Moe van werken tegen de stroom in

De mensen die moe zijn, in jullie westerse deel van de samenleving, zijn de mensen die gewoon waren de touwtjes strak in handen te houden. Mensen die deze wereld dachten te moeten beteugelen, vanuit een zekere angst. De vermoeidheid die jullie voelen is het gevolg van het willen beïnvloeden van wat niet te beïnvloeden valt.

 

Het dagelijkse leven kost niet zoveel moeite, als je bereid bent het te laten komen zoals het komt. Je doet eenvoudig wat het moment van je vraagt. Omdat je geen vooropgezette ideeën hebt over hoe het moment zich zou moeten gedragen, ben je beschikbaar en present.

 

Begin je de dag met een agenda, met ideeën over wat er moet gebeuren, wat je moet afvinken en wat iedereen om je heen zou moeten afvinken, dan ben je niet beschikbaar voor alles wat zich voordoet. Je bent gepreoccupeerd met je eigen agenda. Deze moet worden afgewerkt, en alles wat zich tijdens het ontvouwen van de dag voordoet is eigenlijk een verhindering van jouw vooropgezette plan.

 

Zo vaar je steeds tegen de stroom in.

Je bent voortdurend bezig een agenda uit te voeren die compleet losstaat van wat de dag je biedt. Je bent niet aangesloten op de stroom en dus ook niet op het genoegen dat je kunt voelen wanneer je aan het einde terugkijkt op de dag en voelt dat deze zijn eigen natuur had. Zijn eigen flow of ritme. Dit kost jullie veel energie. Enorm veel energie. Dit is niet voedend en het is frustrerend bovendien.

 

Wanneer je voelt dat je vermoeid bent, leg je dan daar eens bij neer. Accepteer dat dan eens als ‘wat er is’ en kijk of je zoveel als mogelijk kunt rusten. Niksen, voor je uitstaren, eenvoudig kunt zijn. Leg alle taken die je voor ogen had eens neer en laat jezelf en jouw omgeving zijn. Dan zul je al vrij snel voelen dat je weer aangesloten raakt. Je begint op een andere manier te denken. Creatiever. Vrijer. Dan geef je jezelf waarnaar je feitelijk al die tijd hebt verlangd: de voeding die hoort bij jouw beschikbaarheid voor het moment. Op deze maner bezien is het leven een spel: het ontvouwt zich vanzelf. Je voelt de vreugde van het onderdeel zijn van het geheel.

 

Deze oude manier van zijn, van werken tegen de stroom in, heeft afgedaan. Jullie zijn aan het eind gekomen van deze cyclus waarin jullie de wereld jullie wil probeerden op te leggen. Het gaat niet meer en je voelt dat je jezelf en jouw omgeving daarmee geweld aan doet.

 

Wees er blij om. En beweeg mee met de stroom, door jouw behoeften te volgen in het moment. Dan zul je al snel voelen dat er een bepaalde sprankeling ontstaat in jouw dagelijkse acties. Deze sprankeling ben jij. Jij bént het leven. Jij bent deze vrije flow.

 

Wat een misverstand, wat een vreemd idee: dat je los kon staan van de stroom. Geef je eraan over en voel dat je onmiddellijk aan levensvreugde wint.

 

Het Veld van Liefde

 

Geertje Smit

www.geertjesmit.nl