Vanmorgen lees ik wederom met verbazing op een zogenaamde ‘spirituele facebook pagina’ een zogenaamde channeling van een ‘Pleiadische Raad’. Een tekst die probeert hoopvol te zijn maar ondertussen druipt van de angst zaaierij, verdeeldheid benadrukt, waarin eigen angsten van “het channel” duidelijk doorspijpelen in woordvorming, ego op de borst klopperij (hoe goed de lichtwerkers voorbereid zijn en hoe hard ze werken) en fake hoop wordt geboden. Ze zijn er met velen, dit soort berichten. En niet altijd zonder gevaar.
Laat ik eerlijk zijn, ik ben zeer eigen-wijs en lees al ruim 20 jaar vrijwel nooit meer dergelijke ‘channelings’. Ik krijg er de kriebels van, omdat ik door de tekst heen lees en zie wat de
kleuring, zienswijzen, onbewuste brillen en angsten van ‘het doorgeefluik’ zijn die verweven liggen in dergelijke teksten.
Zo nu en dan passeren ze in mijn blikveld en kijk ik er een moment naar om vaak al na enkele zinnen af te haken.
Even vooraf
Vooropstellend dat dit niet moedwillig gebeurd en ‘channels’ van dergelijke teksten ongetwijfeld goede bedoelingen hebben en oprecht vanuit hun hart dat doen wat toegankelijk is binnen hun groeibereik!
Er mist echter bij een groot deel ‘channels’ als ook bij aanhangers daarvan, bewustwording of bewustzijn.
Over wat channelen is, over de mogelijke kleuringen, over het eigen bewustzijn binnen dergelijke boodschappen, over de eigen blinde vlekken en groeiweg, etc.
Ik besef me ook dat ik door mijn groei en ervaringen heen steeds kritischer ben geworden, naarmate mijn bewustzijn groeit. Allereerst kritisch op mezelf en mijn eigen ervaringen, maar daarmee ook op ‘de ander’. Door de ervaringen en bewustwordingsgroei heen heb ik té veel vals licht ontmoet dat liefdevol en hoopvol klonk maar ronduit gemanipuleerde schaduwkrachten of blinde vlekken bleken te zijn.
Kritisch zijn, tijd nemen om zo zuiver mogelijk te voelen, eerlijk te reflecteren ook op eigen onbewustzijn, vanuit het hart oprecht blijven kijken, niet klakkeloos aannemen en gezond verstand én gevoel zijn dus noodzaak gebleken.
En mede daarom krijg ik van veel berichten de kriebels. Laten we eens even ontleden waarom:
Ongelijkwaardigheid wordt in stand gehouden
Vrijwel altijd zijn het totaal ongelijkwaardige berichten die vaak beginnen met zoetsappige teksten als ‘lieve lichtwerkers’. Om vervolgens met een hoop complimenten te strooien over hoe goed die lichtbrengers het wel niet doen op aarde. Dat er zoveel begrip ‘van boven’ is over de worstelingen op aarde. Een soort ontaarde compassie ‘van boven’ als signaal dat het ‘daar boven’ wel gezien wordt wat jij allemaal voor goeds op aarde doet.
Een schouderklopje voor de onzekere mens die stuntelt en stoeit op aarde, van Goddelijke komaf. Als dat geen ego streelt, weet ik het ook niet meer.
Echter, het gaat daarbij om een gesuggereerde ‘hogere kracht van buitenaf’ die dus ‘goedkeuring’ verleent voor jouw gedrag.
Zou het werkelijk je eigen-waarde belichten van binnenuit, zou er enige vorm van zelfreflectie noodzakelijk zijn, die van binnenuit toegepast dient te worden voor de ‘ontvangende partij’.
De kans op de groei van spirituele superioriteit neemt toe en daarmee groeit spiritueel ego.
Het love en light, wollige en zoetsappige karakter druipt er vaak vanaf. Wat op zich al als een waarschuwing bezien mag worden. Want dit geeft al weer hoe er ingespeeld wordt op oude ongeheelde wonden en vaak een gebrek aan werkelijk contact maken met en helen van die wonden in de weg staat.
