Pamela Kribbe channelt Jeshua (Voor meer info over Jeshua zie Inleiding en Jeshua, wie ben jij?)
Lieve mensen,
Het is met groot genoegen en plezier dat ik tot jullie spreek via Pamela en jullie van harte welkom heet op deze plek, waar jullie zijn samengekomen om te luisteren naar mij, een oude vriend van jullie. Ik ben Jeshua, ik ben onder jullie geweest in mijn leven op aarde als Jezus.
Ik ben mens geweest en ik heb weet van alles wat jullie doorstaan als mens in een aards lichaam en een aards leven. Ik ben hier gekomen om jullie te helpen begrijpen wie jullie zijn. Jullie allen, allen die hier aanwezig zijn en velen die deze tekst zullen lezen, zijn lichtwerkers. Jullie zijn engelen van licht, die zijn vergeten wie zij werkelijk zijn. Jullie allen hebben veel beproevingen doorstaan in jullie reis op aarde, door verschillende aardse levens heen. En ik ken deze beproevingen van binnenuit.
Jullie zijn nu op een punt aangekomen in jullie ziele-geschiedenis, waarop zich een afronding voltrekt, een voltooiing van een bepaalde fase in die geschiedenis. Jullie zijn allemaal op een punt in jullie ontwikkeling waarin je sterker contact legt met het innerlijke zelf dat je werkelijk bent, met je grotere zelf dat losstaat van tijd en ruimte. Jullie zijn bezig je innerlijke of grotere zelf toe te laten in je aardse zijn, in je huidige leven.
Jullie zijn allemaal nog onwennig als het gaat om dit contact met je hogere of grotere zelf, omdat jullie vergeten zijn dat jullie deze grote bron van licht zelf zijn. Jullie zijn vergeten dat alle kennis en liefde waarnaar jullie zoeken, aanwezig zijn in je eigen energie, in je eigen aura. Niettemin zijn jullie allen begonnen met het leggen van contact met de diepste bron van licht in je zelf. Daarom is het op jullie levenspad nu ook aan de orde om anderen te helpen. Om anderen in je omgeving, of het nou in de professionele sfeer is of niet, bij te staan in hun innerlijke weg.
Ook al is je eigen innerlijke weg nog niet voltooid, je kunt vanaf een bepaald moment je eigen energieën van inzicht en wijsheid gaan delen met anderen. Jullie allen voelen je daartoe geroepen. Op het moment dat je het helerschap of leraarschap op je gaat nemen, verschijnen er een aantal mogelijke valkuilen op je pad. Deze vinden hun oorsprong uiteindelijk in een bepaald onbegrip over het proces van heelwording in een ander en jouw rol daarin.
Over deze valkuilen op weg naar helerschap wil ik vandaag spreken.
Wat is het wezen van genezing? Wat gebeurt er als iemand ‘beter wordt’, of dit nu is op geestelijk, emotioneel of fysiek niveau? Wat er gebeurt is dat deze persoon op een diep niveau contact legt met zijn of haar innerlijke licht, met wie zij of hij werkelijk is. Dit contact heeft een helende invloed op alle lagen van het zelf, op het psychische niveau alsook op het fysieke en emotionele lichaam.
Wat elke mens zoekt in een hulpverlener (heler/therapeut) is een energetische ruimte waarin hij in staat wordt gesteld zélf contact te maken met zijn innerlijk licht. De heler of therapeut biedt deze ruimte aan doordat zij zelf in haar eigen energie dit contact reeds heeft gelegd. De heler beschikt over een trilling, een energietrilling in zichzelf, die de oplossing vormt voor het probleem van degene die naar genezing op zoek is.
Heler of therapeut zijn wil zeggen: de energetische trilling van de oplossing in je energieveld meedragen en aanbieden aan de ander. Het is niets anders dan dat.
In de kern is het een proces dat zonder woorden of handelingen kan plaatsvinden. Het is de energie zelf waar jij over beschikt als therapeut of heler, die de genezing kan bewerkstelligen. Het is jouw ‘verlichte’ energie, die jij aanbiedt als ruimte, waarin een ander contact kan maken met zijn eigen innerlijke licht, met zijn eigen kern. Het is dit innerlijke contact dat heelwording bewerkstelligt. Alle werkelijke genezing is zelfgenezing.
Hel(p)er zijn heeft in wezen niets te maken met specifieke vaardigheden, of specifieke kennis, die je uit boeken haalt of door middel van cursussen aanleert. Helende kracht verwerf je niet door iets externs. Het gaat om de ‘trilling van de oplossing’ die in jouw eigen energieveld aanwezig is als uitvloeisel van je eigen innerlijke groei en bewustwording. Deze is vaak niet op alle vlakken volledig, omdat jullie allen nog verwikkeld zijn in persoonlijke bewustwordingsprocessen. Maar er zijn delen in jullie energie die tot een bepaalde klaarheid en zuiverheid zijn gekomen, waardoor zij een helend effect kunnen hebben op anderen.
Het is van groot belang te begrijpen dat dit effect niet iets is waar je zelf iets voor hoeft te doen. Het is de patiënt of cliënt zelf die beslist of hij die trilling gaat opnemen, of hij die gaat toelaten. Het is zijn of haar keuze. Jij biedt het aan door wie je bent, door ‘er te zijn’ voor de ander. Dus niet door de vaardigheden of kennis die je hebt geleerd van anderen, maar puur door wie jij bent, door de innerlijke weg die jij zelf hebt belopen. Het is in de aspecten die je zelf hebt doorvoeld, tot op het diepst van je wezen, dat je een ander het beste een handreiking kunt geven.
