Blinde vlekken of onbewuste delen aan het woord.
Ieder mens, hoe ontwikkeld dan ook, draagt nog altijd blinde vlekken en onbewuste lagen in zich. Deze komen met alle trillingsverhogingen steeds sneller aan het licht en worden actiever.
Wanneer er geen zelfbewustzijn ontwikkeld is (door o.a. zelfreflectie) worden we hier niet bewust van. Met andere woorden, dan besef je niet door welke lens jij kijkt, als mens op aarde, en
waarom je dingen ziet en ervaart zoals ze zijn.
Blinde vlekken of onbewuste delen aan het woord
Ieder mens, hoe ontwikkeld dan ook, draagt nog altijd blinde vlekken en onbewuste lagen in zich. Deze komen met alle trillingsverhogingen steeds sneller aan het licht en worden actiever.
Wanneer er geen zelfbewustzijn ontwikkeld is (door o.a. zelfreflectie) worden we hier niet bewust van. Met andere woorden, dan besef je niet door welke lens jij kijkt, als mens op aarde, en
waarom je dingen ziet en ervaart zoals ze zijn.
In vrijwel alle channelingen lees ik exact terug wat het perspectief, denkwijze, zienswijze, angsten, wonden en of groei van iemand is. ‘Waar iemand zit in (on)bewustzijn’ dus. Dat hoeft niet erg
te zijn mits er eerlijke bereidheid is naar eigen blinde vlekken te kijken en er bewustzijn is van wat je perspectieven zijn vanuit de groei die je nu doorloopt.
Met elke verdere fase van groei komen andere wonden, onbewuste lagen, angsten, hoop, geloof, ervaringen, etc. naar de voorgrond. En die kleuren jouw menselijke beeldvorming van hoe je het leven ervaart.
Ervaringen kleuren je perspectief en dus de bril waarmee je kijkt
Dit is terug te zien in de vertaalslag die aan gevoel gegeven wordt. En dus ook aan ‘doorgegeven’ teksten. Hoe bewuster je bent van eigen kleuring, hoe meer je deze uit een boodschap kunt filteren. Sta je hier niet bij stil, dan zullen eigen angsten, blinde vlekken, oordelen, wonden en zienswijzen - gekleurd door eigen ervaringen heen - in de ‘channeling’ en vertaalslag doorsijpelen.
Nu zal in deze tijd een channeling altijd gekleurd zijn door dergelijke eigen zienswijzen. Waar op zich niets mis mee hoeft te zijn mits het bewust is bij het ‘channel’. En eventueel benoemd wordt. Maar veelal is het duidelijk niet bewust en dat resulteert vaak in tegenstrijdige berichtgeving. Die dan niet alleen licht verspreiden maar ook angst. Zoals ook de tekst die ik vanmorgen las.
Enerzijds worden lichtwerkers opgehemeld, en ‘bemoedigt’ anderzijds wordt er gewaarschuwd voor de tijd die komen gaat (angst en eigen kleuring van de dingen die gaande zijn op aarde) en dat
diezelfde lichtwerkers zich moeten gaan voorbereiden op de chaos die nog komt. Dat laatste wekt niet echt vertrouwen of hoop maar kan meer aanzetten tot angst voor hen die toch al op angst of
onzekerheid vibreren.
Een duale boodschap dus. Die eigenlijk de gepretendeerde boodschap ‘van licht’ weer te niet doet.
Daarnaast schuilt ook hier de kans op het vergroten van spiritueel ego, narcisme en spiritual bypassing. Waar jezelf maar ook de ander ‘niet beter’ of echt mee geholpen is. Dan wordt er meer van het oude, in een nieuw jasje, vorm gegeven en dat dient werkelijke groei niet.
Eigen angsten bijv. over alle maatregelen van deze tijd sijpelen door in waarschuwingen en verwoording van de ‘channeling’ en laten feitelijk zien waar ‘het channel zit’. Hoe deze denkt, wat de eigen angsten en denkbeelden zijn. Welke onzekerheden, twijfels of juist ‘verhevenheid’ deze voelt.
Bij channeling is de mens met al haar blinde vlekken en bewuste lagen het kanaal. En al die lagen tellen mee in de verwoording van een boodschap.
Een externe redder
Bij vrijwel elke channeling wordt de eer gegeven aan galactische of Goddelijke wezens die de boodschap door zouden geven. Externe energievelden dus, vertaald door een menselijk brein en
bewustzijn dat gekleurd is door zowel persoonlijke groei als onbewuste lagen. Vrijwel nooit lees ik channelings die vanuit eigen hoger zelven of innerlijke weer her-innerde wijsheid doorgegeven
zijn. Terwijl dat in mijn opinie een stuk dichter bij ‘huis’ (in jezelf) is.
De drang en hang naar lichtmeester-velden of galactische wezens is groter dan de erkenning van de eigen innerlijke wijsheid of hoger zelven die soms ook ware meesters zijn.
Het is de duale perceptie van ‘het gras bij de buren is altijd groener’ of ‘dat wat je van ver haalt is beter’. Maar wat leer je feitelijk beter kennen zodra je groeit in bewustzijn? Je Zelf of een ander? Of: als je je Zelf niet kent hoe weet je dan zo zeker wie jij ‘ aan de andere kant aan de lijn hebt’?
