Veel mensen hebben het idee dat we in een ontwikkelde samenleving leven. Op technisch gebied hebben we een paar jaren ontwikkeling maar daar is bijna alles mee gezegd. Bijna ieder geloofssysteem op aarde is tot de conclusie gekomen dat God liefde is, maar vermoorden of verminken anderen - als ze een andere God hebben of zijn hier nu net mee opgehouden.
Het eren van onze planeet die ook wel Gaia wordt genoemd, komt bijna niet voor en al zeker niet in de schoolsystemen in het westen.
Dit geldt ook voor het eren van onze voorvaderen, wat al helemaal ongebruikelijk is.
Ook heeft de oudere generatie die nog leeft, het zwaar en worden die over het algemeen als nietsnutten genegeerd. De enige mensen die zich met die generatie bezighouden doen dat in de regel, alleen voor een salaris of om ze te korten.
Dit is niet altijd zo geweest!
Het eren van onze prachtige moeder Aarde, onze voorvaderen en onze oudere generatie is normaal geweest voor de inheemse bevolking en is dat nog net het beetje, wat daar nog van over is en niet is uitgeroeid.
Voor veel mensen is een Indiaan die een regendans doet eerder een 'debiel' dan iemand die bewust communiceert met Gaia en zijn voorvaderen. Maar waarom zijn wij gestopt met het levende contact met de zogenaamde doden?
Dood is de grootste leugen in het bewustzijn van de mens en is bewust door de katholieke kerk verzonnen om meer controle te krijgen over de bevolking.
Voor 500 na Christus was het namelijk ook normaal voor de Katholieke kerk dat reïncarnatie een feit was.
Hierdoor merkte de keizer dat mensen geen angst meer hadden en de mensen niet meer deden wat ze wilden. De mensen wisten dat ze toch weer terug kwamen en waren hierdoor niet bereid de elite te
gehoorzamen. Hier is de herprogrammering in het Westen begonnen en ook mogelijk de reden dat jij gelooft dat er zoiets is als; dood.
Op 4 mei bijvoorbeeld, is er een stilte voor de dodenherdenking, terwijl iedereen die herdacht wordt; levend is. Ook op 4 mei martelen en ‘doden’ we meer dieren dan mensen in de tweede wereldoorlog maar dat lijkt niet te tellen, je moet toch wat eten voordat je 2 minuten stil kunt zijn.
Ouders dreigen hun kinderen met de dood. “Pas op, dat kan je dood worden!” We hebben dan ook als ultieme straf de doodstraf. Dan kan je zeggen dat we die niet meer hebben in Nederland maar dat is een vergissing. Nederland geeft miljarden uit aan wapens die ook kinderen en volwassenen doden. Misschien niet via de rechter maar wel via de politie of defensie.
Als het bewust is hoe prachtig en heerlijk dat is, wat ‘dood’ wordt genoemd, dan zou dat zeker niet worden gegeven aan degene die 'gestraft' dient te worden. Zelfdoding zou dan gevierd kunnen worden en iedere begrafenis zou een prachtig feest kunnen zijn.
Ouders zouden tegen hun kinderen zeggen, dat er een dag komt dat zij niet meer in hun klompje cellen zullen zitten. Ze zijn dan één met God die altijd en iedere milliseconde in je is. Ze kunnen dan ook - net als God - iedere gedachte tegelijkertijd horen en overal tegelijkertijd aanwezig kunnen zijn. Ze zullen dan altijd klaar staan met raad en daad en alleen maar hoorbaar zijn voor het kind, als het kind zich heeft afgestemd op vreugde en dus niet op verdriet en depressie. Je kunt nu eenmaal niet een horror film kijken en tegelijkertijd mee lachen met een komedie.
Ik begrijp heel goed dat dit niet voor iedereen als waarheid kan worden geleefd. Dit is ook moeilijk hoorbaar voor mensen die vasthouden aan het leven en daardoor al veel langer aan het lijden
zijn dan nodig, omdat ze het klompje cellen niet wensen los te laten.
Waarheid is nooit bedoelt om je te narren, maar om je te wekken. Waarheid is alleen waarheid, als het een deur opent naar vreugde en dus naar vreugde leidt.
Leven na de 'dood' is in het westen misschien wat vreemd, maar in het oosten gewoon de norm.
Uiteindelijk is iedere angst in de kern, de angst om dood te gaan. Daarom wens ik jou bevrijding van angst, zodat je volop vreugdevol kunt gaan genieten van de paar momenten die je nog over hebt in dit klompje cellen.
Davy Diekstra
Lichtwerkers Nederland