Zelfheling, zelf verantwoordelijkheid nemen voor je innerlijke wonden en deze omringen met het licht van je bewustzijn, blijft daarom zo ontzettend belangrijk voor lichtwerkers. Het is dit vermogen tot zelfgenezing dat je tot heler of lichtwerker maakt. Het is de trilling van de oplossing in je eigen energieveld die maakt dat anderen een toegang kunnen vinden naar hun eigen (zelf)genezing.
Als jullie cliënten aan het behandelen zijn of bezig zijn mensen in je omgeving te helpen, dan ‘lezen’ (readen) jullie vaak hun energie en je geeft hen informatie of je behandelt iemand op energetische wijze. Maar je cliënt of die persoon die je aan het helpen bent, is net zo hard bezig jou te ‘lezen’. Net zo als jij je inleeft in zijn energie, absorbeert hij bewust of onbewust jouw energie. Hij voelt of dat wat jij zegt en doet, gedragen wordt door jouw wezen, door jouw energetische trilling. Hij voelt jou. In het lezen van jou door de cliënt vindt de werkelijke doorbraak plaats. Als de cliënt daar de ruimte voelt die voor hem nodig is om het innerlijke contact met zijn eigen wezen te herstellen, dan nemen jouw woorden en handelingen een helende vorm aan. Ze zijn dan de dragers van licht en liefde, die de cliënt in de kern van zijn eigen licht en liefde kunnen brengen.
Als er een oprechte hulpvraag is bij iemand die bij je komt, staat hij zo open voor jouw energie, dat hij kan worden aangeraakt door de meest zuivere stukken in jouw eigen wezen. Deze stukken in jou kunnen niet worden aangeleerd met behulp van boeken of materialen of vaardigheden. Ze zijn het resultaat van een persoonlijke alchemie, een persoonlijke bewustzijnstransformatie die jouw unieke stempel draagt.
Ik wil dit punt sterk benadrukken omdat er een tendens is onder lichtwerkers (mensen die van nature een sterke drijfveer voelen om anderen te helpen) om steeds weer te zoeken naar een nieuw boek, een nieuwe methode, een nieuwe vaardigheid, die kan helpen om een betere therapeut of hel(p)er te worden.
Werkelijke heling is zo eenvoudig, zo simpel. Toen ik op aarde leefde, kon ik door mijn ogen iets laten stromen, iets laten zien dat een onmiddellijk helend effect had op mensen. Dat was geen tovertruc of een speciaal effect. Ik stond in contact met mijn innerlijke bron van waarheid. Ik kon het goddelijke licht en de liefde die mijn erfdeel waren – net zoals ze jullie erfdeel zijn-, laten uitstromen naar andere levende wezens.
En dát had een helend effect op degenen die daar werkelijk open voor stonden. Zo is het ook met jullie. Jullie verschillen wat dit betreft in geen enkel opzicht van mij. Jullie hebben allen de innerlijke weg naar vrijwording en zelfrealisatie bewandeld om op hetzelfde punt aan te komen als daar waar ik was toen ik op aarde woonde. Jullie zijn allemaal bezig je bewust te worden van de Christus in jezelf.
De christusenergie is jullie bestemming en doel en jullie naderen je bestemming steeds dichter. Het is de Christus in jezelf die heelt en geneest als een natuurlijk uitvloeisel van wie hij is. Jullie identificeren jezelf nog te vaak met de leerling, degene die aan de voeten zit van een goeroe en luistert en vraagt en zoekt. Maar ik zeg jullie, de tijd van het leerlingschap is voorbij. Het is tijd om je meesterschap op te eisen. Het is tijd om de Christus in jezelf de kans te geven zich te manifesteren in jouw alledaagse, aardse realiteit.
Het werkelijk opgaan in de christusenergie, het werkelijk toelaten van je meesterschap als hel(p)er, vraagt van jullie heel veel loslaten. Dat is waarover ik wil spreken vandaag. Ik zal een onderscheid maken tussen drie gebieden waarop jullie gevraagd wordt veel los te laten.
De eerste valkuil ligt op het gebied van het hoofd, het denken. Jullie zijn heel goed in analyseren, verstandelijk beredeneren, logisch denken. Dit verstandelijke, denkende deel van jullie is echter sterk deel van de wereld van dualiteit. Met de ‘wereld van dualiteit’ bedoelen we een bewustzijnswerkelijkheid waarin feiten worden opgedeeld in goed of slecht, licht of donker, mannelijk of vrouwelijk, vriend of vijand, etcetera. Met andere woorden: een bewustzijnswerkelijkheid waarin de onderliggende eenheid van alle verschijnselen niet wordt herkend, maar waarin oordeel en onderscheid als werkelijk en objectief worden beschouwd.
De christusenergie is in wezen een energie die onder of boven de dualiteit doorgaat. Zij ís dat wat de eenheid vormt onder alle tegenpolen. Maar het verstand herkent deze eenheidsstroom niet. Het verstand wil de eenheidsstroom graag opdelen, categoriseren, in hokjes plaatsen. Het denken wil graag structuren ontwerpen, theorieën die over de werkelijkheid en de ervaring heen kunnen worden gelegd.
Dit gebeurt ook als jullie anderen trachten te helpen. Jullie proberen dan bepaalde individuele symptomen van een cliënt te plaatsen in een breder kader, een algemene categorie, en jullie bedenken graag allerlei theorieën over de oplossingen van dit type probleem.
Nu zeg ik niet dat dit allemaal onjuist is. Maar wat ik jullie wil vragen is dit: als jullie werken met anderen, of dit nu professioneel is of in je privé-omgeving, probeer eens al je gedachten en je redeneringen, al je verstandelijke overwegingen over wat er met die ander aan de hand is, volledig te laten gaan en puur te luisteren naar de energie van de ander. Probeer met je hart en je intuïtie te voelen waar die ander innerlijk staat. (Zie ook de meditatie oefeningen onderaan deze tekst).
