en rijker!

 

Probeer eens te twijfelen aan alles waarvan jij denkt dat het jou definieert en bepaalt: je levensgeschiedenis, hoe je eruit ziet, wat voor rol je speelt in de maatschappij, of de relatie die je hebt. Neem een stapje terug en voel dat wonderlijke, levende bewustzijn dat je eigenlijk bent, dat hier tijdelijk is en alles opneemt wat je hier zoal ervaart, maar dat er niet mee samenvalt; het is groter dan dat. Het is beweeglijk, flexibel. Voel maar hoe vrij je bent. Je hebt de keuze gemaakt om hier te zijn met de bedoeling te groeien en te ervaren.

 

Laat dat beweeglijke, vreugdevolle bewustzijn eens door je lichaam wandelen. Voel hoe het om je heen stroomt. Voel hoe je cellen, je lichaamscellen lichter gaan vibreren zodra je deze oorspronkelijke energie van Thuis tot je door laat dringen. En je geliefde vrienden om je heen, je kameraden, lachen je toe. Het is eigenlijk zo eenvoudig. Je bent hier gekomen om jezelf te zijn, en daar vreugde in te scheppen. Dat is eigenlijk alles waar je aan hoeft te denken. Van nature ben je een vreugdevol scheppend bewustzijn dat wil ervaren, groeien, uitbreiden, dat zich in een dans van oneindig veel mogelijkheden bevindt.

 

Waarom verlies je dit zelfgevoel, dit gevoel van wie je eigenlijk bent? Omdat je onder de indruk bent geraakt van overtuigingen en ideeën die je hebt ingeslikt, waarmee je jezelf hebt laten voeden in het leven op aarde. Je raakt daardoor verward over je identiteit, over wie je bent. Je twijfelt aan het oorspronkelijke gevoel: die beweeglijkheid, die vrijheid, die vreugde die je misschien als kind nog heel duidelijk ervoer.

 

Vandaag gaat het over je manifesteren in de wereld, over jezelf zijn in de omgeving waarin je leeft, over jezelf zijn in je dagelijkse doen, denken en zijn. Heel vaak verliezen jullie dan het contact met dat oorspronkelijke bewustzijn, met dat ongebonden, vrije Zijn. Hoe komt dat? En hoe herstel je het weer?

 

Het kan helpen om elke ochtend als je opstaat je even bewust te zijn van wie je bent. Je kunt je misschien niet prettig voelen bij het begin van de dag: je hebt er geen zin in, voelt je angstig over iets of nerveus, ziet op tegen bepaalde dingen. Dan kun je je realiseren: ik ben het bewustzijn dat dit ervaart. Ik ben niet die gevoelens van onrust, angst of afkeer. Ik ben degene die dat in mezelf registreert. En ik sta toe dat dit er is. Op deze manier kun je je bewustzijn ruimer maken.

 

Op het moment dat je negatieve emoties ervaart, heb je dus de keuze: ze registreren of erop ingaan.

 

Ga je op die gevoelens in, dan vernauwt je bewustzijn zich, bijvoorbeeld door er heel lang over na te denken: er is iets dat je niet zint, iets dat je die dag moet doen; of iets zit je tegen en je constateert een onaangenaam gevoel daarbij. Dan kun je gaan piekeren. Wat zal ik gaan doen? Wat moet ik ermee? Zo gaat je aandacht naar de buitenwereld, naar dat wat het onaangename gevoel veroorzaakt of versterkt. Je gaat dan in je hoofd zitten. Zo kun je heel lang bezig zijn dezelfde gedachtenpatronen te herhalen over dat ene vervelende ding dat je steeds tegenkomt. Er vindt dan een vernauwing plaats van je bewustzijn. Het lijkt dan alsof alles alleen nog maar draait om dat ene ding dat je belemmert.

 

Er is ook een andere mogelijkheid, Die is gelegen in het verruimen van je bewustzijn. Dan vouwt het bewustzijn zich als het ware om die ervaring heen zonder er ín te gaan. Het neemt louter waar, en ziet: er is ongenoegen in mij. Het ziet alleen maar, en verbindt er geen conclusies aan.

