Vertaald vanuit het Engels
Als energetisch gevoelige empaat heb ik het grootste deel van mijn jeugd mijn persoonlijke gevoelens verward met de ervaringen van anderen. Ik geloofde vaak dat ik niet aardig of "goed
genoeg" was, omdat ik de emotionele verdeeldheid die ik bij anderen voelde, interpreteerde als hun mening over mij.
Dit leidde ertoe dat ik altijd probeerde om mensen op te vrolijken, in de hoop hun mening over mij te verbeteren. Terwijl ik vele jaren in "vibrationele co-dependentie" doorbracht, werd
het normaal voor mij om me te identificeren met de patronen van angst die door het collectief heen geweven waren, alsof het mijn eigen angsten waren.
Of het nu de angst voor afwijzing was, de angst om niet te voldoen, de angst voor verlating, de angst voor mijn eigen persoonlijke kracht, ik heb vele jaren doorgebracht met het leren kennen van
angst als een ontmoedigende leraar van het hoger onderwijs. Hoewel ik goddelijk geleid werd door mijn intuïtieve verbinding met het Universum, werd ik nooit gespaard om alles te leren wat ik te
weten kwam ten voordele van elk hart waarvoor ik hier ben om te dienen.
Mijn intuïtie spaarde me geen moment van angst. Ze wees mijn aandacht alleen maar op bewijzen en mogelijkheden die de inzichten werden die mijn bewustzijn
ontwikkelden.
Ik heb mijn angst niet overwonnen door een moedige verklaring. In plaats daarvan bracht ik zoveel van mijn opvoeding door in angst dat het uiteindelijk geen macht meer over me had.
Ik was gewoon te nieuwsgierig naar elke "wat als" dan voor altijd bevroren te blijven in slachtofferschap. Ik begon in te zien dat de angst voor een uitkomst niet bepaalde of die wel of niet
plaatsvond.
99% van alles waar ik ooit bang voor ben geweest, is nooit uitgekomen. Zelfs de dingen waar ik bang voor was en die wel gebeurden, gebeurden meestal niet op de enge of pijnlijke manier waarvan ik
overtuigd was dat ze zouden gebeuren. Zelfs als iets engs - waarvan ik dacht dat het zou gebeuren ook echt gebeurde - stuwde het leven me vooruit in een richting die op de een of andere manier
beter was dan hoe het daarvoor was.
Hoezeer ik me ook verschanste in de overtuiging dat er van alles zou gebeuren, mijn gedachten en toewijding aan het geloven in de ergste scenario's brachten er nooit iets van terecht.
Ik begon te zien hoe elke uitkomst gebonden was om te gebeuren op een manier die werd beheerst door een hogere kracht van de werkelijkheid. Omdat die kracht levend, bewust en intelligent was, eerde ik hem met waarde, waardoor ik al op jonge leeftijd zag dat alles gebeurt om meer waarde te creëren in onze groeireizen.
Ik vond het niet altijd leuk wat er gebeurde, maar ik was nooit zonder een dieper weten dat het gebeurde in mijn voordeel, of ik nu wel of niet wist wat het voordeel was.
In de loop der jaren kwam ik steeds minder vaak in aanraking met angsten. Het begon te voelen als een hereniging met een vroegrijpe lang verloren vriend, in plaats van de bron van mijn pijn. Elke keer dat het gebeurde, wist ik dat het me sterker en meer geworteld in helderheid zou achterlaten dan voorheen, of ik nu in elke angstige mogelijkheid trapte of toekeek hoe ze voorbijging.
Naarmate ik evolueerde, leerde ik hoe ik de ervaringen van anderen kon aanvoelen zonder er ideeën over mijzelf van te maken. Dit bereidde me voor om mijn intuïtieve vaardigheden aan te scherpen ten dienste van de mensheid door mijn hartgerichte lessen aan te bieden.
Hoewel ik mijn nieuwsgierigheid eer om me uit de greep van de angst te halen, door elk afschuwelijk visioen uit te spelen tot het allemaal oploste in het licht, eer ik angst evenzeer voor het cultiveren van mijn diepste nederigheid en respect voor het geschenk van het leven, ongeacht hoe personages handelen of wat er ook ontstaat.
Mogen we samenkomen als een gemeenschap van hart-gecentreerd bewustzijn om angst te eren als een ontmoedigende en meedogenloze katalysator van evolutie die onze grootste krachten en oneindige diepten van moed activeert, simpelweg door de meest intimiderende onzekerheden van het leven te doorstaan en te overleven.
In plaats van angst te zien als het tegenovergestelde van liefde, kunnen we onze liefde richten op alle delen in onszelf die doordrenkt zijn van angst, als een manier om onze persoonlijke kracht terug te winnen en de waardigheid te ontwikkelen om ons licht helder te laten schijnen. Zoals altijd helpen die delen in onszelf die meer liefdevolle aandacht krijgen om de onbewuste programma's in het hele collectief te ontrafelen voor het welzijn en de bevrijding van iedereen.
Lieve angst, ik heb het grootste deel van mijn kindertijd in jouw aanwezigheid doorgebracht en ik geloofde elke beangstigende mogelijkheid die je uitte, totdat ik de perfectie van het lot zag dat onze persoonlijke wil kan opeisen, maar niet kan veranderen of ontkennen. Dank je wel dat je me hielp om mijn liefde zo onvoorwaardelijk mogelijk te maken, toen ik degene durfde te steunen en omarmen die ofwel wachtte tot er slechte dingen zouden gebeuren ofwel tot er goede dingen zouden gaan komen. Dank je wel dat je me hebt laten kennismaken met mijn diepste kwetsbaarheden als mijn kernkracht, in plaats van mijn diepste zwakte.
Bedankt dat je me hebt laten zien dat, wat er ook gebeurt, het leven zich altijd op een betere manier uitbreidt en dat alles altijd goed komt, of iemand dat nu gelooft of niet. Ik heb er geen
belang bij om je weg te duwen, maar ik voel dat het jouw missie is om terug te keren naar de liefde waarvan je je afgescheiden voelt. Daarom ben je altijd geworteld in zorgelijke
perspectieven.
Als de eeuwige bevrijder van het leven die je me hebt helpen realiseren dat IK BEN, bevrijd ik je uit de benarde situatie van je eigen slachtofferschap en geef ik je toestemming om terug te
keren naar het licht van je hoogste waarheid. Dankjewel voor elk geschenk dat je me ooit hebt aangeboden.
Ik bevrijd je.
Misschien herinnert dit moment ons eraan hoe het meesterschap van volledig belichaamd ontwaakt bewustzijn niets te maken heeft met hoe vaak we bang zijn, maar hoe instinctief we met liefde
reageren op alles wat zich voordoet.
Het is nooit een kwestie van houden van de situaties waarin je verkeert of het gedrag van welk personage dan ook, maar het omarmen van de kwetsbaarheden, zorgen, pijn, twijfels en conflicten die
elk moment in je oproept.
Wat er ook gebeurt, heb dat deel van jezelf lief dat het recht heeft om precies hetzelfde te voelen en te denken als jij.
Wat er ook gebeurt, heb dat lief. Liefde, dat is wat je bent.
Matt Kahn
www.mattkahn.org