Vaak hebben jullie allerlei ideeën over wat een ander zou moeten doen of laten om tot een innerlijke doorbraak te komen. En die ideeën zijn vaak op een bepaalde manier ook wel juist. Maar het punt is: ze zijn niet altijd afgestemd op de energie van de ander in het nu, op dit moment. Het kan zijn dat de ander een heel ander soort aanpak of energie nodig heeft dan jullie met je verstand vermoeden.
Ik wil jullie vragen om puur vanuit het stille, intuïtieve stuk in jezelf, daar waar je de dualiteit ontstijgt en waar je thuiskomt in de christusenergie, de ander te zien en te voelen. Ik wil jullie vragen om je werkelijk door de ander te laten inspireren als je hem of haar hulp aanbiedt.
De oplossing is dan vaak zo simpel.
Neem bijvoorbeeld ouders die hun kinderen willen helpen bij problemen. Vaak kunnen ouders door hun ervaring bepaalde dingen beter overzien. Ouders willen hun kind graag voor negatieve situaties behoeden of waarschuwen. Dit lijkt vanuit het verstand gezien een juiste manier van helpen. Maar als een ouder zich vanuit haar stille, intuïtieve kant afstemt op het kind en gewoon luistert naar wat het kind van haar wil, is dat vaak iets heel anders. Wat het kind vaak ten diepste nodig heeft is het oprechte vertrouwen van de ouder. Jouw oprechte vertrouwen in je kind kan je kind aanmoedigen zelf echt naar binnen te gaan en zijn eigen intuïtie te raadplegen. Dit kan hem helpen tot het nemen van een beslissing die voor hem nu werkelijk goed aanvoelt en ook voor jou goed te begrijpen is.
Ik noem jullie dit voorbeeld omdat het zo wijdverbreid en herkenbaar is en omdat het zo moeilijk is om je kinderen puur vanuit je intuïtieve weten te ondersteunen. Loslaten. Daar draait het om. Het loslaten van je ideeën, het loslaten van je gedachten over wat goed is voor een ander. En dan helemaal naar het nu gaan en vragen: wat heb jij nodig van mij?
Dát is kracht, dat is helende kracht die je een ander schenkt. En heel vaak komt het er op neer dat de ander vraagt: heb geduld met mij. Heb vertrouwen in mij, blijf mij omringen met jouw geloof in mij, ook al doe ik het nog zo vaak fout.
De valkuil van het hoofd bezorgt jullie veel gepieker. In werkelijkheid is alles veel simpeler. Probeer in elke situatie met je gevoel en je intuïtie naar het energetisch niveau toe te gaan waarop alles heel eenvoudig wordt. Je hoeft daar niet te denken, alleen te luisteren. Dat is de plek van de christusenergie. Dat is de plek waar ik op jullie wacht.
Een tweede gebied waarop jullie in een valkuil lopen bij het helpen van anderen is het gebied van het hart, het gevoel. Het hart is een verzamelplaats van vele energieën. Het vormt de brug tussen hemel en aarde. Het kan tegenstellingen overbruggen. Het hart verzamelt energieën van heel verschillende herkomst en het is in staat de onderliggende eenheid ervan te herkennen. Het hart is in staat dualiteit te overstijgen met behulp van de energieën van liefde en compassie.
Het hart is de zetel van sympathie en compassie met al wat leeft en bezield is. Het is daarmee ook het centrum waarmee jullie je diep kunnen invoelen in een ander. Het hart speelt een grote rol in het begeleiden van anderen. Met je hart kunnen jullie de pijn van een ander aanvoelen en vanuit je eigen innerlijke warmte de ander ondersteunen op zijn weg.
Maar daarin schuilt ook een bepaald gevaar. Jullie compassie met een ander kan heel ver gaan. Zo ver, dat jullie een stukje van jezelf verliezen en kwijtraken aan de ander.
Je moet weten dat het stuk dat je teveel geeft, doordat je je te veel laat meeslepen door het verdriet of lijden van een ander, zich tegen je keert. Dit stuk energie gaat naar de ander toe maar kan niets toevoegen aan de oplossing van zijn probleem, omdat het niet geboren is uit een zuiver gevoel voor balans. In feite komt dit teveel aan energie voort uit een pijn in jezelf, waarvan je je niet helemaal bewust bent. Deze pijn maakt je overijverig in het geven.
Je kunt het merken wanneer je dit doet. Het gebeurt wanneer je met een ander gesproken hebt, iemand een behandeling hebt gegeven of hebt geprobeerd te helpen en je voelt je daarna leeg, moe, gefrustreerd of zwaar. Dit geeft aan dat je teveel hebt gegeven.
Als je geeft vanuit balans, voel je je daarna vrij, monter en geïnspireerd. Je keert gemakkelijk weer terug naar je eigen energie. De ander verdwijnt dan weer uit jouw energieveld. Jouw aura sluit zich en jullie wegen scheiden zich. Het is goed zo.
Maar wanneer er een energetisch lijntje blijft bestaan naar de ander, omdat je zo graag hebt dat de ander beter of gelukkiger wordt, dan heeft dat een destructief effect op jouw energie. Op dat moment verschijnt er een lijntje van afhankelijkheid naar de ander. Jouw welzijn wordt afhankelijk van het zijne.
Waarom gebeurt dit zo makkelijk met jullie? Waarom is deze valkuil voor lichtwerkers zo moeilijk te omzeilen? Vanwaar deze pijnlijk sterke behoefte om te helen, om beter te maken, om van de wereld een mooiere plek te maken?
Er is een verdriet in jullie harten. Er is een diep besef van verantwoordelijkheid voor, en verbondenheid met, deze aardse planeet en alles wat daarop leeft. Er is een diep verlangen in jullie naar een andere werkelijkheid, die meer in harmonie is met de natuurlijke goddelijkheid van alles wat leeft en ademt op jullie aarde. Jullie verlangen naar een wereld die beantwoordt aan het lied van jullie ziel. Een lied dat zingt over vrede, vreugde, verbondenheid en creatieve inspiratie.
