Wanneer je afwijkt van wat de meesten als 'normaal' ervaren - of wanneer je afwijkt van wat de meesten doen, en je wordt hierop afgekeurd, dan voel je je buitengesloten. Dan voel je je alleen staan.
Want wanneer je 'anders' bent hoor je er niet bij. Tenminste, dit zou je ervaring kunnen zijn. Want het kan ook anders.. Het zou namelijk ook zo kunnen zijn dat je jezelf uiteindelijk volledig accepteert zoals je bent waardoor anderen dit ook gaan doen. Ook al ben je 'anders' dan de meesten. Je gaat jouw waarde ineens steeds meer zien en voelen, ook als dit volgens andere wellicht niet goed, juist of licht zou zijn.
Maar zodra hier nog ergens een diep verdriet over schuilgaat in jezelf, of zodra hier nog een bepaalde negatieve overtuiging over in jezelf bestaat, dan zal dit je nog worden getoond door een
bepaalde situatie in je leven.
Dan zal je wellicht worden geconfronteerd met een situatie waarin je je buitengesloten voelt. Of waarin je wordt afgekeurd waardoor je een verlies van verbinding ervaart.
En dit verlies van verbinding, dit gevoel van 'buitengesloten worden' en 'alleen staan' raakt weer een diepe oerpijn aan die te maken heeft met de ervaring van afscheiding.
Het gemis van de eenheid en het één zijn. Samen zijn en samen horen. Onze natuurlijke staat.
Maar ook van 'ik ben niet goed -genoeg- zoals ik ben'. Niet goed genoeg om erbij te horen. Niet belangrijk genoeg om erbij te horen en te zijn. Er is afstand en geen verbinding. In jezelf en vanuit jou met anderen. Hierom voelt afstand of verlies van verbinding onveilig en ongemakkelijk. Verdrietig en eenzaam.
En om ons weer veilig en fijn te voelen mag de verbinding met onszelf (en anderen) weer herstellen of ontstaan doordat we in het moment heel bewust de ervaring ontvangen en accepteren. De ervaring waarin we ons buitengesloten voelen. Niet mogen zijn wie we zijn. De ervaring waarin je voelt dat het misschien niet goed genoeg is wanneer je jezelf bent. Dit gevoel heel bewust aannemen. Dit gevoel in jou.
Niet gaan denken en piekeren. Niet in de verhalen schieten.
Maar gewoon accepteren dat de huidige situatie bestaat vanuit jou en wat jij gelooft.
De overtuigingen die zijn ontstaan doordat je vanuit eerdere pijnlijke situaties bepaalde conclusies hebt getrokken zonder de pijn of vervelende gevoelens bewust te hebben toegelaten waardoor ze geblokkeerd in je systeem liggen opgesloten. Wachtend tot het luikje opengaat.
En juist in deze periode worden we op een diepere laag geconfronteerd met onze schaduw. Zoals ik laatst. Een luikje ging ineens open en de pijn stroomde naar buiten. Echt vanuit mijn tenen. Ik had er zelfs de hele dag hoofdpijn van en de emoties hadden me uitgeput.
Toch voelde het later als een opluchting. 'Bedankt trigger' voor het openmaken van het luikje. En voor het bevrijden van iets dat daarvoor vanuit de schaduw mijn leven beïnvloedde.
Mirella Suurhoff
Earthangels