Als je binnen jezelf geen onderscheidingsvermogen hebt ontwikkeld om eigen laagjes (on)bewustzijn te kunnen onderscheiden, hoe kun je dan energieën buiten je tot in detail onderscheiden?
Er leeft zoveel onbewust zoeken naar (Goddelijke) houvast of zekerheid (vanuit eigen onzekerheid) dat men geneigd is meer credit te geven aan een externe macht dan aan interne wijsheid.
Vaak speelt daar ook onbewust spiritueel ego (gebaseerd op eigen wonden, tekortkomingen en gebrek aan vertrouwen) in mee.
Als het vanuit galactische of meester/engelen sferen komt, zal het altijd beter zijn dan wanneer het vanuit het eigenwijze ikje komt, is een illusie. Jij als mens bent immers in staat hier op aarde te groeien en specialist in het leren hoe 3D in elkaar steekt, wat wel of niet werkt, etc. De eigen hoger zelven zijn minder waard dan een lichtmeester of engel.
Het menselijk bewustzijn wordt weer ongelijkwaardig weg gezet t.o.v. de hogere lichtsferen. En alleen al daarom blijft ongelijkwaardigheid bestaan met alle gevolgen van dien.
Want dan hebben we het nog niet eens over het feit dat er in een duale schepping niet alleen maar lichtkrachten zijn ‘ aan de andere kant van de sluier’. Een vaak onderkent probleem waardoor velen door schaduwkrachten als fake light misleid worden.
Ik denk altijd (door de doorleefde ervaringen heen) nu heel simpel: als jij als mens al niet helemaal kunt inschatten hoe een ander denkt, of zijn intenties wel/niet zuiver met je zijn. Hoe kun je dat dan wel aan de andere kant van de sluier? Alleen met gevoel red je het niet als je de ander in dagelijks doen en laten niet eens kunt zien….
Daarbij komt, er is geen redder van buitenaf.
Dat is de grootste illusie om uit je eigen kracht weg te (kunnen) blijven. Ieder dient op eigen kracht zichzelf terug te vinden en het eigen potentieel weer te gaan belichamen. Natuurlijk kan dat
samen, met elkaar. Maar ieder heeft hier een stuk eigen verantwoordelijkheid in.
Niet Jezus, niet de galactische federatie of welke engel dan ook komt de wereld redden.
Wij zijn hier op aarde om die Goddelijke kwaliteiten (toegeschreven aan wezens buiten ons) weer te her-inneren, simpelweg omdat we Goddelijk van aard zijn.
We are the ones we’ve been waiting for.
En we kunnen wachten tot we een ons wegen op externe redders. Zij gaan het niet doen voor ons! We zijn hier om het zelf weer te gaan doen.
Wij - zij
Vaak gaan de zogenaamde channelings wel over de schaduw die op aarde heerst of in de mens aanwezig is. Maar vrijwel altijd in de wij-zij sfeer. De lezer behoort tot de ‘verlichte’ of ‘lichtwerkersgroep’ en de schaduw regeert de rest van de wereld.
Interessant is dat hier wel schaduw erkent wordt, maar ook meestal buiten zichzelf en als een iets wat door lichtwerkers bestreden wordt. Het strijd element is er dus in verankert. En de
verdeeldheid, wij-zij. Het voegt niet tot gelijkwaardigheid, harmonie en eenheid. Maar vergroot de scheiding in verdeeldheid. Soms uiterst subtiel maar altijd aanwezig.
Wanneer we in de strijd blijven steken blijf je hangen in duaal bewustzijn. Dan is er geen gulden midden, geen balans, geen rechte lijn met Godsbewustzijn. Dan zit je in één kant van de duale medaille te beleven. En niet in het midden waarin beide kanten overzien en ontstegen kunnen worden.
Dan blijven dader- en slachtoffer rillen bestaan en verandert er feitelijk niets.
De wij-zij zit er ook al in door de benoeming van ‘wij, lichtwerkers’ versus de rest van de wereld (zij die nog niet bewust of wakker zijn). Ongelijkwaardigheid wordt opnieuw in stand gehouden.
Projecties op het Goddelijke
Het mens-zijn is geneigd heel snel en makkelijk te projecteren. Niet alleen op een andere mens, maar ook op het Goddelijke. Dit artikel is bedoeld als bewust makend van het feit dat er ook in het spirituele nog vele onbewuste misstanden en projecties leven. Bewust wording van wat je leeft, wat je daarin voelt, wat het met je doet, maar ook zelf (kritisch) blijven voelen en nadenken. Blijft essentieel. Emoties of denken zorgen vaak voor ruis, maar dat doen projecties ook. Wanneer je ze herkend, zal je er alerter op kunnen zijn en dat kan een leidraad zijn in je eigen verdere groei.
Dit artikel is dus niet om iemand onderuit te halen! Wel om bewustzijn te vergroten.
Het heeft te maken met groeifasen waar we doorheen groeien, en is in die zin niet slecht of moedwillig verkeerd.
Echter er zijn nog wel onbewuste lagen aan verbonden die ook steeds meer doorzien mogen worden, zodat groei in bewustzijn steeds meer krachtige vormen IN je, i.p.v. buiten je aan kan gaan nemen. De tijd is er rijp voor….
© Willemien Timmer