Vanuit dit diepe verlangen en de onrust die dat in jullie veroorzaakt, willen jullie mensen sneller helpen dan zij vaak aankunnen. Er zit een stuk ongeduld en onrust in jullie. En dat maakt het voor jullie moeilijk om voldoende afstand te nemen tot de mensen op wie jullie sterk betrokken zijn. Dit speelt niet alleen een rol daar waar je professioneel mensen helpt, maar zeker ook in de privé-sfeer.
Het loslaten van de ander en hem/haar volledig de tijd en de ruimte gunnen om zelf zijn/haar eigen proces door te maken, geeft jullie op een bepaalde manier innerlijke pijn. Dit komt omdat het jullie terugwerpt op je eigen eenzaamheid en verlorenheid in deze aardse werkelijkheid. Het verschil tussen deze onvolmaakte wereld en die andere energetische werkelijkheid waarvan jullie weet hebben, die zo veel zuiverder en mooier is dan deze, doet jullie diepe pijn. Daarom ligt op het gebied van het hart de valkuil van het ongeduld.
Dit ongeduld neemt de vorm aan van grote betrokkenheid, van intens begaan zijn met de ander. Het neemt de vorm aan van teveel geven. Als je dit constateert in jezelf, voel dan in je gedrevenheid het ongeduld, het stuk niet-acceptatie van de werkelijkheid zoals die nu hier is. En weet dat als je dit helder in je bewustzijn krijgt, dat je het dan kunt loslaten. Zodra je herkent wanneer je teveel geeft, en je realiseert je dat hier een ongeduld in zit dat voortkomt uit jouw innerlijke pijn, kun je stoppen met teveel geven. Dan worden de dingen opnieuw weer heel eenvoudig.
Jij hoeft alleen je energie beschikbaar te stellen aan anderen. De trilling van de oplossing ligt in jouw energieveld. Vaak trek je ook precies mensen aan die kampen met problemen waar jij innerlijk doorheen bent gegaan en die je zo sterk hebt doorleefd, dat je daarin een waarheid en zuiverheid hebt bereikt die deel is geworden van jouw wezen. Wat deel wordt van jouw wezen ís er. Het is onaantastbaar. Het is geen boekenkennis, geen cursuskennis. Het is van jou, jij bent het. En dat is wat je te delen hebt met een ander: jezelf.
Jij hoeft het alleen aan te bieden en de ander laat zich erdoor raken en inspireren of niet. Dat is zijn zaak. Meer is er echt niet te doen, echt niet…..
De energie die jullie stoppen in teveel geven, en in het je laten meeslepen door het sterke verlangen om dingen te willen verbeteren, kun je nu eens helemaal aan jezelf geven. Jullie hebben zoveel levens op aarde geleid die zwaar en moeilijk waren. Levens waarin jullie trachtten iets van jullie innerlijk licht neer te zetten op aarde en daarom werden afgewezen en gestraft. Levens waarin het moeilijk was om jezelf te zijn en werkelijk tot bloei te komen. Deze tijd biedt gelegenheid en kansen om te zijn die je bent.
Zijn wie je bent houdt ook gewoon in: genieten. Geniet van het leven! Kom er eindelijk aan toe om ook de schoonheid te zien van deze aardse werkelijkheid, ook al is er zoveel mis. Probeer vonkjes van schoonheid dagelijks op te nemen in je aura, in je energie. Probeer ze te zien temidden van alle lelijkheid, alle disharmonie. Probeer te genieten, neem dat wat je geboden wordt aan, ontvang. Durf te ontvangen!
Degene die werkelijk kan genieten en ontvangen, komt nog meer in haar kracht te staan en zal de ‘trilling van de oplossing’ in haar eigen energie nog vloeiender aan anderen kunnen aanbieden. Want deze hel(p)er geeft zichzelf niet meer leeg. Zij staat zichzelf toe om net zo makkelijk te ontvangen als te geven, en daardoor zal zowel de stroom van het geven als die van het ontvangen, sterker worden.
De valkuil van de wil
Tot besluit wil ik jullie meenemen naar de derde valkuil op weg naar het hel(p)erschap. Traditioneel wordt er in de filosofie en psychologie een onderscheid gemaakt tussen het hoofd, het hart en de wil. Ik heb een valkuil genoemd op het gebied van het hoofd, en één op het gebied van het hart, en ik wil afsluiten met de valkuil van de wil.
De wil kun je lokaliseren in de zonnevlecht, een energetisch centrum bij de maag. Dit centrum stuurt het handelen aan, de manifestatie van je innerlijke energie in de fysieke, aardse sfeer. Als de wil in verbinding staat met je intuïtie, het stille stuk in jezelf dat dualiteit overstijgt, dan stroomt alles vanzelf. Je wil is dan het verlengde van de Christus in jezelf.
Je kunt dit herkennen aan het feit dat je vreugde schept in de dingen die je doet. Dat je hart opengaat bij de dingen die je doet. Dan zit je in een stroom van creativiteit en inspiratie. Maar vaak is het zo dat jullie niet goed afgestemd zijn op die stroom. Er is dan een stuk in je, een stuk persoonlijke wil, dat niet altijd zin heeft om te luisteren naar de stem van de stilte. Vanuit je persoonlijke wil kun je de dingen op een andere manier willen realiseren, vaak sneller dan de natuurlijke stroom. Je kunt dit herkennen als een ongedurigheid die dan in je leeft.
