De wereld wordt op dit moment geconfronteerd met een aan het licht komen van, en om zich heen klauwen van het duister op epische schaal. Natuurlijk waren alle uitingsvormen van de donkere pool er altijd al: de corruptie, de manipulatie, de beweging naar macht en overheersing. Maar het is de laatste eeuwen niet zo heftig aan het licht gekomen als nu.
Als het erom gaat hier op spiritueel volwassen wijze mee om te gaan, zie en ervaarde ik wel eens verwarring over het juiste evenwicht. De juiste balans vinden tussen de machinaties van het duister zien voor wat ze zijn, én creëren wat je wel wilt zien, in plaats van angst of woede schieten óf spiritueel escapisme.
Zelf worstelde ik er ook een tijd lang mee. Moet ik niet gaan demonstreren? Elke leugen aan het licht brengen? Al het onrecht blootleggen? En een tijd lang deed ik dit op mijn manier: schijnoppositie en manipulatie opmerken en openbaren, de leugens van corrupte instituten en nepredders aan het licht brengen door het middel wat mij het beste ligt: schrijven.
Vooral wanneer je op social media zit heb je hier al gauw een dagtaak aan. En dan merk je op een gegeven moment wellicht, dat je alleen maar méér in de sfeer van corruptie en duisternis gezogen wordt. Het is immers waar je aandacht voortdurend naartoe gaat.
Toch lijkt het bijna een verraad aan de waarheid en de ‘’goede zaak’’ om dan met al je aandacht naar de lichte kant te gaan, te focussen op en manifesteren van wat je wél wilt zien en ervaren. Is dat geen Bambi-strategie? Me blindstaren op de bloemetjes in de wei en het duister negeren tot het de mensheid volledig overspoelt? Een tijd lang worstelde ik ermee.
Ondertussen bleef ik alles wat de beweging van de donkere pool bij me triggerde aangaan en uitwerken. Trauma’s van de oer-incarnatie, van Lemurië , van Atlantis. Mijn eigen gewelddadige jeugd. Iets waar ik al jaren mee bezig ben. En op een gegeven moment ervaarde ik het kantelpunt.
Wanneer je consequent steeds weer alles wat duister in jézelf aanraakt aangaat, je alle oude pijnpunten, blokkades, beperkende overtuigingen veroorzaakt door oud leed, door vervloekingen, eden, inprentingen en angst uitwerkt en heelt, komt er een moment dat je voelt wáár je in evenwicht bent.
❥ Je niet blind starend op het duister, maar het ook niet ontkennend. Het zien en begrijpen voor wat het is.
❥ Creëren wat je wél wilt aan licht, zonder het als vlucht of afleiding te gebruiken voor het duister en je eigen oude pijn.
❥ Erkennen wat is, ook wat er is aan pijn, angst, woede, corruptie, maar er niet in meegezogen worden en er zodanig méér van creëren.
❥ Elke keer weer terug bewegen naar het neerzetten van je licht, manifesteren wat je wél wilt door te focussen op wat je gelukkig maakt, je energie verlicht en verheft.
Het is echt een ultieme oefening in het bewaren van het juiste evenwicht.
❥ Het duister zien voor wat het is, zonder er tegenaan te duwen vanuit niet accepteren van de Dualiteit.
❥ Het licht neerzetten door te focussen op alles wat goed en waarachtig is zonder erin te vluchten.
❥ Je weet dat je goed zit wanneer je de vreugde en vrijheid voelt van het pure Zijn en de onbegrensde medeschepping. Je hart weet wel wanneer je daar bent.
© drs. Wendy Gillissen