 

Het denken hapt meestal meteen toe, springt er bovenop om iets te doen met die negatieve energie. Eigenlijk gaat het ermee spelen, gaat ermee aan de haal, waardoor de negativiteit nog wordt versterkt. Het denken is niet de oplossing. De oplossing zit in het ruimte maken voor je negatieve emotie.

 

Om het concreet te maken zal ik een voorbeeld geven..

 

Stel, er is iemand die een opmerking tegen je maakt die jou teleurstelt, die jou op de een of andere manier kwetst en pijn doet. Er is dan in een onderdeel van een seconde de ervaring van pijn in je. Misschien ervaar je het in je hart, of is het alsof je een stomp in je maag krijgt, of je krijgt er buikpijn van. Misschien voel je je even helemaal trillerig en zwak.  Je wordt als het ware energetisch aangevallen. Je ervaart dus een schok in je energie. Op dat moment kun je twee kanten uit. Je kunt je bezig gaan houden met de oorzaak van de schok. Vaak komt je denken dan meteen in actie. Het gaat zich richten op iets buiten je, op de persoon die dat heeft veroorzaakt. Waarom zei hij of zij dat? Hoe komt dat? Ik had er niet op gerekend. Ik had dit of dat verwacht. Ik had toch juist mijn best gedaan! Heb ik het niet goed gezien?

 

Je gaat terug in de tijd en dingen opnieuw beleven, zien vanuit het perspectief van de ander. Kortom, het denken draait op volle toeren. Intussen voel je jezelf verzwakken, angstig worden. Oude overtuigingen die je wellicht hebt meegekregen van je vader of moeder of van iemand anders in je omgeving, kunnen een hoofdrol gaan spelen.

 

Dat heeft te maken met niet op jezelf vertrouwen, je oren laten hangen naar wat een ander van je vindt. Dat is een grote valkuil op het moment dat je je gekwetst voelt. Je gaat de fout bij jezelf zoeken, je gaat de situatie afwegen. Wie heeft er gelijk? Wat is de oorzaak? Je voelt je naarmate je dat doet, alleen maar slechter worden, want je komt niet in contact met wat er wezenlijk aan de hand is, met wat er wezenlijk gezien wil worden, namelijk jouw gevoel van pijn.

 

Dat gevoel van pijn moet gezien worden om tot een oplossing te komen, tot een transformatie. Het denken is hier hulpeloos, want het tracht vooral te rechtvaardigen of weg te redeneren, en dat is niet de oplossing.

 

Wat je ook kunt doen op zo’n moment: je kunt proberen om ruimte te scheppen. Dus niet meteen gaan denken of in de verdediging schieten, maar letterlijk ademen en ervaren wat die pijn, die kwetsing met je doet. Voel het maar door je heen gaan. Verzet je er niet tegen. Dat kost kracht. Het is de kracht van bij jezelf blijven. Eigenlijk is het gewoon de kracht van honderd procent eerlijk zijn. Zo van: Au, dit doet pijn. Dit raakt mij diep. Ga dan mee: in die golf van pijn. Voel die diep in jezelf. Voel je weerloosheid, je kwetsbaarheid. In dat weerloos en kwetsbaar zijn  ligt juist je grote kracht. Want zodra jij voluit de pijn durft te voelen die er in je is, het verdriet of de angst, word jij groter dan die pijn.  Er is iets dat de pijn volgt, iets wat de pijn laat zijn, wat de pijn ruimte geeft en ja zegt tegen dat gevoel. Dit je niet verzetten, dat is groeien, dat is groter worden, dat is lichter worden. Dat is verlichting. Want wat gebeurt er met de pijn als je haar zo laat zijn? Zij neemt af. Het is een golf die aanzwelt en dan uitrolt op het strand van jouw bewustzijn. Jij doet niets. Je veroordeelt niet jezelf dat je het voelt. Je probeert het niet weg te stoppen, en je veroordeelt ook niet de ander. Sterker nog, de ander staat buitenspel. Want jij bent hier alleen met jezelf, met je eigen gevoel aanwezig.