Daar waar jullie losraken van de natuurlijke stroom van je energie, worden jullie vaak afgeleid door oordelen van buitenaf. Deze kunnen heel lawaaierig en invloedrijk zijn en je het gevoel geven: ik moet dit doen, ik moet dit nu doen. Wat dit geforceerde gebruik van de wil kenmerkt is de druk om iets te doen. Er ontstaat een innerlijke spanning die puur voortkomt uit het niet volledig willen loslaten en vertrouwen op je grotere zelf. Vertrouwen op de stille, wetende kracht in je die buiten tijd en ruimte staat.
Het overmatig gebruiken van je persoonlijke wil speelt ook een rol bij het helpen van anderen. In wezen hangt deze valkuil sterk samen met het ongeduld dat in het hart kan leven. Ook hier is sprake van een teveel ineens willen geven en iets sneller willen dan nodig is. Op het gebied van het hart kwam dit ongeduld voort uit een bepaald verdriet, uit een diep verlangen naar meer harmonie in de wereld. Maar op het gebied van de wil komt dit ongeduld en het overmatig willen ‘doen’ voort uit behoefte aan persoonlijke macht.
Persoonlijke macht hoef je hier niet op te vatten in de ‘slechte’ betekenis van het woord, namelijk dat je een ander wilt onderdrukken of overheersen. Dat stadium zijn jullie allen gepasseerd. Jullie dragen een diep besef met je mee van de waarde van het leven. De episode van het misbruiken van macht ten koste van anderen is deel van jullie geschiedenis geworden.
Maar toch is er een stuk in jullie dat macht wil uitoefenen, in de zin dat je de werkelijkheid naar je hand wilt zetten. Het ontbreekt je aan vertrouwen op het natuurlijke verloop, op het natuurlijke ritme van het leven. Dit ligt vaak veel langzamer dan wat jullie vanuit je persoonlijke wil verwachten.
De reden daarvoor is dat elk scheppingsproces begint op het niveau van bewustzijn en van daaruit een hele weg moet afleggen naar de compacte aardse werkelijkheid.
Alles wat jullie creëren, wat jullie innerlijk tot werkelijkheid willen laten worden en fysiek willen manifesteren, heeft een reeks van stappen te doorlopen. Je kunt dit zien als een afdalen door de chakra’s, helemaal naar de aarde toe.
Elke stap van deze weg, vraagt van jou, de schepper, om vertrouwen en afstemming op de stilte in jezelf. Op het middelpunt van jezelf, dat wat er altijd is en tijd en ruimte overstijgt. Als je het contact met dit stiltepunt, dit innerlijke weten, verliest, steekt je persoonlijke wil de kop op. Dit creëert meer onrust en feitelijk meer omwegen dan nodig zijn. Deze ‘dwaling’ speelt ook een rol in het helpen van anderen.
Jullie hebben allemaal een sterke innerlijke drijfveer, op wat voor manier dan ook, om licht te brengen in deze werkelijkheid. Het kan zijn dat je een eigen praktijk hebt of dat je professioneel mensen begeleidt in je werk. Of het kan zijn dat je het alleen nog in de privé-sfeer sterk ervaart; dat maakt niet uit. Het gaat er om dat jij je vervulling vindt als hel(p)er, de plek vindt waar jij je creatief voelt en jezelf kunt zijn. Daarvoor is het nodig jouw persoonlijke wil los te laten en te vertrouwen op dat wat vanzelf op je weg komt.
Het is voor jullie lastig om gewoon te vertrouwen, omdat het bereiken van je doel vaak langer duurt dan je denkt. Maar besteed die tussentijd aan genieten! Omring jezelf met alles wat je graag hebt, alles wat je nodig hebt en doe daar nog een schepje bovenop. Durf jezelf luxe toe te staan, in alle opzichten. Weet dat al het innerlijke werk dat je in de tussentijd verzet, de ‘trilling van de oplossing’ in je energieveld versterkt. Dat trekt de mensen aan op jouw pad die door jou geholpen kunnen worden. Het trekt de manifestatie aan van jouw hoogste goed, het werk van jouw hart.
Het vermijden van de boven beschreven valkuilen gebeurt steeds door een vorm van loslaten. Loslaten van overmatig denken, loslaten van overmatig meevoelen, loslaten van overmatig willen. Als jullie werkelijk in vertrouwen loslaten, vormt het helpen van mensen (of alles wat leeft) voor jullie een diepe bron van vreugde. Als lichtwerker ervaren jullie daarin een zeer diepe vervulling en verwerkelijking van jezelf.
In het hel(p)er zijn bloeit in jezelf iets op van het eenheidsbewustzijn, waarnaar jullie allen zo sterk verlangen. Jullie bewustzijn raakt doorweven van de diepe eenheid die er is tussen alle levende wezens, tussen alles wat is. Dit weefsel in je geest maakt je gelukkig, in de enig werkelijke zin van dat woord, en het onthecht je van dualiteit.
Je betreedt dan een andere werkelijkheid, een werkelijkheid die losstaat van het duale, een werkelijkheid die gebaseerd is op eenheid en liefde.
Het is jullie diepste droom en diepste vervulling om het eenheidsbewustzijn reëel te maken, het werkelijk te manifesteren hier op aarde. Dit is een prachtige inspiratie, en daarom, vanwege dit schitterende doel, vraag ik jullie om je in je energie bewust te zijn van de drie valkuilen die we vandaag hebben besproken. Deze valkuilen scheppen onrust en negativiteit in jullie beleving van de werkelijkheid. We vragen jullie je hiervan bewust te zijn en ze los te laten, want jullie niet-duale zelf, de Christus in jullie allen, wil niets liever dan zich manifesteren op aarde, in jullie dagelijks leven.
Ik wil jullie heel graag danken voor jullie komst hier en voor wie jullie zijn. Voor de moed die jullie allen zo sterk aan de dag hebben gelegd. En ik zeg jullie dat het beloofde land, de Nieuwe Aarde, werkelijk in zicht is. Het is geen fictie, maar een realiteit, waarvan jullie harten de bakermat zijn.