Geen zelfreflectie maar externe goedkeuring
Een schouderklopje of veer van buitenaf houdt immers afhankelijk, houdt je vast in een naar buiten gericht beloning-straf systeem. De wond van het vragen om goedkeuring, houdt niet in dat je je
Zelf daadwerkelijk aan kijkt en je Zelf goedkeuring geeft, maar ook niet belicht wordt waar nog groeimogelijkheden liggen.
Dat wat mis gaat wordt niet belicht. Er is dus een eenzijdige belichting in een duale matrix. En dat schetst nooit een eerlijk of compleet beeld.
Opvallend vind ik het altijd, dergelijke teksten geven nooit aan waar je het ‘niet goed’ doet of hebt gezien. Waar nog groei ligt, waar dingen ‘fout’ zijn gegaan en wat daaruit te leren valt.
Enkel opbeurende bevestigingen helpen niet groeien maar houden de eigen kleinheid en het verlangen dat de ander je goed vindt, in stand. Ze leren je niet je eigen wonden te helen en je
eigenwaarde te herstellen.
Het is nog steeds naar buiten gericht en gebaseerd op oude wond gedragingen en patronen. Daar waar jij dus twijfels hebt over jezelf, of je wel goed genoeg bent (bijna nummer één trauma van eeuwen) word je bevestigt door een ‘hoge’ autoriteit van buitenaf.
Maar daarmee gaat de werkelijke wond niet helen en blijf je afhankelijk van de mening (goedkeuring of afwijzing) van de ander.
Geen gronding
Naast zelfreflectie ontbreekt vrijwel altijd de gronding. Vaak zijn het vrij euforische, verheffende teksten. Daar kan je (onzekere, angstige) innerlijk kind of ego wel even blij van worden. Want het lijkt een stukje steun, bevestiging of zekerheid te bieden. Je trilling stijgt er misschien van omdat je er blijer van wordt. Maar gronding, onderbouwing en vaak ook voorspelde uitkomsten zien we niet terug in de teksten (is niet te voelen) of in het dagelijks leven.
Met ander woorden, de doorgegeven informatie is niet gegrond door het ‘channel’ anders zou het werkelijk manifest worden in de aardse realiteit, wordt het veel dieper gevoeld en levert het niet enkel kortstondige hoop of blijdschap op. Het beklijft niet.
Terwijl je de tekst leest voel je je misschien weer even beter, totdat je de grote boze buitenwereld weer in stapt en geconfronteerd wordt met de aardse realiteit. Vaak houdt de hoop of vreugde dan weinig stand en ben je het zo weer kwijt.
Vaak is het een fijne upper om even weer wat blijer te voelen. Maar het zet geen werkelijke zoden aan de dijk.
Vertaalslag van gevoel
Een channel moet het doen met de woordenschat die de hersens rijk zijn. Niet meer en niet minder. Hoe meer ontwikkelt iemand is, des te ruimer en genuanceerder de woordenschat wordt. En dat geeft meer gereedschappen om de subtiele impulsen van boven te vertalen.
Daarnaast is dat een uiterst secuur werk want sommige energieën laten zich amper vertalen in aardse woorden. En kunnen dus alleen bij benadering vertaald worden.
Daarnaast weten de meeste mensen inmiddels wel uit eigen ervaring dat het vaak niet mee valt om gevoelens of subtiele energie ervaringen te vertalen in woorden. Ik hoor dat bijna wekelijks terug in workshops en zie hoeveel mensen dit een heel lastige uitdaging vinden: hun ervaringen omzetten in woorden of begrijpelijke taal.
Daarbij gaat het dan alleen al om de eigen emotionele en hogere gevoelens. Laat staan wanneer het zou gaan om subtiele energieën van buitenaf.
Wanneer je je eigen (dicht bij huis) gevoel en intuïtie al niet of moeizaam om kunt zetten in woorden, waardoor je nog dieper bij jouw Zelf zou kunnen uitkomen. Hoe is dat dan mogelijk om externe energieën op een meest zuivere manier te verwoorden? Dat begint met bewustzijn van je eigen gevoelslagen, hogere intuïtie lagen en subtiele energieën.
Als jij weet wie jij bent (op een bepaald punt in groei) kun je pas het onderscheid (leren) maken wat van jou is en wat niet. Dat komt echt niet zomaar aanwaaien maar vergt enorm veel zelfonderzoek en ervaren en oefenen, met vallen en opstaan.
We zijn er een ster in om onszelf voor de gek te houden met alle onbewuste lagen die we rijk zijn.