 

Het is alsof je onzichtbare handen van Liefde om je zelf heen legt. Je omarmt jezelf in dit gevoel door het er te laten zijn.

 

Probeer het maar eens op dit moment.

 

Is er een gevoel waar je al lang mee worstelt of waarmee je het de laatste tijd moeilijk hebt? Probeer dat gevoel eens te laten zijn zoals het is: grillig en lelijk misschien, niet goed; je denkt: dat moet anders. Laat het er eens gewoon zijn zoals het is. In zijn pure naaktheid. Kijk er met open vizier naar. Voel hoe jij er bij staat en er naar kijkt. En nog steeds staan die goede vrienden van je om je heen en kijken mee. En iedereen is open en onbevooroordeeld. Zie jezelf nu eens staan, met die lichtende gestaltes om je heen en dat donkere stuk in het midden. Jij bent degene die kijkt. Jij bent niet de duisternis, jij bent het bewustzijn dat het omvat: zowel het licht als de duisternis. En je voelt hoe dat geheel van energieën in beweging komt.

 

Niets staat stil in het leven. Energie beweegt altijd en wil bewegen, wil gaan stromen en transformeren. En dat is ook wat er gebeurt met pijn en negatieve emoties. Als je.

 

ze laat zijn in hun volle realiteit, dan gaan ze transformeren tot een helpende energie. Als je werkelijk bij je pijn bent, ben je echt trouw aan jezelf. Je laat je niet afleiden door uiterlijke zaken. Je richt je op waar het werkelijk om gaat: niet op de oorzaken of aanleidingen van die pijn, maar op het pure zijn ervan. Dan ben je heel dicht bij jezelf! Dan trek je andere energieën aan in je leven! Dat wil niet zeggen dat het meteen van je afvalt, maar je staat dan wel op zeer intieme voet met jezelf. Je bent geaard op zo’n moment. Je bent niet meer weg van jezelf. Je vlucht niet weg in bezigheden of middelen die je niet echt voeden. En het kan zwaar aanvoelen: het besef dat die pijn er in je is, dat bepaalde dingen je zo diep kunnen raken. Maar je zegt er ja tegen; op deze manier zak je dieper in je eigen energie, in je onderste chakra’s. En je bent er helemaal voor jezelf. Reken maar dat dit niet zonder gevolgen blijft. Hoe meer je ja zegt tegen deze stukken in jezelf en er voor jezelf bent, hoe meer de aarde en de kosmos gaan antwoorden. Zeg er maar JA tegen. Zeg: “Ik

 

verschuil mij niet meer voor mijn eigen angsten en pijn, voor het verdriet dat ik kan hebben om zo ogenschijnlijk kleine dingen. Ik zeg hier JA tegen. Tegen mijn gevoeligheid, mijn lichtgeraaktheid, mijn kwetsbaarheid. Ik ben er.” Dán ben je echt aanwezig. Dan vindt er een echte integratie plaats tussen de engel in jou – het hogere Zelf – en het kind in jou, het emotionele zelf. Dan kunnen er magische gebeurtenissen plaats vinden in je leven. Als je zo open en ontvankelijk durft te zijn voor jezelf dat niets jou meer tegenhoudt, dat angels en klemmen je er niet van weerhouden de emoties toe te laten, dan word je, gek genoeg, ook onkwetsbaar. Je wordt sterk op de meest open manier die je je maar kunt voorstellen.

 

Ik wil er mee besluiten jullie te vragen die kracht te voelen. Het is een oerkracht. Het is niet eens een kwestie van positief of negatief. Het betekent niet dat je je per se prima voelt of heel uitbundig. Het is louter het aanwezig zijn bij jezelf, het ja zeggen tegen alles wat er op dit moment is.

 

Voel hoe die bereidheid je diep verankert in het heden, in het nú, met de grond onder je voeten en met het dagelijks leven zoals het nú bij je is.

 

Wij groeten jullie en vragen jullie niet te vergeten een beroep te doen op de gidsen en de vrienden om je heen. Ze zijn dicht bij jullie en willen jullie van dienst zijn op elk moment van de dag.

 

Dankjewel.

 

© Pamela Kribbe
www.pamela-kribbe.net