Hieronder volgen twee oefeningen die voorafgaand aan de channeling werden gehouden. Deze oefeningen sluiten aan bij de inhoud van de channeling en geven je de mogelijkheid om wat er gezegd wordt van binnenuit te ervaren.
Ga zitten of liggen in een gemakkelijke houding. Ontspan de spieren van je lichaam. Ga met je bewustzijn naar de spieren van je schouders en nek, en laat alle spanning daar los. Doe hetzelfde met de spieren van je buik, je armen en je benen.
Ga dan met je aandacht naar je voeten en voel je verbinding met de aarde. Voel hoe de aarde je draagt en rust geeft wanneer je dat nodig hebt.
Haal een paar keer rustig adem vanuit je buik.
Ga dan met je bewustzijn terug naar een moment of periode in je leven dat je je erg slecht voelde. Welke situatie komt er als eerste bij je op? Ga daarin mee. Denk weer aan die periode, waarin je erg ongelukkig was en je wanhopig voelde. Voel weer hoe dat was, hoe je je van binnen voelde in die tijd.
En ga dan naar de energie van de oplossing. Vraag jezelf op dit moment: hoe ben ik hieruit gekomen? Wat heeft mij daarbij het meest geholpen? Het kan iets zijn wat van een ander kwam, of iets puur uit jezelf. Hoe ben jij uit dit dieptepunt gekomen? Benoem de energie die je het meest heeft geholpen.
Dan richt je je aandacht weer op je voeten, op je ademhaling, en je komt weer helemaal terug in het heden.
Ga zitten of liggen in een gemakkelijke houding. Ontspan de spieren van je lichaam. Ga met je bewustzijn naar de spieren van je schouders en nek, en laat alle spanning daar los. Doe hetzelfde met de spieren van je buik, je armen en je benen.
Ga dan met je aandacht naar je voeten en voel je verbinding met de aarde. Voel hoe de aarde je draagt en rust geeft wanneer je dat nodig hebt.
Haal een paar keer rustig adem vanuit je buik.
Roep in je bewustzijn iemand op uit je naaste omgeving, op wie je erg gesteld bent en bij wie je erg betrokken bent. Iemand wiens welzijn jou echt aan het hart gaat. Het kan je partner of kind zijn, of een collega of vriend. Laat die persoon in je fantasie aan je verschijnen en neem zijn/haar aanwezigheid helemaal in je op. Vraag dan: ‘wat heb jij nodig van mij?’ of ‘hoe kan ik jou het beste helpen?’ Stel deze vraag, en luister dan alleen. Luister naar wat de ander je zegt of laat voelen. Laat het maar op je afkomen.
Dan richt je je aandacht weer op je voeten, op je ademhaling, en je komt weer helemaal terug in het heden.
NB Het doel van deze twee oefeningen is je bewust te worden van wat werkelijk helpend is in een situatie van nood of pijn. Dit kan behoorlijk afwijken van wat je denkt dat helpend is (voor jou of een ander).
Na de pauze was er gelegenheid tot het stellen van vragen. We hebben de vragen met een algemene strekking hier uitgeschreven. Strikt persoonlijke vragen hebben we niet opgetekend.
❥ Hoe ga je met ongeduld om?
In ongeduld zit altijd een element van boosheid. Boosheid op de werkelijkheid, omdat deze niet anders is dan hij is.
Zodra je de energie van ongeduld kunt herkennen als een vorm van boosheid, ben je een hele stap verder. Want jullie denken vaak dat jullie ongeduld heel rechtschapen is. Dat jullie eenvoudig willen dat dingen beter worden, en dat je daarom druk mag uitoefenen op de werkelijkheid.
Maar in de kern is je ongeduld een vorm van boosheid en in boosheid zit in wezen altijd onbegrip. Het niet kunnen accepteren van hoe de dingen zijn is altijd terug te leiden op een niet begrijpen waarom de dingen zijn zoals ze zijn.
De eerste stap om met ongeduld om te gaan is die kern van boosheid werkelijk te onderkennen, te ervaren.
En dan kun je vervolgens vragen: waarom ben ik eigenlijk boos?
Vaak zit in die boosheid een onderliggende angst “dat het nooit meer goed komt”. In je ongeduld zeg je: “het moet nu of nooit”. In het verlangen dat iets sneller moet, zit altijd een verborgen angst, dat het anders nooit zal gebeuren.
Deze angst wordt voelbaar als je de boosheid loslaat.
Er is een stuk leegte, eenzaamheid in je, waar je op teruggeworpen wordt als je die boosheid loslaat. Een soort ‘zwart gat’. Daar ben je bang voor.
“Ik ben boos op iets buiten mij omdat ik bang ben voor iets binnen in mij”.
Dat is het waarom van de boosheid.
Als je je boosheid loslaat, moet je leven met beperking, met de onvolmaaktheid van dingen. De imperfectie van hoe het is. Hier kun je je eigen eenzaamheid tegenkomen, of een gevoel van leegte en zinloosheid.
Dit kan heel bedreigend lijken, maar als je je er echt bij neerlegt, er niet meer tegen vecht, kan er een heel ander soort energie in je ontstaan. Dat is de energie van liefde.
Liefde is: leven met imperfectie. Houden van de ander met al zijn tekortkomingen, houden van de werkelijkheid om je heen in zijn onvolledigheid.
Jullie allen vinden op je pad de uitnodiging tot liefde.
Liefde is zo vaak heel anders dan wat jullie denken dat het is.
Liefde betekent ook: een ander in zijn lot kunnen laten, omdat je weet dat het innerlijke groeiproces zijn eigen dynamiek kent, zijn eigen ritme.
