Ik heb lange tijd volledig in mijn hoofd geleefd en dacht dat ik daar de antwoorden wel kon krijgen, maar dat bleek achteraf niet te kloppen.
Pas toen ik in contact kwam met lichaams/traumawerk kon ik zien hoeveel ik vast zat ik het denken en dat heeft me bakken vol met energie gekost.
Tijdens een San pedro reis kwam ik erachter dat als ik in mijn hoofd zit ik het voelen afsloot. Het was het één of het ander. Dat werd me heel helder tijdens deze reis waarin ik ook de vermoeidheid van het hoofdwerken ervaarde, terwijl het voelen me juist energie en levendigheid bracht. Ook al kunnen daar pittige stukken bijzitten.
Wat me ook opviel was dat als ik in mijn hoofd zat mijn ademhaling hoog zat in mijn lijf en daarmee blokkeerde ik dus het voelen. Alle energie zit dan boven in het lijf en daarmee is er dus ook
geen kans op gronding.
Zo ben ik ook lange tijd spiritueel ontsnapt aan de werkelijkheid door te verdwijnen in spirituele opvattingen (bypass) en dus niet willen voelen) en die te zien als waarheid. Maar het vond allemaal plaats in mijn hoofd.
Bewustwording hierop is stap één. Ah ja, ik adem hoog en zit in mijn hoofd. Dus kan ik er iets aan doen.
Zakken, ademen, naar beneden, naar het voelende lichaam waar ook het hart onderdeel van is.
Het antwoord wat het lijf je geeft is een antwoord waar het hoofd niet bij kan komen. Het lichaam is de drager van informatie (gebeurtenissen in je leven) en die informatie kom bloot te liggen op het moment dat je daar gericht aandacht aan geeft.
Ademen dus
Ik ben opgegroeid in een hoofd-maatschappij en dat heeft ervoor gezorgd dat ik mijn lijf voor lange tijd tekort heb gedaan.
Pas toen ik weer begon te voelen (ik had veel spanning in mijn middenrif waardoor ik niet naar mijn buik/bekken kon zakken) kreeg ik contact met een andere vorm van “weten”.
Als ik het heb gevoeld dan weet ik het, en dat zorgt voor rust in het hoofd/denken. Dan krijgt het bedding in mij en stopt het piekeren over een mogelijke oplossing.
Dus welkom lijf. Welkom voelen.
De weg naar beneden. Ik ben dankbaar dat ik die weg ben ingeslagen en hierdoor is ook de balans tussen denken en voelen hersteld, want het denken is een prachtig instrument: als het wordt
ondersteund door voelen in je lijf.
Ralph Nelissen