Als je vanuit de trigger reageert wordt het lastig om de ander te horen, en daarmee verlies je de verbinding. Ten eerste met jezelf want de trigger zorgt voor het wakker maken van oude stukken waardoor vluchten, vechten of bevriezen wordt geactiveerd. Juist in de trigger zit een mooie 'les' want als we elkaar daarin kunnen horen kan de verbinding weer worden hersteld. Het opmerken van een trigger is een mooie oefening en het lichaam geeft het wel aan als je er bewust van bent.
❥ Hoge ademhaling
❥ Hogere stem
❥ Keel dicht
❥ Druk op hart/buik enz
❥ Spieren spannen aan
❥ Hoofd fronzen
❥ Onrust
❥ Warm
❥ Koud
En nog meer van deze signalen waarna je een trigger kan herkennen.
Als de trigger er is kan het helpen om bewust te blijven ademen zodat je jezelf ruimte geeft om deze er te laten zijn, want anders gaat het hoofd ermee aan de haal.
Vaak willen we deze triggers wegstoppen/wegmoffelen en zelf oplossen, terwijl de ware kracht juist in het delen ervan zit.
Als ik je dat zie doen of hoor zeggen gebeurt er iets in mij.
Dat kan spannend zijn want als je het gevoel niet kan omschrijven/verwoorden kan het hoofd het weer overnemen waardoor er toch weer een projectie wordt gedaan naar de ander, of je houdt je stil omdat je de ander niet wil kwetsen/wil lastig vallen.
In beide gevallen mis je een kans om de verbinding met jezelf (in contact met een ander) te herstellen.
Hoe mooi zou het zijn als het veilig genoeg is om dat wat er in je leeft te delen, zonder in een verhaal te belanden.
En ondertussen blijven ademen.
Als de ander je kan ontvangen en kan horen kan er weer ontspanning worden ervaren en daarmee doe jij jezelf een groot plezier.
En de ander ook.
Dit kan een kwetsbaar proces zijn en juist in die kwetsbaarheid zit een enorme kracht.
Je hart kan weer ontspannen en je kan dieper in je bekken (in je lichaam) zakken. Via het lichaam (in het NU) vindt het werkelijke contact plaats.
Welkom trauma
Welkom lichaamsbewustzijn.
Harten-Kracht.
Ralph Nelissen