Dat is werkelijk respect voor een ander hebben. Hem of haar ‘laten in liefde’.
In de strijd die een ander doorleeft, kun je vanuit liefde zelfs een bepaalde schoonheid ervaren. Dit gebeurt als je werkelijk begrijpt en respecteert dat al die stappen gezet moeten worden, dat die ziel het op zich neemt om al die moeilijke zware stukken werkelijk te ervaren. Soms keer op keer op keer. Dat is begrip.
Kun je het aanzien dat een geliefde naaste, ver of dichtbij, zich herhaaldelijk wentelt in ongeluk en kun je daarbij blijven staan en vertrouwen houden in die ziel? Dat is liefde. Kun je de goddelijkheid in het wezen van die persoon blijven voelen, ook al moordt hij, steelt hij, bedriegt hij? Dat is liefde.
De irritatie en het ongeduld die jullie geregeld voelen bij bepaalde dingen die maar geen oplossing vinden, is geen liefde. Het is wel een begrijpelijke reactie, maar het is geen liefde.
Hoe ga je om met ongeduld? Sta je zelf toe om het verdriet te voelen om het onvolledige. Om het nog niet in zicht zijn van de oplossing, om het gebrekkige. Sta jezelf toe daar verdriet om te hebben.
❥ Je zegt dat de reden van dat ongeduld, die boosheid, eenzaamheid is. Je hebt het zelfs over een zwart gat. Wat is hier de wortel van?
Bij jullie allemaal is daar dat zwarte gat, waarop je teruggeworpen wordt als je je ongeduld en boosheid opgeeft. Het is een duisternis, een leegte waarin je heel sterk verbrokkeling ervaart,
d.w.z. geen verbondenheid maar verlatenheid, geen betekenis maar zinloosheid.
Verlatenheid is een heel groot thema voor jullie allemaal en het is vanuit de angst hiervoor dat jullie je soms te druk je bezig houden met het welbevinden van een ander of van de
wereld.
De wortel van deze eenzaamheid of verlatenheid is deels de vorige keer behandeld – in de channeling “Kosmische geboortepijn” (zie website). In wezen gaat jullie pijn terug op het oorspronkelijk afgescheiden raken van thuis, van het oerbewustzijn, van God. Maar daar zal ik nu niet verder op in gaan – dat is besproken in die tekst.
Bij jou (die deze vraag stelt) is er in het bijzonder ook een angst om helemaal in je eigen kracht te staan. Zodra je je grote betrokkenheid met anderen, en het ongeduld wat hierin speelt, loslaat, zeker v.w.b. degenen met wie je erg begaan bent, dan voel je dat zwarte gat. Maar daarin, in dat stuk eenzaamheid, ligt meteen een uitnodiging om helemaal in je eigen kracht te gaan staan, en daarin ook een heel stuk vervulling te vinden, van jezelf. Er zit een herinnering in jou van het samengaan van pijn en in je kracht staan. Daar zit voor jou de wortel. Je vreest je eigen kracht.
Toch is dát, het hervinden van je kracht, de sleutel tot het loslaten van boosheid en het toelaten van vreugde en creativiteit in je leven.
❥ In de medische wereld is er wereldwijd veel kennis aanwezig, die veel mensen zou kunnen helpen, maar die om machtsredenen niet gebruikt wordt. Ik noem bijvoorbeeld colloïdaal zilver en goud, eenvoudige maar krachtige middelen. Het draait allemaal om macht. Ik word daar zo verdrietig en boos over. Hoe kom ik daar doorheen?
Jij bent een engel, die met je vuist naar de hemel zwaait. Want je bent zo boos over alles wat je ziet.
Het licht van de hemel schijnt op alles en iedereen hier op aarde. Maar alles en iedereen heeft een vrije wil en is verwikkeld in een proces van bewustwording, waardoor het mogelijk wordt dat er in jouw ogen schrijnend en onrechtvaardig lijden bestaat.
De schakel die je in jouw bewustzijn nodig hebt om tot een basisacceptatie hiervan te komen, is een werkelijk begrip van de vrije wil.
De vrije wil is iets ongelooflijks. Het houdt in dat jullie allemaal het vermogen hebben om volstrekt los te raken van God, van Thuis, van de oerbron. Wat aan dit losraken ten grondslag ligt, is een diepe drang naar ontdekken, naar onderzoeken, naar scheppen. Aan de diepste duisternis ligt uiteindelijke de diepste creativiteit ten grondslag.
Het willen onderzoeken van alles, ook de diepste diepten, komt voort uit een creatieve – goddelijke – impuls.
Elke individuele ziel heeft het geboorterecht om alles te onderzoeken. En in elke ziel bestaat ook die drijfveer om alle uitersten te kennen. Niet alleen vanuit de geest, maar vooral ook vanuit de ervaring, vanuit een fysiek lichaam. Want hoe kan je iets dieper ervaren dan wanneer je in de materie bent, door het aan den lijve te ervaren terwijl je bewustzijn versluierd is en je geen weet meer hebt van je afkomst?
Het is een drijfveer die in alle zielen aanwezig is en die je moet respecteren.
Kijk naar jezelf en voel wat je allemaal hebt meegemaakt en doorvoeld. Hoe je zelf op dwaalsporen hebt verkeerd in je geest, je hart, je wil. En zie dat daaruit, uiteindelijk, zoveel wijsheid en schoonheid is ontstaan in je ziel, die daar tevoren niet was. Want die hele reis door de uitersten van dualiteit heen is er niet om niks. Ze heeft geleid tot een innerlijke schepping die zo rijk is dat jullie nog niet kunnen bevroeden wat jullie allemaal hebben bereikt in deze lange reis.
Je kunt dit hele proces waarin de aarde en de mensheid zich bevindt, zien als één groot experiment in creativiteit. En de drijfveer achter dit experiment is de vreugde van het scheppen, de vreugde van het ervaren.
Hoe dieper je in de materie weggezakt bent, hoe moeilijker het is contact te maken met die vreugde van het ervaren. Te voelen dat die uiteindelijk de bron is van alles, van alles wat jullie in jullie werkelijkheid meemaken, ook de pijn, ook de negativiteit. Uiteindelijk ligt aan alles scheppingsvreugde ten grondslag.
Hoe kun je dat voelen? Hoe kun je daarmee contact maken?
Kijk naar boven, niet naar beneden. Voel de kosmische energie die je thuis is, en voel dat de dingen een betekenis hebben, zelfs in het zwartste uur.
Kun je je voorstellen dat alles wat leeft op aarde, werkelijk zijn eigen realiteit schept? Dat alle bezielde wezens hun vrije wil hebben gebruikt om een bepaalde werkelijkheid aan te trekken?
Als je werkelijk kunt voelen dat in alle realiteiten de vrije wil werkzaam is, dat het de eigen creativiteit van iemand is die alles aantrekt wat er gebeurt, dan begrijp je dat er geen externe macht is over wie dan ook. Er is geen macht buiten je die je ervan kan weerhouden om jezelf te worden, om weer in contact te raken met de goddelijke kern in zichzelf. Er is geen externe macht, er zijn in wezen geen slachtoffers. Er is altijd vrijheid van keuze.
Ook de ‘machtelozen’ hebben een vrijheid van keuze. Het gaat er ook hier uiteindelijk om respect te kunnen tonen voor die keuzes, hoe pijnlijk ze ook zijn.
Hoe tegennatuurlijk het je ook zal voorkomen, ik wil je uitnodigen om te genieten van het leven. Om jezelf schromelijk te verwennen. Jezelf alles te geven wat je nodig hebt. Het is niet jouw verantwoordelijkheid, die medische machtsblokken en alle daarmee samenhangende problemen.
Jij hebt iets heel moois te delen met deze werkelijkheid, maar dat zit niet in je vechtenergie, het zit in wie je bent. In de zuiverheid van je wezen.
❥ Eigenlijk komt het dan neer, Jeshua, op alleen maar zijn en niets doen? Al die mensen in Afrika dan, moeten we daar niets aan doen?
Compassie, werkelijke compassie die doordrenkt is met liefde, is niet medelijden maar is respect.
Die kinderen die je op tv ziet verhongeren zijn elk op zich zielen die keuzes hebben gemaakt, die een lange geschiedenis achter zich hebben, waarvan het fragment dat jullie op tv zien slechts één puzzelstuk is. Het gaat er mij niet om dit lijden goed te praten, het gaat er om dat er een diepte zit, een dimensie achter dat lijden, die je tekort doet met boosheid. Daarmee ga je te kort door de bocht.
En dan over dat ‘niets doen’.
Bij jou in het bijzonder zou ik het sterk aanbevelen om écht eens niets te doen!! (gelach).
Maar in het algemeen wil ik daar het volgende over zeggen.
Het ‘niet(s) doen’ waar ik jullie toe wil uitnodigen, houdt in: je afstemmen op de stroom van je intuïtie, en aanvoelen welk ritme van handelen voor jou nu goed voelt. Dat ritme is vaak veel rustiger dan je op een ander niveau wilt.
Door afgestemd te zijn op deze innerlijke stroom (de stem van de stilte) ontstaat er synchroniciteit: je handelt alleen als je je daartoe vanuit je intuïtie voelt aangespoord, en alles verloopt dan licht en soepel; er zijn geen weerstanden.
Deze stroom is in wezen het Christusbewustzijn, dat waar Gerrit in de oefeningen naar verwees als de stilte in je wezen die buiten tijd, ruimte en dualiteit staat.
Als je je dagelijkse doen en laten daarop afstemt, dan doe je veel minder.
Het is dan veel minder druk in je hoofd, in je emoties en ook fysiek: in wat je allemaal doet. Je volgt dan het natuurlijke ritme van je eigen wezen en dat schept rust.
Sommigen van jullie zijn echter zo verslaafd aan het ‘doen’, dat het ‘niet doen’ tot spanningen leidt. Het is dan belangrijk die spanningen te onderzoeken, want in feite liggen daar angsten aan ten grondslag. Deze komen naar boven als je ‘niet doet’.
Voordat je je werkelijk kunt afstemmen op je innerlijke stroom, zullen er dan eerst vrij heftige emoties naar boven komen, die door het bewustzijn volledig omarmd moeten worden voordat ze kunnen oplossen.
❥ Ik heb op dit moment een patiënt die zo wanhopig is dat zij aan zelfmoord denkt. Moet ik haar dan zover respecteren dat ik zeg: nou goed, dat is jouw keuze?
Je moet weten dat jouw liefde, waarbij liefde inhoudt: haar innerlijk volledig vrijlaten in haar keuze, haar tot een omslagpunt kan brengen.
De energie van willen veranderen en ombuigen, iemand op andere gedachten willen brengen, wekt altijd weerstand op, altijd.
Je zegt dan in feite tegen iemand: jij bent niet goed zoals je bent. Ik hou van je hoor, maar…
De energie van onvoorwaardelijke liefde, waarin niets hoeft en alles er mag zijn, kan juist iemand ertoe uitnodigen een stap voorwaarts te zetten, om een bepaalde angst los te laten.
En dus, in antwoord op je vraag, zeg ik: ja, loslaten.
Jullie beseffen niet, dat je in loslaten zoveel geeft.
Je laat de ander niet los, maar jouw wil, jouw hoop, jouw ideeën over wat goed is voor de ander.
Wat je een ander geeft door dit los te laten is iets ongelooflijks.
Het is liefde.
© Pamela Kribbe